به گزارش خبرنگار ایرنا، "رویا" که زمانی قرار بود یار و همسفر"امید" تک درنای سیبری باشد از بلژیک بار سفر به مازندران ۲۶ بهمن پارسال با هماهنگی دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست کشور به تالاب بین المللی فریدونکنار منتقل شد و نوع رفتار این دو پرنده در روزهایی که در فریدونکنار بودند کارشناسان را امیدوار کرد که این دو یارِ غار هم در مسیر بازگشت به سیبری خواهند بود.
اما شرایط به گونه ای که کارشناسان تصور می کردند رقم نخورد چرا که در روز ۱۴ اسفند ماه پس از ۳۴ روز اقامت به صورت مشترک، تالاب بین المللی فریدونکنار را به سمت سیبری ترک کردند اما رویا که تمام طول عمر زندگیش را در یک مرکز محدود و محصور نگهداری در بلژیک سپری کرد بود نتوانست مسیر را ادامه دهد و در ۲۱ اسفند ماه در منطقه ای در عباس آباد تنکابن در مازندران فرود آمد و این بار او را به منطقه "اجاکله"در نزدیکی تالاب فریدونکنار منتقل کردند.
شرایط برای رویا طوری رقم خورد که او اکنون در اجاکله و در حصار دلتنگی هاش از نداشتن یار و رفیق روزگار می گذراند و امیدوار به آمدن دوستان فرنگی اش است. پس از عدم موفقیت رویا در همسفری با امید و باقی ماندن این پرنده فرنگی دور از وطن در مازندران مسوولان درصدد برآمدند تا دوستانی برای او به اینجا بیاورند.
در آنزمان اخباری در رسانه ها و فضای مجازی در خصوص اهدای درناها دیگر از سوی مرکز تکثیر درناها در بلژیک مخابره شد و این موضع سر زبان ها افتاد که رویا روزهای سکونت در مازندران با دوستان و بستگان فرنگی خود سپری خواهد کرد.
در همان زمان مدیر کل حفاظت از محیط زیست مازندران اعلام کرد : مسوولان این موسسه به دلیل اینکه تمام فرایندهای انتقال و نگهداری درنای بلژیکی در مازندران به خوبی انجام شده بود اعلام کردند در صورتی که درنای رویا به هر علتی از بین برود، ۲ درنای دیگر به ایران ارسال خواهند کرد.
عطاءالله کاوویانی با بیان اینکه بلژیکی‌ها این موافقت را به صورت مکتوب به سازمان حفاطت محیط زیست اعلام کردند اما مسوولان کشورمان تاکنون به این پیشنهاد پاسخی نداده اند، گفت: نگهداری مناسب درناها در محیط تالاب فریدونکنار علت این تصمیم بلژیکی‌ها بود.
مدیرکل حفاظت محیط‌زیست مازندران گفت: مرکز تکثیر و حفاظت درناها در کشور بلژیک و سازمان حفاظت محیط زیست معتقد هستند که همزیستی این ۲ درنا در روزهایی که کنار یکدیگر بودند یک موفقیت بود، اما اینکه درنای رویا نتوانست درنای امید را تا سیبری همراهی کند به قدرت این پرنده بر می‌گشت.
کاویان بیان کرد: وقتی تصاویر همزیستی ۲ درنا در تالاب فریدونکنار برای مرکز تکثیر و حفاظت درناها در کشور بلژیک ارسال شد آن‌ها اعلام کردند که هر دو طرف به وظیفه خود به درستی عمل کردند و تداوم همراهی ۲ درنا تا سیبری به توان پروازی رویا و ذات این پرنده باز می‌گردد.
حفظ مسیر پروازی غرب اصلی ترین هدف اتنتقال رویا به مازندران
در تازه ترین اظهار نظر مسوولان حفاظت از محیط زیست مازندران به نظر می رسد فعلا خبری از سفر درناهای بلژیکی دیگر به این استان نیست.
رییس اداره حیات وحش محیط زیست مازندران با اشاره به پیشنهاد مرکز تکثیر درناها در کشور بلژیک مبنی بر اهدای سه درنا از این مرکز به مازندران، گفت که نامه نگاری از سوی این مرکز با سازمان حفاظت از محیط زیست انجام شده است.
کوروس ربیعی روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود :سازمان حفاظت از محیط زیست تاکنون نظر قطعی و پاسخی در خصوص موافقت با انتقال درناهای دیگر نداده است.
وی گفت:در همان زمان هدف از آمدن و انتقال رویا به عنوان جفت امید، نسل آن حفظ شود اما در مرحله اول هدف اصلی حفظ مسیر پروازی غرب در ایران می باشد.
رییس اداره حیات وحش محیط زیست مازندران توضیح داد: با توجه به این هدف و اینکه درنا، پرنده تک همسفر است رهاسازی سه درنای دیگر در تالاب فریدونکنار و به هنگام زمستان گذرانی امید قاعدتا اتفاق خاصی نمی افتد.
وی افزود: تا زمانیکه درنای امید زنده است و در حال تردد مسیر سیبری و فریدونکنار است تنها کریدور جهانی این نوع پرنده حفظ است و تمام تلاش ها بر این است تا رویا به عنوان همسفر امید بتواند این مسیر را پرواز کند و این کریدور حفظ شود.
درناهای سیبری به سه جمعیت شرقی، غربی و مرکزی تقسیم می‌شوند که جمعیت مرکزی آن که به هند مهاجرت می‌کردند منقرض شدند، جمعیت شرقی آن شامل حدود سه هزار درنا است که همچنان به چین مهاجرت می‌کنند و جمعیت غربی نیز به ایران می‌آمدند.
جمعیت گله غربی درناهای سفید سیبری در سال ۱۹۳۰ بیش از ۲۰۰ قطعه برآورد شده بود که به دلایلی تعداد آن‌ها در سال ۱۳۸۵ به ۲ قطعه درنای امید و آرزو کاهش یافت و با مرگ آرزو، «امید» آخرین بازمانده جمعیت غربی درناهای سفید سیبری شد و در این سال‌ها به تنهایی به ایران مهاجرت می‌کند.
سازمان حفاظت محیط زیست برای حفظ این کریدور پروازی ۶ بهمن پارسال یک قطعه درنا را از بلژیک وارد کشور کرد و این پرنده ۳۴ روز در تالاب فریدونکنار در کنار درنای امید زندگی کرد
درناهای امید و رویا ۱۴ اسفند پارسال مهاجرت خود را از مازندران به سیبری آغاز کردند، اما درنای بلژیکی به دلیل ناتوانی نتوانست امید را تا انتها همراهی کند و پس از طی کردن ۱۵۰ کیلومتر در عباس آباد از ادامه سفر منصرف شد و در شالیزارهای منطقه فرود آمد.
همه ساله در زمستان ۱۵۰ گونه پرنده زمستان گذران با جمعیتی بالغ بر یک میلیون و ۵۰۰ هزار بال به تالاب و آبنبدان های مازندران از جمله تالاب بین المللی میانکاله می آیند.
"امید" تک درنای سیبری پرنده‌ای که ۱۵ سال است برای زمستان گذرانی به تنهایی از سیبری به ایران می‌آید و با این مهاجرت مسیر پروازی غربی به ایران را حفظ کرده اما نگرانی سازمان محیط‌زیست این است که با تلف شدن این تک درنا، مسیر پروازی ایران هم از بین برود از این رو در صدد آوردن جفتی برای امید شد.
درناها برای زندگی به آب وابسته اند به طوری که تغذیه، لانه‌سازی، زادآوری و زمستان‌گذرانی این پرنده در تالاب‌های ترجیحا وسیع و کم عمق (حداکثر ۳۰ سانتیمتر) آب شیرین با میدان دید مناسب است و بیشتر از ریشه‌ها، جوانه‌ها، دانه‌های گیاهان آبزی، حشرات، ماهی‌ها و جوندگان کوچک تغذیه می‌کنند که در ایران تالاب فریدنکنار هر ساله میزبان یک درنا که باقیمانده از جمعیت غربی آن است، می شود که اگر این یک عدد درنا هم از بین برود جمعیت غربی آن کامل منقرض می شود.
البته برای حفظ این گونه از انقراض اقدامات ملی و بین المللی زیادی انجام شده است، بنیاد جهانی درناها در دهه ۷۰ شمسی طرح احیای درناها را در ایران آغاز کرد، در واقع یک کار بین المللی با بودجه صندوق جهانی محیط زیست و حضور کارشناسان خارجی و همکاری سازمان حفاظت محیط زیست، روسیه و بنیاد جهانی درناها انجام شد و می خواستند جمعیت این پرنده را احیا کنند که شواهد نشان می دهد با وجود هزینه بسیار، موفق نشدند.
نظر شما