مذاکرات پنجشنبه در ژنو، حق هسته ای قابل مذاکره نیست
#
خبرگزاری جمهوری اسلامی 88/07/08
سیاسی.هسته ای.ایران
از هادی مولوی نیا
تهران - شاید مهمترین خبر عرصه بین المللی نزد سیاستمداران و دولتمردان
غربی و منطقه و همچنین بخش پیگیر افکار عمومی جهان از هفته ها پیش تاکنون
مذاکرات جدید ایران با گروه 5+1 باشد که فردا (پنجشنبه ) در ژنو آغاز می
شود.
ایران هسته ای و ایران غیر هسته ای دو گزینه ای است که از سالها پیش مطرح
شده است.
اردوگاهی به پیشقراولی آمریکا و چند کشور غربی در کنار رژیم صهیونیستی با
نادیده گرفتن قوانین و مقررات بین المللی که هر کشوری می تواند و این حق
را دارد تمامی جنبه های غیر نظامی فناوری اتمی را وارد کند ، ساخته و
بکار گیرد بر این پای می فشارند که ایران حتی از پایین ترین سطوح انرژی
اتمی نیز بی بهره بماند.
در دیگر سو، ایران با تاکید بر همین حق و قانون از چند سال با قرار دادن
تمامی فعالیت های هسته ای و غنی سازی خود برای هزاران ساعت مقابل چشمان
تیز بین بازرسان سازمان ملل و اجرای تمامی راهکارهای نظارتی و کنترلی در
حال پیمودن راه بومی سازی فناوری انرژی هسته ای بگونه صلح آمیز است.
اردوگاه مقابل ایران افزون بر دستاویز مذاکرات برای تحمیل خواسته های خود
و لشگرکشی رسانه ای از تهدید، تحریم، جاسوسی، توطئه تروریستی و عملیات
مخفی و آشکار اطلاعات اتمی ایران بهره گرفته که تاکنون بی نتیجه مانده
است.
اما چرا ایران توانسته تقریبا به تنهایی در مقابل این همه کارکردهای
دیپلماسی و شبه چنگی مقاومت کند.
پاسخ به این پرسش طولانی خواهد بود اما نکته های خلاصه ای وجود دارد که در
نخستین بند آن می توان به عزم ملی فارغ از جناح بندیهای فکری و سیاسی
برای دستیابی به فناوری بومی در ایران اشاره کرد.
با وجود تمامی قطب بندی های سیاسی در چند ساله اخیر، می توان به یک جمله
غالب در افکار عمومی و سیاسی ایران در این زمینه اشاره کرد که از حقوق
خود برای توسعه و پیشرفت دست نمی کشیم.
از دیگر سو، نیاز امروز و فرداهای کشور به انرژی، پایان پذیر بودن سوخت
های فسیلی و گسترش روز افزون بهره برداری از انرژی اتمی در سراسر جهان
بویژه کشورهای پیشرفته، بی اساس بودن تاکید آمریکا و کشورهای هم اردوگاهی
کاخ سفید بر بی نیازی ایران به انرژی هسته ای را بیش از پیش پوچ می
نمایاند.
در کنار این دو مورد، گستردگی کاربرد انرژی هسته ای افزون بر انرژی در
بخش های پزشکی، کشاورزی، و پژوهش نشان می دهد فعالیت در این بخش بزرگراه
اصلی توسعه در هزاره سوم است.
شکستن انحصار آمریکا و غرب که خود را متولی انرژی هسته ای می دانند توسط
کشوری مانند ایران که حاضر نیست به جایزه واهی بسته و مشوق های اقتصادی
دلخوش کند بیش از پیش مخالفان دستیابی تهران به این فناوری را نگران
کرده است زیرا مرکز ثقل علمی و فناوری برای کشورهای دیگر خواهد شد.
اما ایران با چه ابزارها و راهکارهایی توانسته از دام مذاکره تا تهدید و
تحریم سربلند بیاید و پس از ماهها، درخواست اردوگاه آمریکا برای گفت وگو
را فقط در قالب بسته پیشنهادی تهران بپذیرد که حتی شوق آمریکا را
برانگیزد تا احتمالا نماینده ای به این مذاکرات اعزام کند.
شفافیت دیپلماسی ایران در امر هسته ای و اینکه به قوانین و مقررات جهانی
همانگونه که مشروعیت دارند بدون تفسیر غرض آلود عمل شود تکیه گاه این
پویایی موفق است.
ایهود اولمرت نخست وزیر رژیم صهیونیستی دو سال پیش در مقابل چشمان باز و
حیزتزده، آشکارا وجود زرادخانه اتمی در اراضی اشغالی را تایید کرد و سپس
اسناد همکاریهای گسترده فرانسه و انگلیس در کنار هدایت و حمایت آمریکا در
ارائه آب سنگین و امکانات تولید آن به اسراییل فاش شد ولی هنوز آژانس و
کشورهای مدعی نگرانی از گسترش تسلیحات اتمی در این زمینه خاموشند و قانون
نیز در محاق توقیف قرار دارد.
بازرسی ها در ایران هیچ دلیل انحرافی را تایید نکرده وابهامات نیز رفع
شده و مطالعات ادعایی هم فاقد سند و مدرک است زیرا بنا به تایید آژانس
بین المللی انرژی اتمی آمریکا اسناد آنرا پس از گذشت یکسال ارائه نکرده
است.
در حالیکه آژانس مرجع فنی و کارشناسی فعالیت های هسته ای ایران بود ارجاع
پرونده به شورای امنیت صورت گرفت تا بلکه بتوانند با این حربه ایران را
به عقب نشینی وادار کنند که این موضوع نیز عملی نشد.
نگاه متفاوت به این موضوع توسط کشورهای مذاکره کننده یعنی اردوگاه
کشورهای مطیع کاخ سفید دوران زمامداری بوش با روسیه و چین که هر گونه
اقدام برای نادیده گرفتن حق هسته ای ایران را غیرمنطقی می دانند و بر
ادامه گفت وگوها تاکید دارند دلیل دیگر شکست تلاشهای ضد ایرانی است.
برپایه این سابقه، مذاکرات پنجشنبه و پس از آن نیز جایی برای چشم پوشی از
حق هسته ای کشورمان نیست زیرا ایران هنگام ارائه بسته پیشنهادی به
عنوان پایه مذاکرات اعلام کرده درباره حق اتمی خود مذاکره نخواهد کرد که
با پذیرش این پیش شرط تهران توسط گروه 5+1 مذاکرات برابر شکل گرفته است.
اروپام 1516