روابط دو کشور و دو ملت همسایه، روابطی به مراتب بالاتر و فراتر از مناسبات دو دولت است و صرف نظر اینکه کدام حزب یا کدام دولت در هر یک از این دو همسایه در راس امور قرار گیرد، این ملت دو کشور با مشترکات فراوان، تاریخی و غنی است که مهم ترین حلقه وصل و اصلی ترین عامل دوستی دو همسایه است.
در سال ۱۹۴۷ میلادی که پاکستان به استقلال دست یافت، ایران اولین کشوری که بود استقلال آن را به رسمیت شناخت و متقابلا، پاکستان هم اولین کشوری بود که انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۳۵۷ شمسی را به رسمیت شناخت. این اقدام تاریخی و متقابل، به یکی از ریشه های اصلی در مناسبات دو کشور تبدیل شده است.
همچنین عشق و علاقه مردم ایران و پاکستان به شخصیت های برجسته و محبوب کشور متقابل، نشان از ریشه های عمیق دوستی و مناسبات فرهنگی و مردمی دو کشور دارد.
محمد اقبال لاهوری ملقب به علامه اقبال لاهوری از شعرای معاصر که در سال ۱۲۵۶ خورشیدی در منطقه سیالکوت پاکستان دیده به جهان گشود و اشعار ماندگار فراوانی هم به زبان فارسی و هم به زبان اردو سروده و بخشی از این اشعار در کتابهای درسی دو کشور به دانش آموزان تدریس می شود، از جایگاهی ویژه نزد مردم هر دو کشور برخوردار است.
اقبال، نخستین کسی بود که ایده یک کشور مستقل را برای مسلمانان هند مطرح کرد و این ایده در نهایت منجر به ایجاد کشور پاکستان شد. اقبال لاهوری، در این کشور به‌طور رسمی «شاعر ملی» خوانده می‌شود و سالروز ولادت او در پاکستان همه سال به نام مناسبت ملی "روز اقبال" پاس داشته می شود.
وجود اشعار این شاعر بزرگ پاکستانی در کتابهای درسی دانش آموزان ایران و نام گذاری خیابانی در پایتخت ایران و همچنین در مشهد و چند شهر دیگر ایران به نام وی، نشان از احترام و جایگاه ویژه اقبال نزد مردم ایران دارد.
همچنین عشق و علاقه مردم پاکستان به شخصیت های برجسته انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی ایران از جمله حضرت امام خمینی (ره) بنیانگذار فقید انقلاب اسلامی و حضرت آیت الله خامنه ای رهبر انقلاب اسلامی ، نشانه ای دیگر از پیوندهای قلبی و ناگسستنی دو ملت است.
سفر آیت الله خامنه ای به پاکستان در دی ماه سال ۱۳۶۴ به عنوان رئیس جمهوری وقت ایران، از نگاه مردم پاکستان، سفری شگفتی ساز بود.
مرحوم سید محمد اکرم شاعر و مترجم زبان فارسی اهل پاکستان که مرداد ماه سال ۱۴۰۱ در سن ۹۰ سالگی دیده از جهان فروبست، در مصاحبه ای مشروح با خبرنگار ایرنا در اسلام آباد در ۲۶ دی ماه سال ۱۳۹۴ به مناسبت سی اُمین سالروز سفر تاریخی آیت الله خامنه ای به پاکستان، این سفر را این گونه توصیف کرد: "محبت، مهربانی و عطوفت در واژه به واژه کلامش و لحظه به لحظه نگاهش پیدا بود. کلام و رفتارش جذابیت غریبی داشت. وقتی از اقبال لاهوری سخن گفت، فهمیدم که دورنمای سیاسی و فرهنگی پاکستان را خوب می شناسد. مردم پاکستان که از جان و دل دوستدار ایران هستند، به این سید روحانی عشق می ورزند."
حضرت آیت الله خامنه ای هم در جلسات سالانه با شعرا، احترام ویژه به این شاعر پارسی گوی پاکستانی قائل بودند و بارها از ایشان به نیکی یاد کردند.
مرحوم سید محمد اکرم در آن سفر تاریخی، به عنوان مترجم رئیس جمهوری وقت ایران ، در تمام مراحل این سفر سه روزه، همراه ایشان بود.
همچنین در سال های اخیر، مردم پاکستان همزمان به سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، با نصب پلاکاردهایی در پایتخت این کشور با مضمون روابط دوستانه و برادرانه دو ملت همسایه، بیش از هفت دهه روابط دوستانه دو کشور را جشن گرفتند.
علاوه بر این پیوندهای قلبی و عاطفی میان دو ملت، مردم دو کشور به دلیل داشتن دین مشترک، زبان مشترک(زبان فارسی به عنوان ریشه اصلی زبان اردو)، فرهنگ و تاریخ مشترک، به حدی در هم تنیده و پیوندهای قوی دارند که ایجاد هرگونه خدشه و خلل در این روابط مستحکم، به جرات می توان گفت ناممکن است.
همچنین مردم ایران مواضع بی طرفانه پاکستان در زمان هشت سال جنگ تحمیلی علیه ایران و اقداماتی که به کمک پاکستان در آن دوره انجام شدم، فراموش نخواهند کرد.
از دیگر سو، وجود نزدیک به یک هزار کیلومتر مرز مشترک میان ایران و پاکستان، ظرفیت بسیار بالایی برای تجارت میان مردم دو کشور به ویژه مرزنشینان است که می تواند سود سرشاری را برای هر دو طرف به همراه داشته باشد و رونق تجارت میان دو کشور، خودبخود سبب تقویت روابط می شود.
با وجود این ظرفیت عظیم، دولت ها و مقامات مسئول دو کشور نیازمند تلاش بیشتر برای رفع موانع در مسیر فعالیت های تجاری دو سویه و محقق کردن پتانسیل های فراوان اقتصادی و تجاری در دو طرف هستند به گونه ای که اگر این پتانسیل ها به شکل مطلوب محقق شود، ایران و پاکستان به عنوان دو اقتصاد بزرگ منطقه و دو اقتصاد مکمل، می تواند بخش قابل توجهی از نیازهای متقابل را تامین کنند.
همچنین رویکرد مشترک ایران و پاکستان در مسائل مهم منطقه ای و بین المللی از جمله استکبار ستیزی، ظلم ستیزی ، رویکرد مشترک در قبال رژیم اشغالگر و جنایتکار صهیونیستی، اتخاذ مواضع مشترک در بسیاری از نهادها و مجامع بین المللی و حمایت متقابل از یکدیگر در مجامع بین المللی، دلیلی دیگر بر ناگسستنی بودن روابط و عمق دوستی دو ملت و دو کشور است.
علاوه بر این، ایران و پاکستان به عنوان دو عضو اصلی نهادهای مهم اقتصادی منطقه و بین المللی از جمله سازمان همکاری شانگهای، زمینه های همکاری اقتصادی و تجاری فراوانی دارند که این موضوع نیز حتی به خودی خود، تقویت کننده مناسبات دوستانه و برادرانه دو کشور است.
اشاره به تک تک عوامل پیوند دهنده دو ملت ایران و پاکستان بدون تردید قابل گنجاندن در این گزارش کوتاه نیست و همین بس که نشانه های دوستی تاریخی و روابط برادرانه دو کشور همسایه و مسلمان، به حدی است که برخی حواشی مرزی یا بروز مسائل چند ساعته، هرگز نمی تواند خللی در زنجیر پولادین دوستی دو ملت و دو کشور دوست و همسایه ایجاد کند.
تلاش مشترک موثر و جدی دو کشور به ویژه در حوزه مبارزه با تروریسم، اراده جدی دو طرف برای تقویت امنیت مرزها و مناطق مرزی، اجازه ندادن به انجام اقدام علیه طرف مقابل از خاک هر کدام از این کشورها، مقابله موثر با قاچاق مواد مخدر و ساماندهی و رونق بخشیدن به بازارچه های مرزی، همچنان مورد انتظار و مطالبه مردم هر دو طرف است و بدون تردید به استحکام و توسعه بین از پیش مناسبات منجر خواهد شد.
نظر شما