روز بیست و پنجم اردیبهشت ماه فردوسی، روز ایران است، روز واژگان زنده پارسی نشسته بر قند گل، روز برآورده شدن روزگار مهی و مهتری در آیین ستایش یكتا پروردگار و روز گردان ایران زمین است.
گردآفرید مام همه پاسبان دژهای تسخیرناپذیر ایران زمین است ، مادر همه اسطوره ها كه برای وطن خویش، ایستاده می میرند.
حكیم ابوالقاسم فردوسی در سال 329هجری قمری در روستای باز ( پاز كنونی ) واقع در منطقه توس از سرزمین خور یا خورشید (خراسان) چشم به جهان گشود و وی از ثروتمندان، نجیب زادگان و دهقانان شهر توس بود، كه دهقانان طبقه ای صاحب مقام و دارای املاك و اموالی بودند كه می توانستند از راه درآمد ملك خود، زندگی راحتی داشته باشند.
فردوسی،درزمان سلسله سامانی می زیسته و حیاتش درست در زمان حكومت غلامان سامانی ادامه داشته كه این مساله او را آزاده خاطر می كند و حكیم توس، مردی شیعه مذهب بود و دلبستگی اش به میراث قومی و فرهنگی ایران كهن، مانع از ارادت خالصانه او به خاندان پیامبر(ص) و تعظیم تشیع نشد.
در سرزمین بختیاری شاهنامه رویكردی دیگر دارد، آنچنان كه مردمان این دیار بر نام فرزندان خود نامهایی از شاهنامه واسطوره های پهلوانی آن را برگزیده اند.
شاهنامه در بین سرزمین بختیاری به عنوان هفت لشگر معروف است و نقاله خوانی و شاهنامه خوانی به عنوان یك فرهنگ درآمده است و هر كدام از شخصیت ها و كاراكترهایی داستانی كه در شاهنامه به عنوان یك اسطوره هستند، نماد یك فرهنگ و اندیشه می باشند.
در شاهنامه سیاووش به عنوان اسطوره اتحاد و هویت ملی خون خود را فدا می كند و این نشانه ای از ایثار برای وطن و آرمانهای سرزمین و فرهنگ و تمدن كشور است.
نام برخی از مناطق جغرافیایی سرزمین بختیاری از جمله رستم آباد، كوه رستم و دژسفید برگرفته از شاهنامه است و شاهنامه فردوسی، تنها قصه و داستان نبرد نیست، بلكه یك اثر ستایشگری خداوند است و به جای برنامه های انیمیشن وارداتی باید اقدام به تولید برنامه هایی از متن شاهنامه كرد.
استاد بزرگ و سخن سرای نامی توس، پس از 35سال رنج، زحمت، صرف عمر و سرمایه، شاهنامه را به پایان رساند و یك شاهكار عالی را در عرصه ادبیات جهانی خلق كرد. شاهنامه، مجموعه تاریخ و فرهنگ اقوام ایرانی است كه همه وجوه زندگی، اعتقادات، باورها و دستاوردهای فكری، دینی، اخلاقی و اجتماعی آنان را در خود جای داده است.
شاهنامه فردوسی حدود 60هزار بیت شعر دارد و بزرگترین حماسه ملی ایران است، این كتاب غیر از حماسه ای بودن دارای پندها ، نصیحت ها ، اخلاق و ادب بوده، چرا كه فردوسی زنده كننده زبان و هویت ملی ایرانی است.
فردوسی، قالب مثنوی و بحر متقارب را برای نظم داستان های تراژیك شاهنامه برگزیده و به دلیل آگاهی و علاقه به واژه های فارسی، تنها 800لغت عربی در آن به كار برده است.
اتفاق ورخدادهای شاهنامه پس از ستایش پروردگار و وصف خرد و مدح و مداحت پیامبر(ص) و ائمه اطهار (ع) روایت كننده پادشاهی كیومرث تا یزدگرد سوم، آخرین پادشاه ساسانی است. حكیم توس، در سال 411هجری قمری در حالی كه نزدیك به هشتاد سال داشت، دارفانی را وداع گفت و در بیرون دروازه در باغی كه ملك خود بود بخ خاك سپرده شد.
رییس بنیاد نیشابور و ویرایشگر شاهنامه در گفت وگو با ایرنا در شهركرد تاكید كرد:تاریخ نشان می دهد كه ایرانیان بنیانگذاران اصلی علوم مختلف از جمله علم روانشناسی بوده اند.
استاد 'فریدون جنیدی ' افزود:در شاهنامه فردوسی به زنان به عنوان افرادی خردمند،با دانش، ناز و نجیب نگریسته می شود و زنان به زیبایی در ایران باستان معرفی می شوند و این نگاه روانكاوی به زن در شاهنامه است.
این محقق برجسته ایران گفت:ایرانیان بنیانگذار علوم از جمله پزشكی قانونی ،حراجی مغز و جراحی چشم پزشكی نیز بوده اند و در كتاب و متون تاریخ باستان نیز رشته های پزشكی كه در ایران انجام می شده به زبان باستانی وجود دارد و ایرانیان علوم جهان را پدید آورده اند.
وی تصریح كرد:در شهر سوخته نیز برای نخستین بار مغز یك دختر بچه كه آب آورده بود از سوی ایرانیان جراحی شد و این جراحی نخستین بار توسط ایرانیان بنیان گذاشته شد.
رییس بنیاد نیشابور و پژوهش تاریخ باستان ایران تاكید كرد:تمدن ایرانی، دیرینه ترین تمدن روی كره زمین است چرا كه یونان دو هزار و 800سال،ایتالیا دو هزار و 500سال و كشورهای مانند فرانسه یك هزار سال و آمریكا 400سال پیش پدید آمده اند اما سفال متعلق به 14هزار سال در بخشی های از ایران یافته شده كه قدمت تمدن ایرانی را نشان می دهد.
وی تاكید كرد:شاهنامه فردوسی آیینه تمام نمای فرهنگ و تمدن ایرانی است و فردوسی نیز سرو روان و پاك ایران است و نباید به دست فراموشی سپرده شود.
جنیدی گفت:این كه برخی رخدادهای شاهنامه فردوسی را اسطوره می دانند اشتباه است چرا كه اسطوره را اروپاییان پدید آورده اند و اسطوره به منزله دورغ است،مانند دوران پهلوی كه تاریخ ایران را از دوران پادشاهی كورش می دانستند و این همانی فرضیه ای بود كه اسرائیل و آمریكا به دنبال آن بودند تا قدمت تاریخ ایران از ار پادشاهی كورش نشان دهند.
این نویسنده فعال ایران تصریح كرد:رخدادهای دورن شاهنامه فردوسی حقیقی بوده اند و اژدهایی كه در فردوسی در شاهنامه از آن یاد می كند همان كوه های آتشفشان هستند و تمامی رخدادهای شاهنامه بیانگر خدادهای ایران باستان است و در دوره باستان چهار دوره سرما و پدیده های یخبندان بوجود می آید.
وی، با رد اظهارهای نظرهایی كه شاهنامه فردوسی را به دربار محمود غزنوی نسبت می دهند ، گفت:برخی از بیت های شاهنامه را شاعران درباری وارد این كتاب كرده اند تا نام محمود غزنوی به واسطه این گنجینیه ایران زمین ، بزرگ جلوه دهند.
جنیدی گفت:فردوسی هیچ كاری به محمود غزنوی نداشت،به همین دلیل است كه در تاریخ بیهقی نام تمام كسانی كه مدح محمود را گفته اند آمده است ، ولی هیچ نامی از فردوسی نیست.
وی تصریح كرد: پس از گذشت مدتی، در زمان مودود نوه محمود غزنوی، این كار انجام گرفت چون می خواستند كه شاهنامه را به نام محمود غزنوی تمام كنند.
وایشگر كتاب شاهنامه فردوسی گفت:فردوسی در سال 400 هجری كار شاهنامه را به اتمام رساند و همه ایرانیان آگاهند كه كار سرایش شاهنامه 30 سال به طول انجامید، پس سال شروع شاهنامه 370 هجری است و در این سال محمود غزنوی 10 سال بیشتر نداشته پس چطور می توانسته مشوق فردوسی باشد.
جنیدی تاكید كرد:محمود غزنوی در سال 388 به امیری می رسد و در این زمان 19 سال از سرایش شاهنامه می گذشته و این عبرتی است تا اعلام شود، چگونه شاعران گزافه گوی دروغپرداز درباری به خاطر پول ركاب امیران درم خریده غیرایرانی ،به گونه ای در نزد ایرانیان جلوه كنند كه فردوسی در ازای پول دست به سرایش شاهنامه زده است.
وی تاكید كرد:هزار سال است كه این دروغ بزرگ تاریخی تكرار می شود و كسانی كه نامشان استاد است این دروغ بزرگ را رواج می دهند تا عزت و شرف و آبروی ایرانی را لكه دار می كند.
به گزارش ایرنا،روز بیست و پنجم ماه اردی بهشت روز بزرگداشت وطن و زاد روز حماسه ادبیات فارسی است.
از محمود رییسی
7359
شهركرد- شاهنامه نامه شاهان نيست، شاهنامه متن گزارش فاخرانه از اسطوره و عرفان است ، آنچنان كه اگر تني باشد بايستي با نام ايران زمين باشد.
