رژیم صهیونیستی از قلم و دوربین بیش از اسلحه می ترسد

این نوع تهاجم و حذف رسانه های مورد نظر، غیر از نسل کشی، حمله به غیرنظامیان و اماکن عمومی همچون مدارس و بیمارستان ها است که همین خبرنگاران جان برکف سعی می کنند اخبار ناگوار مرتبط با آنها و واقعیت های تلخ سرزمین های اشغالی را منعکس کنند.

گزارش رسانه های بین المللی حاکی است که از آغاز بمباران رژیم صهیونیستی در غزه، ۱۲ خبرنگار کشته و دفاتر رسانه های بین المللی که تحولات جاری در سرزمین های اشغالی را از نوار غزه گزارش می کنند تخریب شدند.

کمیته حفاظت از روزنامه نگاران نیز در وب سایت خود اعلام کرد:" تا تاریخ ۱۴ اکتبر و تا پایان روز هشتم جنگ بین اسرائیل و حماس، دستکم ۱۲ خبرنگار در جریان این نبرد کشته و ۲ خبرنگار دیگر مفقود و ۸ خبرنگار دیگر مجروح شده اند."

یکشنبه این هفته رسانه‌های فلسطینی از حمله هوایی رژیم غاصب صهیونیستی به ساختمان «برج حجی» در نوار غزه، که در آن اصحاب رسانه مستقر بودند خبر دادند. در این حمله هوایی صهیونیست‌های تروریست، تعدادی از اصحاب رسانه شهید و مجروح شده‌اند.

بنابراین همه تحلیلگران و حتی قریب به اتفاق تحلیلگران غربی امروزه این اقدامات آنها را نوعی دیگر از جنایت آشکار جنگی تلقی می کنند. اقداماتی که عموما از نگاه و قضاوت رسانه های بین المللی تحت امر صهیونیست ها خارج هستند، یعنی حتی رسانه ها و دولت های حامی آنها که به اصطلاح خودشان حامی دمکراسی، آزادی بیان و جریان آزاد اطلاعات و اخبار به سبک لیبرال آن هستند نیز سعی می کنند ارزش های صنفی بین المللی خودشان را هم به دلیل پایبندی به ارزش های سیاسی غرب، نادیده گرفته و زیر پا بگذارند.

ادامه همین جنایات جنگی از سوی صهیونیست ها طول ۱۰ روز اخیر موجب شد که حسین امیر عبداللهیان، ورز خارجه ایران به تازگی در دیدار با "نور وننسلاند" نماینده ویژه سازمان ملل در امور صلح خاورمیانه و "بسام الحسن" رئیس کمیته گفت وگوی لبنانی-فلسطینی" در بیروت از همین نهاد بین المللی (سازمان ملل) از آن رژیم بخواهد جنایت های جنگی و نسل کش خود را در غزه متوقف کند، در غیر این صورت این وضعیت " عواقب گسترده ای" خواهد داشت و ممکن است از کنترل خارج شود.

اعتراض های بین المللی نسبت به اقدامات غیرانسانی صهیونیست ها صرفا به جمهوری اسلامی محدود نمی شود، چون بسیاری از دولت های اسلامی، کشورهای شرق و جنوب سابق جهان نیز به شکل های مختلف اعتراض خود را به رژیم صهیونیستی و حامیان آنها اعلام کردند و حتی دبیرکل سازمان ملل نیز نتوانست سکوت خود را در برابر این جنایات نشکند چرا که قربانیان رسانه ای اقدامات صهیونیست ها طی چند روز اخیر صرفا به خبرنگاران سرزمین های اشغالی و یا مسلمانان محدود نشده است.

اوایل شب جمعه بود که یک خودروی حامل گروهی از خبرنگاران که در طول روز در امتداد "خط آبی" خط مرزی فلسطین و لبنان در حرکت بودند، بطور هدفمند توسط ارتش صهیونیستی مورد اصابت قرار گرفت و در این حادثه "اسامه عبدالله" فیلمبردار لبنانی خبرگزاری رویتر کشته شد و دو خبرنگار دیگر رویترز، ۶ خبرنگار شبکه الجزیره قطر و یک خبرنگار خبرگزاری فرانسه نیز در این حمله ناجوانمردانه مجروح شدند.

به گزارش رسانه ها "عبدالله" در حالی کشته شد که چند متر دورتر از خودرو خود روی یک دیوار نشسته بود تا با دوربین خود سیگنال های زنده ای ایجاد کند تا همکارانش بتوانند آن را پخش کنند. سپس خودرو که با یک دیش ماهواره ای روی سقف به وضوح به عنوان یک خودروی مطبوعاتی قابل شناسایی بود، مستقیما مورد اصابت قرار گرفت و سایر خبرنگاران نیز مجروح شدند.

آنها نیز به وضوح با کلاه ایمنی و جلیقه مخافظ به عنوان "مطبوعات" مشخص شده بودند. ارتش اسرائیل بعد از آنکه متوجه عمق جنایت خود شد با ادعای اینکه گفته می شود در آن زمان گروهی از افراد مسلح سعی داشتند از دیوار حائل عبور کنند، اعلام کرد که این حادثه ناگوار را بررسی می کند.

در تل آویو نیز یک تیم شبکه تلویزیون "بی بی سی عربی" زمانی که در حال بازگشت به هتل محل اقامت خود بود، متوقف شد. خبرنگاران را پای دیوار گذاشتند و خودروی آنها را به طور کامل مورد تفتیش قرار دادند. وقتی فیلم بردار سعی کرد با تلفن همراه خود این روند غیرمتعارف را فیلم برداری کند، تلفن از دستش افتاد و او نیز مورد ضرب و شتم قرار گرفت. در گزارش بعدی بی بی سی آمده است که قدرت تحرک حرفه ای از خبرنگاران آن گرفته شد چون در صورت جابجایی در منطقه کشته خواهند شد.

در روز یکشنبه نیز مشخص شد که شرکت فرانسوی "یوتل ستَ - UTELSAT فرانسه پخش ماهواره ای کانال تلویزیونی فلسطینی "الاقصی" را قطع کرده است. این شرکت ماهواره ای اروپایی سومین شرکت بزرگ جهان است.
دفتر رسانه ای حزب الله لبنان این تصمیم یوتل ست را به عنوان حمله ای به آزادی بیان محکوم کرد.

البته اولین بار نیست که رژیم صهیونیستی به خبرنگاران حمله می کند، شش خبرنگار دیگر نیز پیش از این در نوار غزه شهید شده بودند. آنها در سال ۲۰۲۲ "شیرین ابوعاقله" خبرنگار آمریکایی -فلسطینی الجزیره را با گلوله مستقیم به سرش کشتند. در همان سال ۲۰۲۲ یعنی سال گذشته خانم "غفران هارون" و در سال ۲۰۱۸ "احمد ابوحسین" را در اردگاه جبالیه در نواز غزه با شلیک گلوله به شکم شهید کردند.

این فقط خبرنگاران فلسطینی نیستند که مورد خشم صهیونیست ها قرار می گیرند بلکه در سال ۲۰۱۴ "سیمونه کاملی" خبرنگار ایتالیایی در بمباران نوار غزه شهید شد و حتی گزارش اخیر کمیته حفاظت از روزنامه نگاران نیز ثابت کرد که رژیم صهیونیستی برخی از خبرنگاران مستقل یهودی را نیز از کار حرفه ای شان محروم کرده و حتی یکی از روزنامه نگاران اسراییلی نیز مفقود شده است.

هماهنگ کننده برنامه خاورمیانه و شمال آفریقای این کمیته تاکید کرد که خبرنگاران غیرنظامیانی هستند که کار بسیار مهمی را در مواقع بحران انجام می دهند و نباید مورد هدف طرف های جنگ قرار بگیرند. خبرنگاران هنگام پوشش اخبار این جنگ قربانیان بزرگی در این منطقه هستند. باید قوانینی برای تضمین امنیت آنها توسط تمام طرف ها در نظر گرفته شود تا از مرگ بیشتر آنها جلوگیری شود.

حتی براساس آمار وزارت اطلاع‌رسانی فلسطین از انتفاضه دوم فلسطین در سال ۲۰۰۰ تا ارددیبهشت سال گذشته ۴۵ روزنامه‌نگار توسط رژیم صهیونیستی به شهادت رسیده‌ بودند.

البته جا دارد درکنار سرکوب رسانه های مستقل و آزاد توسط رژیم صهیونیستی، به برخی اقدامات غیرحرفه ای رسانه این رزیم کودک کش نیز در این جنگ نابرابر اشاره شود. مثلا وقتی خبری از جنایت های ضد بشری صهیونیست ها در جهان منتشر می شود، آنها سعی می کنند با جعل اخبار به آنها پاسخ دهند. مثلا آنها بعد از افشای جنایات جنگی خود که چند روزی است در تمام اتاق خبرهای جهان می گردد، با جعل اخبار و تصاویر خبری سعی می کنند ادعا کنند که این گروه حماس بود که به قتل عام کودکان دست می زند.

این گونه اخبار جعلی حتی در سفر "آنتونی بلینکن" وزیر امور خارجه آمریکا به تل آویو نیز مورد توجیه و سوء استقاده بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی قرار گرفت. یعنی او عکس هایی از جنایات ادعایی که حماس در "کیبوتس" آزا مرتکب شده اند را به میهمان خود نشان داد تا مقام کاخ سفید را متقاعد کند که آنچه گزارش شد حقیقت محض است.

اما همانطور که طبق ادبیات عامیانه اغلب اتفاق می افتد که مثلا "دروغ شاخ و دم ندارد" و یا به قول غربی ها "پاهای کوتاهی دارد"، یکی از عکس‌های منتشر شده توسط نتانیاهو، تصویر یک کودک واقعی سوخته شده نبود، بلکه سگ کوچکی را به تصویر می‌کشید که به صورت دیجیتالی تحت درمان قرار گرفته تا به کودکی شبیه شود که گفته می‌شود توسط حماس شکنجه شده است.
بنابراین پس از این اقدام جعل اخبار و اطلاعات که از کسی جز دولت جعلی اسرائیل ساخته نیست، جهانیان دریافتند که در داقع هیچ نجابتی در کار رسانه ای صهیونیست ها وجود ندارد، چون آنها با لطایف الحیل سعی می کنند فلسطینیان را مردمی قصاب و بدون ذره ای رافت انسانی نشان دهند تا بتوانند توجیه و یا مشروعیتی برای ادامه جنایات خود پیدا کنند.

از اینرو جهان امروزه با این نوع حذف خبرنگاران و یا تخریب و نقض اصول حرفه ای رسانه ای توسط رژیم و رسانه های صهیونیستی، به خوبی درک می کند که هدف این رژیم از این اقدامات غیر انسانی، چیزی جز پنهان سازی سرکوب فلسطینیان از دید جهانیان نیست، یعنی این حملات هدفمند ارتش رژیم صهیونیستی به خبرنگاران و مراکز رسانه ای چیزی جز بخشی از راهبرد جنگی آن نمی توان در نظر گرفت و شاید هم فراتر از از راهبرد جنگی. یعنی اینکه این رژیم سفاک از قلم و دروبین بیش از اسلحه می ترسد.