حسین اکبریان روز دوشنبه در گفتوگو با خبرنگار ایرنا افزود: اختتامیه هشتمین دوره جشنواره فیلم کوتاه مدرسه در سالن سوره تهران در حال برگزار است و آثار برگزیده هم تا ۲۶ آبان ماه در سینما فلسطین تهران اکران میشود.
رقیه گلیزاده، مدیر مدرسه شرف یک مراغه نیز در مورد جزئیات این فیلم کوتاه بیان کرد: این فیلم ۱۱ دقیقهای طی سال گذشته به کارگردانی و بازیگری دانشآموز «نازنینزهرا جان محمدی» و با هنرنمایی سه نفر دیگر از دانشآموزان پایه سوم این مدرسه شامل «آیسان الیاقی»، «مهدیس صدیقزاده»، «آیلار ندری» تولید شد.
به گفته وی این گروه که اکنون دانشآموزان پایه چهارم هستند، تاکنون سه فیلم کوتاه شامل «نماز اول وقت»، «دندان درد» و «امام زمان (عج)» تولید کرده اند که آخرین مورد در ارتباط با ولادت حضرت مهدی (عج) بسیار جذاب است.
وی در مورد کاربرد نمایش در تعلیم و تربیت نیز بیان کرد: بازی و نمایش یکی از مهمترین ابزارهای آموزش مهارتهای اجتماعی، اخلاقی و پرورشی است و نخستین کسی که به این موضوع پی برد، «جبار عسگرزاده» ملقب به باغچه ان بود که اولینبار در مدرسه دولتی احمدیه نمایش خورخور را در شهر مرند به اجرا درآورد.
به گفته وی نام او به عنوان اولین شخصیت که از ابزار هنر در مدرسه استفاده کرد، در تاریخ مملکت جاودان ماند؛ البته بعد از این حرکت مقطعی در فواصلی از تاریخ نشانههایی از بهرهگیری از هنر به طور محدود ثبت شد تا زمانی که کانون پرورشی فکری کودکان و نوجوانان به طور جدی هنر نمایش را به عنوان یکی از مهمترین ابزارهای آموزش و تربیت سرلوحه کار خود قرار داد.
وی به تلاشهای «مریم صحتی»، معاون پرورشی این مدرسه اشاره و بیان میکند: وی جزو معاونان پرورشی شاخصی است که با تلاش شبانهروزی خودش در زمینه استعدادیابی و هنرآموزی بسیار موفق عمل میکند و در حقیقت درخشش دانشآموزان این مدرسه در جشنواره فیلم کوتاه مرهون تلاشهای وی میباشد.
و در مورد متن فیلم کوتاه «نماز اول وقت» نیز اظهار داشت: پدر در سرآغاز این فیلم کوتاه دخترش را برای اقامه نماز به مسجد فرا میخواند و دخترش که با گوشی مشغول بازی است، تنبلی میکند تا اینکه در نهایت پدر و مادر بدون اینکه به دخترشان اصرار کنند، خودشان به مسجد میروند.
باغچهبان به عنوان اولین کسی که در مدرسه دولتی نمایش به اجرا درآورد، در انتخاب عناصر نمایشهای اجرایی همچون طراحی دکور، ماسکهای حیوانی، انواع چهرهها و لباس و همچنین تدوین موسیقی از تبحر خاصی برخوردار بود.
او در کتاب «روشنگر تاریکی ها» در این خصوص می گوید: با توجه به اینکه هیچ گونه وسایل تربیتی برای کودکان از قبیل کاردستی، بازی، نمایشنامه، سرورد، شعر، قصه و غیره در ایران وجود نداشت. من به ابتکار خودم این وسایل که مورد نیاز بود به شکلی حتی غنی تر از آنچه که امروز رایج است با دست و فکر و قلم خود تهیه کردم. با استفاده از قصه های عامیانه که از بچگی به یاد داشتم برای بچه ها نمایشنامه و شعر و سرود چیستان ساختم. برای کار نمایش ماسک انواع حیوانات و حشرات را تهیه کردم. من به جرات اطمینان ادعا می کنم که کارهای آن روز من امروز هم قابل رقابت نیست.
نظر شما