به گزارش خبرنگار تئاتر ایرنا، پنجمین جلسه نقد و بررسی آثار بخش مسابقه و مرور صحنه‌ای چهل‌ودومین جشنواره تئاتر فجر، روز جمعه، ششم بهمن، در تالار مشاهیر مجموعه تئاتر شهر، با حضور عوامل تولید نمایش‌های روز پنجم جشنواره و همچنین منتقدان و علاقه‌مندان به تئاتر برگزار شد.
توجه به دروغ‌پردازی‌های مردم در اجتماع
در اولین بخش از این نشست، نمایش «دشمن خدا»، به نویسندگی عمادالدین رجبلو و کارگردانی مجید عراقی موردبحث و بررسی قرار گرفت.
رضا آشفته، منتقد جلسه، با اعلام این مطلب که این متن ساختاری اپیزودیک دارد، افزود: نمایش «دشمن خدا» در دو بخش به دو گروه کودکان دبستانی و سربازان نظامی می‌پردازد که هر دو گروه، تحت آموزش قرار دارند که یکی برای درس و دانش و دیگری برای جنگیدن و دفاع از میهن، آموزش می‌بینند. موضوعی که در این داستان جالب توجه است، توجه به دروغ‌پردازی‌های مردم در اجتماع است که گویی هر یک از مردم، از ماسک‌های مختلفی برای پوشاندن چهره حقیقی خود بهره می‌برند.
در ادامه، عراقی، کارگردان این نمایش نیز با اشاره به این نکته که لازم است انسان‌ها پیش از تولید همنوع خود، آموزش‌های لازم را دریافت کنند، افزود: انسان‌ها ابتدا همنوع خود را تولید می‌کنند، بدون آن‌که برای آموزش انسان به وجودآمده، آموزش‌های لازم را دیده باشند.
این نمایش، درون‌مایه‌ای گروتسک دارد
در بخش دوم جلسه، نمایش «دموکراسی با طعم همبرگر»، به نویسندگی و کارگردانی حامد شفیع‌خواه، موردبررسی منتقدان قرار گرفت.
علی تدین صدوقی، منتقد این نمایش، با نگاهی به ویژگی‌های آثار گروتسک، درباره این نمایش گفت: این نمایش، درون‌مایه‌ای گروتسک دارد، چراکه هم تراژدی و هم کمدی، در آن نهفته است. این نمایش نیز این تفاوت‌ها را درباره آدم‌هایی که دچار روزمرگی شده‌اند در قالب کاریکاتور به مخاطب نشان می‌دهد. داستان نمایش، خانوادهای را روایت می‌کند که دچار مشکلاتی در تفاوت‌های فکری بین اعضای خود شده است و این تفاوت‌ها را بررسی می‌کند، درحالی‌که اعضای خانواده حتی درباره آرا و عقاید خود نیز دارای شناخت و آگاهی کافی نیستند و به‌نوعی دچار روزمرگی و عادت در رفتارهای خود در خانواده و اجتماع شده‌اند.
شفیع‌خواه، کارگردان نمایش نیز در پاسخ به این نکته عنوان کرد: تفاوت‌ها در اعضای خانواده این نمایش، منجر به برگزاری انتخابات درونی در آن‌ها می‌شود و البته هر نسلی، با خود معنای جدیدتری از دموکراسی را همراه دارد. این نمایش، وابستگی به هیچ منطقه خاصی از جهان ندارد و به‌نوعی جهان‌شمول است.
به تصویر کشیدن رنج بشری در نمایش «ساپو»
در سومین بخش جلسه، نمایش «ساپو»، به نویسندگی و کارگردانی محمدامین سعدی موردبررسی قرار گرفت.
در نمایش «ساپو»، نوعی انباشت و اشباع دانش تئاتری وجود دارد
رضا آشفته، منتقد این نمایش، با اشاره به داستان این اثر گفت: در همه آثار درام تلاش بر این بوده و هست که پرحرفی‌ها و پرگویی‌های فلسفه ساده سازی شود و با تبدیل به داستان و تصویر وارد نمایش شود. در نمایش «ساپو»، نوعی انباشت و اشباع دانش تئاتری وجود دارد. نمایش دارای جزئیات روانی و اجتماعی پیچیده ای است که در شخصیت‌های مختلف گنجانده‌شده است و البته کارگردان توانسته است ریتم و هارمونی لازم و کافی را برای سامان بخشیدن به اثر ایجاد کند.
سعدی کارگردان نمایش نیز بابیان پیشینه نگارش و جزئیات نمایشنامه خود گفت: آنچه بیش از هر چیز دیگری در این نمایش موردنظر من است، به تصویر کشیدن رنج بشری است.
در این نشست، مهدی حامدسقایان، دبیر چهل‌ودومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر نیز حضور یافت و مباحث مربوط به نقد و بررسی آثار نمایشی این جلسه را پیگیری کرد.
نظر شما