تصور اینکه کودک یا نوجوان در محیط کوچک آپارتمانی بتواند تحرک و جنب‌و جوش لازم برای خالی کردن هیجان خود داشته باشد سخت شده است و با اجرایی شدن طرح واحدهای کوچک برای خانه‌دار شدنِ بسیاری از زوج‌های جوان، این محیط‌ها نه تنها نمی‌تواند برای کودک جذاب باشد بلکه مانعی برابر بسیاری از هیجانات کودکانه او است. لذا اگر قرار باشد تمام فعالیت کودک را به تحرکات آرام محیط آپارتمانی خلاصه کنیم بدون شک پدیده چاقی و کم‌تحرکی گریبان نسل بعدی جامعه را خواهد گرفت.
هر چند که برخی از کارشناسان برای گذر از این مشکلات پیشنهاد حضور چند ساعته کودک و نوجوان در محیط‌های باز می‌دهند اما واقعیتی که وجود دارد این است که درگیری شغلی و اقتصادی والدین کمتر اجازه این کار را خواهد داد. مهد کودک‌ها که این روزها به مکانی برای پرورش کودکان تبدیل شدند با جمعیت فراوان خود و سلایق حاکم بر آن، یک تربیت گلخانه‌ای را در بین کودکان ترویج می‌دهند زیرا سبک تربیتی این مراکز دستوری و بر مبنای سلایق مربی است.
این سبک از زندگی موجب شده تا کم‌تحرکی و شیوع چاقی در بین کودکان به یک پدیده رایج تبدیل شود و مسوولان آموزشی و ورزشی کشور را به به این سمت سوق دهد که طرحی برای بازگشت نشاط کودکانه در محیط‌های آموزشی ایجاد کنند. این طرح در چند سال گذشته به نام «حیاط پویا» معروف شده و مجری آن نیز معاونت تربیت بدنی و سلامت وزارت آموزش و پروش است که با همکاری فدراسیون ورزش دانش‌آموزی و مدارس آن را پیگیری می‌کند. طرحی که شامل زیباسازی محیط مدرسه می‌شود و این زیبایی‌های بصری در نهایت ساختمان آموزشگاه‌های کشور را به مکانی جذاب برای کودکان تبدیل می‌کند.
یکی از جذابیت های بصری طرح حیات پویا طراحی ورزش‌های مختلف در محیط آموزشگاه است ورزش‌هایی که به مربوط به دوران کودکی است و فارغ از قاعده و قانون می‌تواند به جایی برای تمرین ورزش همگانی برای دانش‌آموزان تبدیل شود. تمرین این ورزش‌ها بر روی ماکت‌های نقاشی‌شده موجب خواهد شد تا دانش‌آموز نقصان حرکتی خود را که از محدودیت‌های زندگی آپارتمانی سرچشمه می‌گیرد، در محیط مدرسه جبران کند.
دانش آموزانی که در محیط مدرسه پویایی و تحرک لازم را تجربه می‌کنند متفاوت از دانش‌آموزانی هستند که فضای خشک کلاس درس را تنها برای یادگیری کلمات یا چهار عمل اصلی ریاضی تجربه می‌کنند. در مدارسی که طرح حیاط پویا در آن‌ها اجرایی شده است دیگر هیچ دانش‌آموزی زنگ تفریح را فقط به خاطر حضور در حیاط و زمانی کوتاه با دوستان بودن خلاصه نخواهد کرد بلکه این تایم برای او تبدیل به شرایطی خواهد شد که در برخی از مواقع نیز رقابتی است؛ رقابتی از جنس ورزش که نخستین دستاورد آن سلامت جسمی به شمار می‌رود.
اگر واقعیت حیاط پویا را در نخستین کارکرد آن یعنی سلامت جسمی کودکان خلاصه کنیم بدون شک باید گفت که این سلامت جسمی و فرار از خمودگی‌های سبک جدید زندگی ذهن دانش‌آموزان را به سمت و سویی سوق خواهد داد که می‌تواند در آینده تضمین کننده سلامت فکر و روان احساسات، عواطف و تعقل نسل‌های مختلف باشد.
اگر جنبه بصری و زیباشناختی حیاط پویا را در ورزش و فعالیتهای ورزشی کودکان خلاصه کنیم، بی‌گمان ورزش و فعالیتهای بدنی نقش مهمی در سلامتی و کیفیت زندگی افراد به عهده داشته و به طور مسلم در پیشگیری از بسیاری امراض یک عامل مهم و حیاتی محسوب می‌شود زیرا ورزش و فعالیتهای بدنی مناسب یک شیوه مطلوب در پیشگیری و درمان می‌تواند مطرح شده و حتی از این طریق به مقدار قابل توجهی از هزینه‌های دارو و درمان تحمیل شده بر دوش خانواده‌ها و دولت‌ها را کاهش داد.
اگر بپذیریم که ورزش صرفا کنشی برای ایجاد سرگرمی و تفریح نیست بلکه مفاهیمی مانند تندرستی، بهداشت، رشد فردی و اجتماعی و سلامت روحی ارتباط نزدیک دارد باید گفت که طرح حیاط پویا که در دولت دوازدهم روز به روز در حال توسعه است، می‌تواند به تدبیر و راهکاری کلیدی برای عبور از مشکلات زندگی ماشینی تبدیل شود؛ راهکاری که اگر به فراموشی سپرده شود بدون شک در آینده با نسلی مواجه‌ایم که ضمن آنکه از فقر حرکتی رنج می‌برند ذهن آنان نیز نسبت به نسل‌های گذشته از نشاط اجتماعی خالی است.
وزارت آموزش و پرورش در دولت دوازدهم با همکاری فدراسیون ورزش‌های دانش‌آموزی با توسعه این طرح در مراکز آموزشی به ویژه در مدارس دخترانه می‌تواند برای آینده نسلی تربیت کند که ضمن برخورداری از سلامت جسمی و روحی، ورزش را نهادینه کردند و به سفیرانی برای ترویج ورزش در جامعه تبدیل شوند.
نظر شما