قلعه حیوانات رمانی پادآرمان‌شهری نوشته جرج اورول/ George Orwell (نویسنده انگلیسی ۱۹۰۳ تا ۱۹۵۰) است. این رمان در طول جنگ جهانی دوم نوشته و در سال ۱۹۴۵ میلادی در انگلستان منتشر شد، ولی اواخر دهه ۱۹۵۰ میلادی به شهرت رسید. کتاب که در ۱۰ فصل نوشته شده روایتی از گروهی از جانوران اهلی است که در اقدامی آرمان‌گرایانه و انقلابی، صاحب مزرعه (آقای جونز) را از مزرعه‌اش فراری می‌دهند تا خود اداره مزرعه را به دست بگیرند و برابری و رفاه را در جامعه خود برقرار کنند. ریاست این جنبش را گروهی از خوک ها به دست دارند، ولی پس از مدتی این گروه جدید نیز به زعامت خوکی به نام ناپلئون همچون آقای جونز به بهره‌کشی از حیوانات مزرعه می‌پردازند و هرگونه مخالفتی را سرکوب می‌کنند و سر هر کس را اندیشه متفاوتی دارد به سنگ می‌کوبند.
قلعه حیوانات در سال‌های پس از انتشار بارها نقد و در مورد آن کتاب‌های مختلفی نوشته شده است، همچنین یک انیمیشن (۱۹۵۴) و یک فیلم تلویزیونی (۱۹۹۹) نیز از روی آن ساخته و در زمان حیات اورول نیز نمایش‌نامه ای رادیویی از آن اقتباس شده است. اخیرا نیز سایت «گودریدز» (Goodreads) بر مبنای امتیازها و نقدهای خوانندگانش، فهرستی از ۱۰۰ کتاب محبوب تاریخ در ژانر فانتزی و علمی-تخیلی منتشر کرد که قلعه حیوانات و ۱۹۸۴ دیگر شاهکار اورول در این فهرست قرار داشتند.
این کتاب که در ایران نیز با ترجمه های مختلف همچنین زیر عنوان دیگری چون مزرعه حیوانات نیز ترجمه شده است و ناشران مختلفی آن را چاپ کرده اند، به نوعی به دلیل ادبیات رمزی که در آن استفاده شده آزمونی برای بسیاری مترجمان به شمار می‌آمده که قصد داشته و دارند خود را در بوته ترجمه ادبی بیازمایند. امیر امیرشاهی مترجم مشهور (متولد ۱۲۹۰) اولین بار این کتاب را در سال ۱۳۴۸ برای انتشارات کتاب‌های جیبی موسسه انتشارات فرانکلین ترجمه کرده است و بعد از این چاپ کتاب را حتی با ناشران دیگری پیش برده است. وی مقدمه کوتاهی در مورد اورول نوشته و کتاب‌های او را معرفی کرده است.
چاپ نوزدهم قلعه حیوانات اخیرا در ۱۳۲ صفحه قطع جیبی و شمارگان ۱۰۰۰ نسخه به بازار آمده است، چاپ پیشین (هجدهم) علمی و فرهنگی از این کتاب سال ۱۳۹۸ با شمارگان دو هزار نسخه منتشر شده بود.
در بخشی از این کتاب می‌خوانیم: زمستان سخت بود. هوای طوفانی، به دنبال، برف و بوران داشت و بعد یخ بندان شدیدی که تا فوریه ادامه پیدا کرد. حیوانات تا آنجا که ممکن بود، در تجدید بنای آسیاب بادی می‌کوشیدند، چون کاملا از توجه به دنیای خارج به مسئله آگاه بودند و می‌دانستند عدم موفقیت آن‌ها و تاخیر در ساختمان آسیاب بادی سبب کامیابی و خشوندی بشر حسود خواهد شد. (ص. ۷۱)
نظر شما