سکوت سازمان ملل درباره عاملان فاجعه انسانی افغانستان

به گزارش روز سه شنبه ایرنا، کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان در یک گزارش جدید اعلام کرده است که به دنبال برقراری کمک های فوری برای خانواده های افغانستانی است که به دلایل گوناگون آواره شده اند.

گزارش این نهاد می افزاید مردم و آوارگان داخلی در این کشور در شرایط نامناسب اقتصادی بسر می برند و به کمک های فوری بشر دوستانه نیاز دارند.

«نازک میر زیارمل» کارشناس امور اقتصادی مستقر در افغانستان می گوید: به ویژه در زمین لرزه اخیر  که مردم همه دارایی خود را از دست داده اند، کمک های جامعه جهانی به اندازه مصرف یک تا دو ماه خانواده ها بوده و باید کمک ها بیشتر شود.

کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در بخش پناهندگان در این گزارش یادآور شده است که به بیش از دو هزار خانوار آواره در "ولایت لغمان" کمک های نقدی توزیع کرده است.

از سوی دیگر دیده بان حقوق بشر با اشاره به زلزله اخیر افغانستان می گوید معلولان از کمک های فوق العاده بهره مند نشده اند.

دیده بان حقوق بشر در گزارش خود آورده است که معلولان برای دسترسی به کمک های بشردوستانه مانندخوراک، خدمات بهداشتی و کمک های پزشکی بیشتر با موانع بسیاری روبرو هستند.

«فهیم عباسی» کارشناس مسائل اقتصادی در این خصوص افزود: در شرایط کنونی اثربخشی کمک ها از طریق بانک بیشتر است، زیرا سبب کاهش تخلفات می شود. ضمن آنکه ارائه کمک های مالی به افغانستان از طریق بانک سبب ایجاد یک جریان پولی می شود و از این طریق بخش صنعت تقویت شده و درنهایت باعث اشتغال زایی می شود.

کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان در توئیتی خطاب به کشورهای جهان و نهادهای امدادرسان برای کمک به مردم افغانستان فراخوان داده است و از آنان خواسته در کنار مردم افغانستان بایستند.

به گزارش ایرنا، سازمان ملل درحالی در تازه ترین گزارش خود به اوضاع اسفبار و دردآورد مردم افغانستان اشاره می کند که گویا به کلی فراموش کرده در دو دهه گذشته چه بر سر افغانستان آمده و چه دولت هایی و چه کسانی ، افغانستان را به این روز انداخته اند.

آمریکا و کشورهای هم پیمانش در سال 2001 به بهانه مبارزه با تروریسم به افغانستان لشکرکشی کردند و سال گذشته و بعد از 20 سال حضور ویرانگر و اشغالگرانه در این کشور، خاک افغانستان بطور غیرمسئولانه ترک کردند و میلیون ها نفر از مردم این کشور زخم خورده از جنگ، ناآرامی و عقب ماندگی های اقتصادی را با انبوهی از درد و رنج به حال خود رها کردند.

میلیونها نفر از مردم افغانستان بخاطر شرایط دشوار ناشی از حضور نظامیان و اشغالگرانه امریکا و غرب، ناگزیر به ترک کشورشان شدند و به کشورهای دیگر پناه بردند. میلیون ها نفر دیگر هم که حتی امکان ترک خاک کشورشان را نداشتند، در سخت ترین شرایط و بدون داشتن حتی یک سرپناه، بسر می برند و در بسیاری از موارد ، پدرها برای تامین غذای حداقلی برای اعضای خانواده، ناگزیر به فروش کودکان خود می شوند. 

گزارش ها از افغانستان حاکی است در برخی مناطق محروم این کشور ، کودکان بخاطر گرسنگی و سوءتغذیه جان خود را از دست می دهند.

حالا اما در گزارش سازمان ملل ، بزرگترین نهاد جهانی که ظاهرا وظیفه حمایت از انسان ها و حقوق آنان را در اولویت وظایف خود دارد، عاملان این فجایع و رنج های مردم افغانستان به فراموشی سپرده شده است.