فریبرز راشدی روز چهارشنبه در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا اظهارداشت: از این تعداد هفت نفر مربوط به زاهدان بین ۱۲ تا ۳۵ سال و یک نفر نیز مربوط به زابل ۱۲ ساله بود که دچار سوختگی سطحی شده بودند.
وی بیان کرد: در چهارشنبه آخر سال ۱۲ دستگاه آمبولانس و یک دستگاه اتوبوس آمبولانس به همراه ۳۰ نفر از تکنسین‌های فوریت های پزشکی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان مشغول به خدمت رسانی به هم استانی های عزیز بودند.
به گزارش ایرنا چهارشنبه‌سوری یکی از جشن‌های ایرانی است که در غروب آخرین سه‌شنبه، شب پیش از آخرین چهارشنبه ماه اسفند برگزار می‌شود و برافروختن و پریدن از روی آتش مشخصه اصلی آن است، این جشن اولین جشن از مجموعه جشن‌ها و مناسبت‌های نوروزی است که با برافروختن آتش و برخی رفتارهای نمادین دیگر، به صورت جمعی در فضای باز درون و بیرون از خانه برگزار می‌شود.
برخی پژوهشگران واژه «سور» در ترکیب «چهارشنبه‌سوری» را به‌معنای «جشن» می‌دانند، در حالی که دیگر پژوهشگران «سور» را شکلی دیگر از «سرخ» می‌دانند مانند گل سوری به‌معنای گل قرمز ، سور در زبان لری و کردی به معنای سرخ است و آن را نشانه‌ای از سرخ‌بودن آتش یا سرخی و سلامتی فرد می‌دانند.
در قدیم، یک یا ۲ روز پیش از آخرین چهارشنبه سال، مردم برای گردآوری هیزم، بوته، خارشتر، برگ خرما (شهر خور)، علف هرز (گاوان) یا ساقه برنج (گیلان) به بیرون می‌رفتند و در بعدازظهر، پیش از شروع چهارشنبه سوری، هیزم‌ها در حیاط خانه، یا خیابان یا میدان روستا یا شهر چیده می‌شوند و این هیزم‌ها در دسته‌هایی یک، سه، پنج یا هفت عددی (همیشه در عددی فرد) به فاصله چند متری از هم چیده می‌شوند، در غروب آفتاب یا اندکی پس از آن، هیزم‌ها آتش زده می‌شوند و مردان، زنان، و کودکان در حالی که «سرخی تو از من، زردی من از تو» می‌خوانند، از روی آن می‌پرند، اعتقاد بر این است که چنین کاری، آنها را در طول سال بعد از بیماری و بدبختی مصون خواهد داشت.
نظر شما