به گزارش روز سه شنبه ایرنا از سی جی تی ان، اهمیت این رویداد که دومین فاز خود را از جهت امکان گسترش پشت سر می گذارد منجر به افزایش انتظارات در میان کشورهای منطقه ای شده است که مشتاق یافتن پتانسیل برای پویایی منطقه ای و چشم انداز بسیط تر ژئوپلیتیک هستند.
از آنجا که سازمان همکاری شانگهای که به عنوان بستری برای گفت و گو و همکاری میان کشورهای عضو عمل می کند، شکل برگزاری مجازی آن تاکید بر ادامه اهمیت حضور جهانی به رغم چالش هایی است که به دلیل محدودیت های فیزیکی بوجود می آید.
سازمان همکاری شانگهای که در سال ۲۰۰۱ تاسیس شده است افزایشی مشخص در عضویت داشته و به عنوان نهادی چندوجهی شامل سیاستمداران، اقتصاددانان و امنیت بین المللی و دفاعی در سراسر اورآسیاست. این سازمان که در ابتدا به نام شانگهای ۵ در سال ۱۹۹۶ از ۵ کشور چین، قزاقستان، قرقیزستان، روسیه و تاجیکستان تشکیل می شد در ۱۵ ژوئن ۲۰۰۱ با اضافه شدن ازبکستان با هدف همکاری سیاسی و اقتصادی آرام آرام به شکل امروز آن تبدیل شد. به علاوه عضویت در این سازمان با اضافه شدن هند و پاکستان در ۹ ژوئن ۲۰۱۷ به ۸ کشور گسترش یافت.
درحال حاضر این سازمان ۸ عضو کامل، ۴ عضو ناظر و ۱۴ شریک گفت و گو دارد. در حالی که بلاروس برای پیوستن به این سازمان درخواست داده است و عضویت دائم ایران نیز در اوایل ماه جاری میلادی نهایی خواهد شد.
سازمان همکاری شانگهای در ادامه مسیر آمادگی کنترل کردن پتانسیل جمعی خود را دارد و به پرورش محیطی برای همکاری همه جانبه و در نهایت پیمودن مسیری برای آینده ای پر رونق و موفق می پردازد. به علاوه به بازتعریف چشم انداز جهانی با اصول متوازن ادامه می دهد.
شانگهای به عنوان بزرگترین سازمان منطقه ای که شامل بیش از ۳۰ درصد رشد ناخالص داخلی جهانی، ۶۰ درصد وسعت اورآسیا و ۴۰ درصد جمعیت جهان است اهمیت راهبردی بزرگی در خود دارد. اعضای این سازمان که قلمرو وسیعی از اورآسیا را در اختیار دارند به شکل فزاینده ای این سازمان را تنها بستری برای امنیت منطقه ای نمی دانند بلکه به عنوان کارگروهی در جهت همکاری اقتصادی منطقه ای بزرگتر در نظر می گیرند.
در اجلاس سال گذشته این سازمان موضوع محوری به عنوان بازتعریف هدف سازمان همکاری شانگهای با اعضا درمیان گذاشته شد که این سازمان را با اهداف زیرساختی و اقتصادی وسیع تری رویارو کرد. این اهداف شامل بهبود راه ها و جاده های جدید عبور و مرور، تنوع کانال های ارتباطی، تضمین زنجیره تامین پایدار و تسهیل رشد فرصت های گسترده است.
با توجه به رویکرد زیرساخت محور و اقتصادی، سازمان همکاری شانگهای در نظر دارد تا پتانسیل هایش به عنوان نیرویی برای توسعه منطقه ای را آزاد کند و با تمرکز بر ایجاد همکاری مرزی به دنبال سرمایه کردن منابع مختلف و ظرفیت های کشورهای عضو است. با تسهیل گردش کالاها، خدمات و فکرهای نو تلاش های این سازمان برای ایجاد محیطی در راستای رشد و رفاه با ثبات فراهم می شود.
عربستان سعودی، امارات متحده عربی و قطر اشتیاق خود برای پیوستن به این سازمان را ابراز کردند. سازمان همکاری شانگهای به توانایی فراتر رفتن از تفاوت ها در امور سیاسی، تاریخی و فرهنگی از جمله اختلافات ارضی و تفاوت های ایدئولوژیکی متعهد است.
نظر شما