حکایت میش‌مرغ‌ها با تار و پود قالی ابریشمی گره خورد

رحیم عبدالکریمی روز چهارشنبه در گفت گو با خبرنگار ایرنا اظهار کرد: این قالیچه ابریشمی دست بافت در ابعاد ۱۲۰ در ۹۷ سانتی‌متر و به صورت سه بعدی طراحی شده تا پرنده به صورت برجسته دیده شود.

وی اضافه کرد: این قالیچه توسط یکی از هنرمندان تبریزی و به مدت ۹ ماه بافته شده و نقشه آن با همکاری گروه فرش دانشگاه اراک طراحی و نقاشی آن هم توسط یک هنرمند آلمانی به پروژه اهدا شده است.

رییس اداره حفاظت محیط زیست بوکان با اشاره به اینکه هزینه بافت این اثر ارزشمند توسط کمیته بقای هوبرهای اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت (IUCN) تامین شده است گفت: این قالی بزودی در بازارهای جهانی به فروش می رسد و سود حاصل از آن دوباره برای بافت قالیچه های مشابه در روستاهای اطراف زیستگاه میش‌مرغ در بوکان هزینه شود.

وی با اشاره به اینکه این پروژه ۲ سال طول کشید افزود: مجری این پروژه دکتر مرتضی نادری از دانشگاه کوچ (Koç University ) استانبول و کارفرمای پروژه نیز دانشگاه کوچ استانبول ترکیه بود.

وی با تاکید بر جایگاه ارزشمند مشارکت های مردمی در پروسه حفاظت از میش مرغ و سایر گونه های حیات وحش اظهار کرد: تلاش می کنیم پیوندی عمیق و وسیع میان مردم، هنر و محیط زیست ایجاد کنیم.

به گزارش ایرنا، دشت سوتاو حمامیان بوکان که هم اکنون به تنها محل زیست این پرنده نادر در کشور تبدیل شده در سال ۱۳۸۹ با مساحت حدود چهار هزار هکتار از سوی سازمان حفاظت محیط زیست به عنوان پناهگاه حیات وحش ارتقا یافته است.

پرنده میش‌مرغ، که در زبان محلی «چیرگ» نیز نامیده می‌شود، یکی از بزرگترین پرندگان ایران و از گونه‌های منحصر به فرد و بسیار مهم جانوری در جهان به شمار می‌آید که نسل آن با خطر انقراض روبرو است.

این پرنده نادر(Otis tarda) نام دارد که جزو بزرگ‌ترین پرندگان گیاهخوار بوده و با جثة بزرگ و بال‌های کشیده و پرتوان، لقب سنگین‌ترین پرنده قادر به پرواز جهان را دارد.

میش‌مرغ طی سال‌های گذشته به دلیل محدودشدن زیستگاه‌های طبیعی، شکار بی‌رویه و اختلال در مناطق زیست و تخم‌گذاری، در معرض خطر انقراض بوده و به همین دلیل هم‌اکنون در فهرست قرمز اتحادیه جهانی حفاظت (IUCN) در طبقه آسیب‌پذیر (VU) قرار دارد.

تخریب زیستگاه و تبدیل زمین‌های دیم به آبی (مکانیزه شدن کشاورزی) باعث کاهش نسل این گونه کمیاب در دهه‌های اخیر شده به طوری که جمعیت آن در کشور تنها محدود به بخش‌هایی از شهرستان‌های بوکان و مهاباد در آذربایجان‌غربی است.

میش‌مرغ که در جهان به اسم‌های مختلفی شناخته می‌شود برای نخستین بار در سال ۱۷۵۸ میلادی توسط "کارل‌لینه" به نام علمی (Avis tarda) نامگذاری شد و بر اساس بررسی‌های انجام شده بیش از ۶۰ درصد جمعیت این گونه در پرتغال و اسپانیا زیست می‌کند.

این پرنده دارای گردن و پاهای کشیده، بال‌ها و منقاری پهن و برگ‌های رنگارنگ است و طول بدن آن حدود یک متر و بیش از ۱۵ کیلوگرم وزن دارد و روی زمین لانه می‌سازد.

بر اساس بررسی های میدانی کرشناسان حفاظت محیط زیست بوکان از جمعیت این گونه مهم حدود ۳۰ قطعه مشاهده شده است که زنگ خطر تهدید جمعیت را به صدا درآورده است.

بوکان در جنوب آذربایجان غربی واقع شده است.