پیش‌بینی تاثیرات تغییرات آب و هوایی در منطقه خلیج فارس

به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از پایگاه خبری «فیز»، یک تیم تحقیقاتی از مرکز علوم محیط زیستی دانشگاه «نیویورک ابوظبی» در این خصوص تحقیق کرده است که افزایش کاربرد فناوری‌های نمک‌زدایی و شیرین‌سازی آب در کنار تغییرات آب و هوایی در دهه‌های آینده بر میزان شوری آب در منطقه خلیج فارس تاثیر خواهد داشت.

کشورهای ساحلی خلیج فارس بزرگترین مصرف کنندگان فناوری‌های شیرین‌سازی آب در جهان هستند که برای تامین آب شرب خود از این فناوری‌ها استفاده می‌کنند. افزایش شیرین‌سازی و نمک‌زدایی از آب منجر به مقادیر بیشتری از اشباع نمک (hypersaline) در خلیج فارس می‌شود و مشخص نبوده است که این مساله چه تاثیری بر اکوسیستم‌های دریایی این منطقه خواهد داشت.

این محققان در مقاله ای با عنوان «تأثیر طولانی مدت شوری ناشی از نمک‌زدایی در خلیج فارس» منتشر شده در نشریه «گزارش‌های علمی»‌ اعلام کردند که حتی در بدترین حالت تغییرات آب و هوایی و سناریوی نمک زدایی پیش بینی شده، افزایش شوری در محدوده تغییرات شوری طبیعی ناشی از تبخیر خواهد بود. بنابراین انتظار نمی رود این تغییرات جزئی شوری، اثرات زیست محیطی در مقیاس خلیج فارس داشته باشد چرا که حیات دریایی با شوری طبیعی بالا و متغیر سازگار شده است.

یک یافته کلیدی این بود که هرگونه افزایش در شوری باعث افزایش متناظر به شار (flux) از طریق تنگه هرمز شده است که منجر به تجدید سریع‌تر آب‌های خلیج می‌شود. در نتیجه حتی در سناریوهای شدید، انتظار نمی‌رود که افزایش شوری در مقیاس حوضه (basin – scale) از سطحی تجاوز کند که تأثیر قابل‌توجهی بر حیات دریایی خلیج‌فارس مانند گیاهان و جانوران داشته باشد؛ زیرا این سطوح افزایش شوری به خوبی در محدوده‌ طبیعی است که ارگانیسم‌ها در خلیج فارس پیش از این در معرض آنها بوده اند.

همانطور که در مقالات قبلی این نویسندگان مستند شده است، به نظر می رسد که بروز کمبود اکسیژن در آب (hypoxia) تهدید بزرگتری برای حیات دریایی در هر دو قسمت عمیق خلیج فارس و همچنین در صخره های کم عمق باشد که این شرایط به تخلیه نمک (نمک افزایی) ناشی از نمک‌زدایی مربوط نمی‌شود.

در حالی که سایر مطالعات مدل‌سازی تلاش کرده‌اند افزایش شوری را در مقیاس‌های کل حوضه به دلیل نمک‌زدایی تخمین بزنند، این اولین مدل مطالعاتی از نوع خود است که اثرات احتمالی تغییرات آب و هوایی آینده را نیز در نظر می‌گیرد.

از آنجایی که منطقه خلیج‌فارس میزبان بزرگترین مجتمع‌های آب شیرین‌کن در جهان و ۴۵ درصد از آب شیرین تولیدی با نمک‌زدایی در جهان است، توجه به اثرات بلندمدت این صنعت مهم است. داده‌های جمع‌آوری‌شده در ارتباط با سطوح پیش‌بینی‌شده شوری در آب‌های ساحلی خلیج‌فارس می‌تواند راهنمای مطالعات آینده درباره سایر اثرات نمک‌زدایی گسترده مانند تاثیرات اقتصادی تغییرات در صنعت ماهیگیری باشد.