به گزارش خبرنگار ایرنا، همانطور که پیش بینی می شد، کنسرت موسیقی پاپ به خوانندگی اشوان، در آخرین شب آبانماه ۱۴۰۲ با تاخیری قابل توجه شروع شد. سانس اولش ۴۵ دقیقه دیرتر از ساعت مقرر. هنوز خیابان های منتهی به هتل اسپیناس پالاس، زیر پای راهبندان خودرو، اسیر بود.
این خواننده جوان، با پالتویی نقره ای رنگ، روی صحنه آمد و برنامه اش را با قطعه ««شمع ها رو روشن کن» شروع کرد. پژواک صدای خواننده و شیوه صدابرداری با استفاده از نرم افزارهای جدید برای بالا بردن صدا، سبب شده بود تا واژه های ادا شده توسط خواننده، آنطور که شایسته است، واضح نباشد. البته اغلب طرفداران اشوان در سالن، شعرهای او را از بر بودند و به نظر نمی رسید که از این نقیصه، رنجیده باشند.
او همراه با گروه شش نفره اش که در طراحی صحنه جذاب دوطبقه، او را همراهی می کردند، قطعات دیگری را به مدت حدود صد دقیقه، اجرا کرد. قطعاتی نظیر «شیدا»، «قاصدک»، «پروانه» و «حواست نیست» را به همراه جدیدترین تک آهنگ منتشرنشده اش به نام «فکر من نباش» در این میان این آثار بودند. جالب آنکه، بسیاری از حاضران در سالن، اشوان را هنگام اجرای جدیدترین اثرش که حدود یک هفته از انتشار آن می گذشت، همراهی می کردند و کلام آن را حفظ بودند.
در اغلب قطعاتی که اجرا کرد، سیستم هوشمند نورپردازی صحنه هم فعال بود و نور شدید و مستقیمی روی صورت تماشاگران می تاباند که آزارنده بود و تمرکز را از آنان می گرفت.
قطعات اشوان، از تنظیم های خوبی برخوردار بود اما در بخش آهنگسازی، پیشنهاد می شود که او با آهنگسازان باتجربه و کاربلد، وارد همکاری شود. چرا که بیشتر آثار او، با کمک کلام و محتوایی که با مضمون پرتکرار غم جدایی همراه است، توجه طرفدارانش را جلب کرده است. آهنگسازی قطعات او، بیشتر در فواصل مشخصی انجام شده است و این موضوع می تواند در بلندمدت، برای مخاطبان اش، ملال آور شود.
صدای اشوان، مغزدار است و در آثاری که از تمپوهای ملایم برخوردار است، ویژگی های صدای او، نمایان می شود و شخصیت پیدا می کند. اما در قطعاتی که تمپوی بالایی دارند و در آنها از ریتم شش هشتم استفاده شده است، صدای او، از کمترین حد تاثیرگذاری برخوردار می شود. تحریرهای متفاوت او که در بالای گلو شکل می گیرد، می تواند برای او برگ برنده باشد و او را خواننده ای صاحب امضا کند. رسیدن به درجه پختگی در این بخش، نیازمند آن است که او در انتخاب ریتم و تمپوی قطعات اش، دقت بیشتری کند و به وادی خالتور نلغزد.
یک پیشنهاد دیگر این است که با توجه به اینکه او طرفداران پر و پا قرصی دارد و کنسرت هایش، درآمدزا هستند، حامی و تهیه کننده این خواننده جوان، بخشی از درآمدها را صرف آهنگسازی و سرودن کلام با مفاهیم عمیق تر کنند. اشوان با توجه به جنس صدایی که دارد و نوع شخصیتی که از خود ارائه می کند، می تواند تبدیل به خواننده ای شود با دغدغه های اجتماعی. قطعات او در این عرصه می تواند موفق تر شود و آثاری را ارائه کند که مردم از آنها یاد کنند.
در بخش دیگری از این کنسرت، صحنه دچار تغییرات جالبی شد. برگزارکننده، یک سیستم چراغانی را به وسط صحنه آوردند و گروه نوازنده و خواننده زیر ریسه های چراغ نشستند و بدون سازهای پرصدای الکترونیک، چند قطعه اجرا کردند که دلنشین بود و به مخاطب، اجازه می داد موسیقی را بهتر فهم کند.
اشوان با اینکه، سابقه زیادی در خوانندگی ندارد اما توانسته است با پشتکار بسیار، طرفدارانی برای خود پیدا کند که سرمایه هایی ارزشمند و بالابرنده برای او هستند. او با کمک طرفداران اش و صدایی که می تواند نافذ باشد، می توانند تبدیل به هنرمندی اجتماعی شود و در کتاب تاریخ موسیقی کشورمان، صفحه ای را به خود اختصاص دهد.
بد نیست یادآوری کنیم که مجید عبدی تهیه کننده این کنسرت بود و فرزاد ماهان هم تنظیم قطعات برای کنسرت را به عهده داشت.
نظر شما