تب تجمل گرایی

به گزارش گروه تحلیل، تفسیر و پژوهش های خبری ایرنا، خودروهای لوكس، آپارتمان یا خانه ای مجلل در بهترین نقطه شهر با به روزترین وسایل زندگی، ساعت های مچی با برندهای برتر و زیورآلات گرانقیمت ، فضای ذهنی افرادی است كه می خواهند با این وسایل به اصطلاح لاكچری، برای خود پایگاه و موقعیت اجتماعی متفاوتی ایجاد كنند.
برخی نیز كه از سطح زندگی اجتماعی پایین تری برخوردار هستند ، در فضایی توام با چشم و همچشمی ، در به در به دنبال تسهیلات بانكی هستند تا در این عرصه رقابت غیرواقعی خودی نشان دهند.
شگفت آور اینكه كه در بیشتر موارد تناسبی میان تلفن همراه ، خودرو، نوع و وسایل زندگی این افراد با محل سكونت آنان مشاهده نمی شود .
وصله های ناجوری كه چارچوب های اقتصادی را متزلزل و كمر افراد را زیر بار قسط های روی هم انباشت شده خمیده می كند. موضوعی كه رهبر معظم انقلاب اسلامی هم در نخستین روزهای سال 97 در بخشی از سخنان خود به وجود برخی عیوب اساسی در سبك زندگی مردم از جمله «اسراف، مصرف‌گرایی، رفاه‌طلبی افراطی و اشرافی‌گری» و همچنین «مصرف جنس خارجی» را مورد انتقاد قرار دادند.
ایشان همچنین در نماز عید فطر امسال بار دیگر بر پرهیز از اسراف تاكید كردند.
در كندوكاو میل به تجمل گرایی در جامعه ایران و چرایی روند رو به رشد آن به عواملی همچون چشم و هم چشمی، میل به دیده شدن، داشتن كلاس، خود كم بینی و در نهایت به فقر فرهنگی می رسیم كه با توسعه نظام سرمایه داری، روندی رو به رشد داشته است غافل از این كه جیب نظام سرمایه داری پر می شود و افرادی با میلی سیر نشدنی از خرید تجملات می مانند.

**چشم و هم چشمی با بستن چشم بر روی واقعیت
خرید سیسمونی های تجملاتی برای نوزاد، فراهم كردن جهیزیه هایی با فلان مارك اروپایی و هدیه های آنچنانی فقط با این ذهنیت كه وسایل من بهتر از دیگری باشد، چشم بستن بر روی زندگی آرامی است كه با تلاطم های چشم و هم چشمی رنگ خوشی به خود نمی بیند.
نمایشی بزرگ از لوكس ترین كالاها كه به اعتقاد روانشناسان نوعی مكانیزم دفاعی جهت جبران عقده حقارت و خود كم بینی است و موجب می‌شود افراد، خود را بفریبند تا دیگران بزرگی آنان را ببینند.

**كمال جویی با تجمل گرایی
فقر فرهنگی از دیگر عوامل استقبال افراد از تجمل گرایی است تا بنا بر آن چه می پندارند از این راه به كمال و بزرگی برسند. فرهنگی كه افراد دارای مكنت و مال را الگو قرار می دهد و شخص را برای همتا شدن با آنان به تكاپو و زندگی عاریه ای می اندازد.
به عبارتی دیگر گروهی از افراد به تقلید از سلبریتی ها و افراد دارای نفوذ در جامعه روی می آورند و تلاش می كنند همانند كسانی شوند كه الگوی زندگی قرار داده اند. با این احتساب، به داشته ها نمی اندیشند و روزهای زندگی را در جهت رسیدن به كمالی عاریه ای هدر می دهند. غافل از آن كه كه این خریدها، ادامه تحصیل ها و ازدواج ها و دور دورهای قسطی، جز كوتاه شدن عمر و لذت نبردن از داشته ها كمالی به دنبال ندارد.

**تب مصرف گرایی با تبلیغات رسانه ای
پخش فیلم و سریال های تلویزیونی با محتوای منازلی انباشته از كالاهای لوكس و مدرن، از دیگر عوامل رواج پدیده ناهنجار تجمل گرایی است كه در میان قشر متوسط از رونق بالایی برخوردار است. در میان اقشار جامعه، قشر مرفه فارغ از خودنمایی، به زندگی با تمامی امكانات ادامه می دهد و قشر پایین هم به اندك اندوخته خود قناعت می كند و آرزوهایش را در چارچوب توانایی مالی می چیند.
اما قشر متوسط همواره می كوشد تا از سطحی كه در آن قرار دارد جدا شده و همپای قشر مرفه گام بردارد. بر همین اساس با كوچكترین تبلیغات، ایده و نمایش، خود را باخته و با انرژی مضاعف به سوی مصرف گرایی و داشتن تجملات در زندگی سوق داده می شود.
رشد تكنولوژی و فناوری های دیجیتالی و شكل گیری فضای مجازی هم به نوعی زمینه ساز شتاب تجملگرایی شده است چرا كه بسترهای دیده شدن و خودنمایی را در اختیار افراد قرار می دهد. به تناسب آن، افراد برای به رخ كشیدن داشته ها، به خرید اجناسی كه كاربردی ندارد روی می آورند.
با بیان دیگر می توان گفت تنها راه مهار و كنترل تجمل گرایی را باید در فرهنگ‌سازی و آموزش صحیح جستجو كرد؛ آموزشی برای اعتماد به نفس بیشتر، خوداتكایی، قناعت و خود را جای خود دیدن نه دیگربینی. در غیر این صورت هر مقدار تب مصرف‌گرایی در جامعه بالا رود به همان میزان بر شی ء سروری، نوكیسه گی و ولع خرید افزوده می شود.

پژوهش**9294**1601**