آغاز یک کار بزرگ    

یکی از بزرگان سینما می گوید سینما وادی حیرت است  و هر فیلمی که بتواند بیشتر و بیشتر مخاطب را به وادی حیرت ببرد، به این تعریف سینما بیشتر نزدیک شده است. سینما از همان بدو تولد ، از همان زمان که در اولین نمایش برادران لومیر لوکوموتیو قطار را از پرده به سمت تماشاگران راند وباعث ترس و فرار آنها شد میزان ابهت خود را به کشید. بعدها وبا رشد تکنولوژی، توقع مخاطب هم از فیلمهایی که می دیدبالا رفت. رفته رفته به اندازه محتوای اثر، جذابیت های تصویری هم اهمیت پیدا کردوحتی گاه کاملا به محتوای اثر غلبه کرد. به این معنا که اگرجذابیت های تصویر ومیزان باورپذیری یک فیلم بیشتر بود بیشتربه چشم می آمد و این توانایی را داشت که  اشکالات دیگر فیلم را یکسره به حاشیه ببرد.
در گذشته، کارهای این بخش را متخصصان وکارشناسان جلوه های میدانی براساس تجربیات به دست آمده و براساس آزمون و خطا انجام می دادند. که کاری پرزحمت ، وقت گیر، هزینه بر وگاه خطرناک برای عوامل  بود. اما با گذشت زمان ، سینما دیگر نمی توانست به همان جلوه ها و تروکاژهای قدیمی اکتفا کند. سینما در حال پوست انداختن بود. توقع مخاطبان به شدت بالا رفته بود وایده های نویسندگان فیلمنامه ها چنان عنان گسیخته و بی محابا و جاه طلبانه پروبال گرفته بود که تصویر وسینما برای رسیدن به آن باید حسابی به خود زحمت می داد تا کمی تصویری «هم قد» توصیف های فیلمنامه ارائه کند. 
اینجا بود که جلوه های ویژه دیجیتال آرام آرام جایش را در سینما باز کرد و توانست خودش را تثبیت کند. حالا غول چراغ جادو بیرون آمده بود وسینما به کمک آن می توانست به هر شعبده ای دست بزند. حالا غول چراغ جادو به سینما کمک کرده بود تا در تاریکی سینما ، هر عمل ناممکن و خارق العاده ودور از ذهنی را باور پذیر و عملی و در دسترس ببینیم. این هنر بی بدیل جلوه های ویژه دیجیتال بود که مرزهای تخیل و حقیقت را یک تنه جابجا می کرد.
کاملا پیدا بود که آینده سینما از گذرگاه جلوه های دیداری می گذشت و مانند همیشه غرب خیلی زود پتانسیل های شگرف آن را برای ساخت آثار تصویری فاخر دریافت و همه بضاعت خود را برروی بسط و گسترش آن گذاشت وخیلی زود هم نتیجه گرفت. بله! معجزه اتفاق افتاده بود وآن معجزه جلوه های دیجیتالی و دستاوردهای حیرت انگیزش در عالم سینما بود. سینما راه هزار ساله را یک شبه طی کرد. حالا هر ایده خلاقانه می توانست در حد اعلای خود به تصاویری با ورپذیر و باشکوه با جزییات فراوان تبدیل شود.
برگزاری اولین رویداد جلوه های بصری سینمای ایران از سوی بنیاد فارابی  یک اتفاق بزرگ در این حیطه است و نشانه ای از آینده نگری و توجه  مدیران این بنیاد به اسباب پیشرفت سینما و صنعتی شدن این حرفه است. 
اهمیت جلوه های بصری در روزگار فعلی سینما بر کسی پوشیده نیست. سرمایه گذاری و اموزش برروی آن می تواند نتایج چشم گیری در روی هنرهای تصویری ما داشته باشد. 
شاید جلوه های بصری مدرن همان حلقه مفقوده ما در حوزه سینما باشد تا به غنای تصویری و جذابیت های ان کمک کند. تغییرات پرشتاب و فزاینده در حوزه سینما ما را وارد عرصه ای کرده که ناگزیریم پذیرای تغییرات گسترده و تازه در این حوزه بشویم وبدون شک جلوه های بصری سینما مدخل اصلی این تغییرات خواهد بود.
واقعیت این است که استفاده از جلوه های بصری دیجیتالی می تواند زمینه حضور سینمای ما را در بازارهای جهانی فراهم کند. امکان ندارد به فکر حضور در بازارهای جهانی باشیم اما از نظر دانش بصری دیجیتالی و اجرای آنها دستمان خالی باشد. سینمای چین ، هند ، کره جنوبی بخش عمده موفقیتش را مدیون سیستمی است که برای تولید آثار تجاری تدارک دیده است که بخش عظیمی از آن برروی جلوه های بصری فوق العاده و مدرن امروزی متمرکز است.
پررنگ شدن جلوه های ویژه تصویری اولین حسنش این است که تصاویر سینمای ما ، به استانداردهای سینمای جهانی نزدیک می شود. خیلی مهم است که تولیدات ما به لحاظ کیفیت و ظرافت های تصویری پربار و امروزی باشد. یکی از راههای برون رفت سینمای ما از وضعیت فعلی ، حضور فعالانه و برنامه ریزی شده در بازارهای منطقه و جهان است و یکی از ارکان این اتفاق استفاده مستمر و حرفه ای از هنر بسیط جلوه های ویژه در آثار مختلف سینمایی ماست. هیچ چیز به این اندازه مهم نیست که مدیران و مسوولان سینما به جایگاه و نقش تعیین کننده جلوه های بصری در موفقیت و یا عدم موفقیت یک فیلم آشنا باشند و مهم است که این توجه به گونه ای باشد که بدنه سینما امکان استفاده بهینه و کاربردی از آن را داشته باشند.
باید به مدیران بنیاد فارابی به خاطر برگزاری اولین دوره « رویداد جلوه های بصری سینمای ایران»  تبریک گفت وامیدوار بود که این حرکت آغازگر اتفاقاتی باشد که نتایج آن را در آینده نزدیک بهتر و گسترده تردر سینما ببینیم.