گزارش آنتی وار از استانداردهای دوگانه هسته یی آژانس بین المللی اتمی

گزارش آنتی وار از استانداردهای دوگانه هسته یی آژانس بین المللی اتمی # خبرگزاری جمهوری اسلامی 88/09/29 سیاسی.آژانس بین المللی .ایران تهران -سایت اینترنتی آنتی وار در گزارشی تحت عنوان استاندارد دوگانه هسته یی آژانس بین المللی انرژی اتمی ، به سیاست یک بام و دو هوای این آژانس در برابر فعالیت های هسته یی کره جنوبی و ایران پرداخت. در این گزارش آمده است : آژانس بین المللی انرژی اتمی در سال 2004 اعلام کرد ، یکی از کشورهای عضو معاهده منع اشاعه تسلیحات هسته یی با انجام فعالیت های مخفیانه در زمینه تبدیل ، غنی سازی و آزمایش های مربوط به پلوتونیم در مدتی بیش از دو دهه ، از تعهدات هسته یی اش تخلف کرد و علاوه بر این ، ماهیت خاص فعالیت های غنی سازی این کشور، باعث تردیدهایی در زمینه سهم این فعالیت ها در یک برنامه تسلیحات هسته یی نظامی شد. آنتی وار سپس افزود: پس از مدتی کاشف به عمل آمد که این کشور حتی در مذاکرات مربوط به این فعالیت های مشکوک، با بیان این مطلب که تحقیقات غنی سازی اش ارتباطی با مواد هسته یی ندارد ، در برخورد با آژانس،حقیقت را کتمان کرده است . در واقع ، قضیه ایران به نوعی شبیه قضیه کره جنوبی و مواجهه آن با آژانس بود و تنها یک اختلاف عمده بین قضیه کره جنوبی و ایران وجود داشت و آن این بود که ایران ، بر خلاف کره جنوبی ، هیچگاه اورانیوم را به آن میزانی غنی نکرد که بتوان از آن در ساخت تسلیحات هسته یی استفاده کرد. در حقیقت آژانس پس از شکست در گرفتن مچ کره جنوبی ، بر تحقیق و بازرسی نامحدود از ایران تاکید کرد. جالب اینجاست که این دو قضیه ، موضوع گزارش های آژانس در یک هفته در نوامبر 2004 بود. کره جنوبی سه ماه قبل از انتشار گزارش آژانس درباره فعالیت های هسته یی اش ، اذعان کرد که همه تعهداتی را که در چارچوب توافق های پادمانی به عهده گرفته بود، نقض کرده است. کره جنوبی در اوایل دهه 1980 ، به تبدیل اورانیوم در تاسیساتی مبادرت کرد که آن را از آژانس مخفی نگه داشته بود. این کشور همچنین از سال 1993 تا 2000 با استفاده از اورانیوم طبیعی ، دستکم 10 آزمایش غنی سازی اورانیوم انجام داد. کره جنوبی از 5/3 کیلوگرم فلز اورانیوم طبیعی، برای انجام آزمایش های اعلام نشده غنی سازی استفاده کرد اما، ایران از 8 کیلوگرم اورانیوم طبیعی برای انجام همان آزمایش ها استفاده کرد. مهم ترین دستاورد تحقیقات آژانس از آن زمان تا کنون این بود که در جریان یک سری آزمایش های مخفیانه در زمینه غنی سازی اورانیوم در سال 2000، دانشمندان کره جنوبی اورانیوم را تا 77 درصد غنی کردند. کره جنوبی سرانجام در اظهاریه اوت 2004 که در اختیار آژانس گذاشت ، انجام این آزمایش را تایید کرد. دیوید آلبرایت از تحلیلگران موسسه علوم و امنیت بین المللی پس از فاش شدن تخلفات کره جنوبی گفته بود: آنها نه تنها یک برنامه اعلام نشده در زمینه غنی سازی اورانیوم دارند بلکه عملا به ساخت بمب نزدیک شده اند ، از این رو ، باید به این نتیجه رسید که کسی درصدد رسیدن به توانایی ساخت تسلیحات هسته یی است. با وجود این فعالیت های محرمانه ای که به طور معقول می توانند به عنوان مدرکی دال بر قصد تولید تسلیحات هسته یی بشمار آیند، امکان رستن از این مهلکه به سئول داده شد. کره جنوبی پس از اذعان محرمانه به فعالیت مخفیانه اش ، با هدف جلوگیری از مواجه شدن با پیامدهای قانونی ، دست به حمله تهاجمی دیپلماتیک زد. مقامات کره جنوبی در ابتدا محمد البرادعی مدیر کل وقت آژانس بین المللی انرژی اتمی را برای منعکس نکردن فعالیت غنی سازی این کشور در گزارش خود به شورای حکام تحت فشار گذاشتند و طبق گزارش 25 نوامبر 2004 ، کره جنوبی ، متحد جرج بوش رئیس جمهوری وقت آمریکا تهدید کرد که در زمینه انتخاب مجدد البرادعی به مدیر کلی آژانس کارشکنی و اختلال خواهد کرد. البرادعی می دانست که بوش به خاطر امتناع وی از تایید سیاست های آمریکا در رابطه با عراق و ایران ، درصدد ممانعت از انتخاب مجدد او به مدیر کلی آژانس بود. در این اثنا ، دولت بوش هم این مساله را که از شورای حکام آژانس خواسته است مساله ایران را به شورای امنیت سازمان ملل ارجاع دهد، کتمان نکرد. به نوشته واشنگتن پست ، مقامات آمریکایی به این مساله پی برده بودند که غنی سازی مخفیانه کره جنوبی و دیگر تخلفات این کشور ، از تخلفات ایران بدتر و بیشتر بود و دستکم شماری از این مقامات حاضر بودند تا به منظور گذاشتن بدعتی که در آینده بتوان از آن در مورد ایران استفاده کرد، از قطعنامه شورای حکام برای ارجاع پرونده کره جنوبی به شورای امنیت حمایت کنند. انگلیس ، فرانسه و آلمان نیز که درباره غنی سازی اورانیوم در ایران با تهران سرگرم مذاکره بودند، تهدید کردند که در صورتی که ایران با پیشنهادهایشان موافقت نکند ، مساله ایران را به شورای امنیت ارجاع خواهند داد. با توجه به مذاکرات انجام شده ، البرادعی احساس کرد که نیازی به نوشتن گزارشی نیست که مبنای قطعنامه نشست نوامبر شورای حکام برای ارجاع پرونده کره جنوبی به شورای امنیت شود. در گزارش 11 نوامبر 2004 البرادعی درباره کره جنوبی غنی سازی 77 درصدی اورانیوم تایید شد اما، درباره این مساله که آیا این فعالیت ها ، اهداف نظامی را تعقیب می کنند یا خیر، سکوت کرد. با توجه به اذعان کره جنوبی به انجام غنی سازی محرمانه اورانیوم با استفاده از 14 دانشمند دولتی ، به طور قطع ، تحقیقات آژانس درباره فعالیت های این کشور باید در دستور کار قرار می گرفت اما، در گزارش آژانس اشاره ای به ضرورت تحقیق درباره مرجع صدور مجوز و دلیل این کار نشد. در واقع ، گزارش البرادعی درباره کره جنوبی ، این مساله را عملا از دستور کار آژانس خارج کرد. سه روز پس از انتشار این گزارش ، ایران با اروپایی ها بر سر تعلیق داوطلبانه غنی سازی و همکاری بیشتر به توافق رسید. از آنجا که امکان ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت نبود، کالین پاول وزیر خارجه وقت آمریکا در نشستی در شیلی به مقامات کره جنوبی گفت که آمریکا اکنون آماده است تا توضیح سئول را در زمینه غنی سازی محرمانه اش به منظور تولید اورانیوم مورد نیاز در ساخت بمب ، بپذیرد. این نشانه واضحی دال بر تصمیم آمریکا برای مخالفت با قطعنامه مربوط به ارجاع پرونده کره جنوبی به سازمان ملل در پی توافق اروپا با ایران بود. تخلفات کره جنوبی دیگر هیچگاه در نشست های آژانس مطرح نشد. آژانس در سال 2007 اعلام کرد که می تواند تمام مسایل مربوط به فعالیت های اعلام نشده در گذشته را راست آزمایی کند اما، درباره غنی سازی در سطح مورد نیاز در ساخت بمب و دروغهای آشکار درباره این فعالیت ها توضیحی نداد. البرادعی بر خلاف گزارش خود درباره کره جنوبی که فاقد کنکاش لازم درباره توضیحات مشکوک این کشور درباره غنی سازی مورد نیاز در ساخت بمب بود، در گزارش خود درباره ایران که چهار روز پس از گزارش کره جنوبی منتشر شد، اعلام کرد که تعیین صحت و سقم وجود مواد و یا فعالیت های هسته ای اعلام نشده دیگر در ایران ، مستلزم صرف زمانی بیش از حد مقرر است. آن بند( پارگراف ) از گزارش آژانس درباره ایران که یادآور شده است آژانس گزارش های مربوط به تجهیزات و مواد با کاربرد دوگانه را دنبال خواهد کرد ، به این معناست که به همه فناوری ها به چشم سندی در ارتباط با برنامه تسلیحات هسته یی محرمانه ایران نگاه خواهد شد. آنتی وار افزود: این سیاست یک بام و دو هوا در برابر پرونده کره جنوبی و ایران ظاهرا نشان از آن داشت که آمریکا اطلاعات جدی و محکمی در زمینه سهم فعالیت های ایران در تسلیحات هسته یی در اختیار دارد اما باید گفت، اطلاعات آمریکا درباره ایران ، مستند به اسنادی غیر قابل اطمینان بود و در مقابل، منشای اطلاعات مربوط به برنامه تسلیحات هسته یی کره جنوبی ، منابع موثق یعنی همان دانشمندان هسته یی بود که در اواسط دهه 1970 از سوی سیا در برنامه هسته یی کره جنوبی فعالیت می کردند. آنتی وار در پایان تصریح کرد: رفتار دوگانه مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی و شورای حکام این آژانس ، جدی ترین و آشکارترین شاهد در زمینه اعمال استاندارد دوگانه با انگیزه های سیاسی از سوی این آژانس و شورای حکام تحت نفوذ آمریکاست. مترجمام ** 1088 1446**