۲۸ شهریور ۱۳۸۳، ۰:۰۱
کد خبر: 9776648
T T
۰ نفر
کتاب "امکانات صحنه"، بررسی تکامل تئاتر در طول تاریخ، منتشر شد # تهران، خبرگزاری جمهوری اسلامی 28/06/83 داخلی.فرهنگی.کتاب. کتاب "امکانات صحنه"، بررسی تکامل تئاتر در طول تاریخ، نوشته امین شهمیری، توسط "نشر نی" منتشر شد. به گزارش روز شنبه خبرنگار گروه فرهنگی ایرنا، کتاب امکانات صحنه، در دوازده فصل به بررسی وضعیت تئاتر در یونان باستان، رم باستان، قرون وسطی، دوران الیزابت، صحنه کلاسیک، قرون 18 و 19 میلادی و قرن بیستم می پردازد. تئاتر و مسایل آکوستیکی آن، صحنه باز، نورپردازی در تئاتر، رنک تئاتر و تئاتر مدرن در این کتاب مورد بررسی قرار گرفت. در پیش گفتار این کتاب آمده است : هنرهای نمایشی همواره فناوری روز را به کار گرفته و دست اندرکاران این هنر کوشیده اند ازامکانات و ابزار موجود برای ارائه اثر خود بابهترین کیفیت به تماشاگر، بهره بگیرند. "آنچه تماشاگران انتظاردارند،آنچه بازیگران را درارائه خوب نقش شان یاری می کند،امکانات محل اجرای نمایش و بسیاری موارد دیگر، همه آگاهی هایی هستند که دوست داران هنرهای نمایشی را در راه کسب مهارت های لازم یاری می کنند." به نوشته مولف کتاب امکانات صحنه،این اثر به زبانی ساده به بررسی چگونگی سیرتحول امکانات صحنه از دوران یونان باستان تا امروز می پردازد و خواننده را باانواع ساختمان و صحنه، کاربرد نور و رنک، آکوستیک تالارها، تئاترمدرن و در نهایت به طور خلاصه با طراحان و کارگردان های نامی آشنا می کند. شهمیری در مقدمه کتاب، صحنه را واژه ای عربی می داند و می گوید: صحنه واژه -ای عربی در برابر واژه سن، در زبان لاتین است، درفرهنک نفیسی این واژه به صورت زمین فراخ هموار و نرم میان سنگستان ضبط شده است و سطح بلند، معین و محدود از معانی دیگر آن است. "واژه صحنه بنابر روایتی عبارت است از صفحه، سکو یا محیطی محدود که روی آن یا برسطح آن نمایشی به اجرا درآید." درقسمتی دیگر، در زبان انگلیسی برای انواع صحنه،اصطلاحهایی متفاوت به کار برده اند که هر یک منظوری به نسبت مشخص و مستقل را می رساند. وی درباره نخستین اشکال صحنه های تئاتر می نویسد: مکان و زمان ظهور تئاتر را نمی توان به سرزمین یاقومی خاص نسبت داد، چنانچه از تاریخ فرهنک بشر پیدا است، آدمی در دوران باستان برای پاسخ به نیازهای معنوی اش مراسم مذهبی و آیینی برپا می کرد. "تئاتر مذهبی و آیینی درایام قدیم به صورت مفاخر و مجادله اجرا می شد که مراد از آن، برانگیختن صفات دلاوری و جوانمردی و همچنین جلب نظر و سرگرمی بیننده بوده است." فراهنک 2303/ 1064
۰ نفر