پرویز عبدی نژاد روز سه شنبه در نشست با خبرنگاران افزود: تلاش می کردیم که ثابت کنیم استان زنجان دارای مناطق بیابانی است و متاسفانه وسعت آن در حال توسعه است بر این اساس یک طرح تحقیقاتی تعریف، اجرا و ثابت کردیم که ۲۳ درصد مساحت این استان بیابان قطعی و اولیه است.
وی ادامه داد: به این نوع بیابان ها بیابان اولیه یا بیابان زمین شناسی می گویند چون این بیابان ها از زمان ایجادشان به دلیل وجود سازندها و شرایط زمین شناسی و نوع خاک، غیرحاصلخیز بوده اند و بشر در تولید آنها تاثیری نداشته است.
عبدی نژاد افزود: مناطقی از جمله بخش های از پایاب زنجانرود و مناطقی از ماهنشان، طارم و خدابنده دارای چنین شرایطی در استان هستند.
وی گفت: یک سری بیابان هایی هم داریم که بیابان های ثانویه نامگذاری می شوند، یعنی بعدا و تحت تاثیر شرایط، فعالیت ها و نوع کاربری های بشر از جمله در اثر نوع شخم و عواملی مثل فقیر کردن مراتع تولید می شود.
عبدی نژاد اظها رداشت: از نظر اقلیم هم بیابان به جایی گفته می شود که دارای بارندگی کم و دمای بالا است، مناطقی که دارای بارندگی کمتر از ۲۰۰ میلی متر و دما و تبخیر بالا باشند بیابان اقلیمی به شمار می روند.
بخش تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان زنجان گفت: در مجموع با این روندی که در استان داریم، اگر راهکاری پیدا نکنیم بیش از ۳۵ درصد استان دچار مشکل بیابانی شدن خواهد بود؛ ۲۳ درصد که بیابان قطعی داریم، علاوه بر این، ۱۳ درصد از اراضی کشاورزی استان نیز در معرض تبدیل به بیابان است.
عبدی نژاد با بیان اینکه متاسفانه شوری منابع آبی استان در حال افزایش است و این تاثیر مستقیمی روی بیابان زایی دارد، اظهار داشت: اگر با همین روند ادامه دهیم طی ۳۰ تا ۴۰ سال آینده این ۱۳ درصد اراضی نیز تبدیل به بیابان خواهند شد.
وی خاطرنشان کرد: جلوگیری از بیابان زایی راهکارهای خاص خود را می طلبد و باید اجرای آنها را بتوانیم جا بیندازیم.
مدیریت اراضی و استفاده از آنها به تناسب نوع اراضی، اصلاح نحوه شخم اراضی و جلوگیری از شخم زدن مراتع فقیر و با پوشش کم گیاهی و توسعه گونه های گیاهی سازگار با شرایط بیابانی از جمله روش ها برای ممانعت از بیابان زایی است.
نظر شما