حجت الاسلام غلامرضا حاجبی روز سه شنبه همزبان با چهل و یکمین سالگرد شهادت سردار و مجاهد سرافراز اسلام دکتر مصطفی چمران (۳۱ خرداد ۱۳۶۰) در گفت و گو با خبرنگار ایرنا در پاسخ به این سوال که مهم ترین خصوصیات اخلاقی این شهید به عنوان الگوی ماندگار و نمادی از شجاعت، بصیرت و مقاومت ملت ایران چیست، اظهار داشت: همانطوری که امامین انقلاب فرمودند، چمران شخصیتی است که در عین تخصص و علم لازمی که نسبت به مسائل جهانی و مسائل علمی داشت، روحیه انقلابی خود را تا لحظه آخر حفظ کرد.
وی ادامه داد: شهید چمران انسانی بود که حضرت امام خمینی (رضوان‌الله‌تعالی‌علیه) درباره وی فرمودند: چمران با عزت و عظمت و با تعهد به اسلام جان خودش را فدا کرد و در این دنیا شرف را بیمه کرد و در آن دنیا هم رحمت خدا را بیمه کرد.
امام جمعه قشم توضیح داد: علت این فرمایش حضرت امام(ره) این است که شهید چمران که جز نخبگان جهانی بود در صحنه های که انقلاب و نظام به او نیاز داشت به عنوان یک مجاهد فی سبیله الله با سرعت و بدون فوت وقت حضور پیدا می کرد و یک شخصیت عرفانی و اخلاقی داشت.
حجت الاسلام حاجبی اضافه کرد: امروز نیز نیاز داریم که استادان بسیجی در عین تخصص آن جاهای که انقلاب و نظام به حضور آنان نیاز دارد، باید حضور پیدا کنند.
وی تاکید کرد: امروز نقش استادان بسیجی به خصوص در گام دوم انقلاب و به ویژه در بحث جهاد تبیین باید بسیار پر رنگ باشد.
به گزارش ایرنا، ۳۱ خرداد ماه سالگشت شهادت و عروج خونین شهید دکتر مصطفی چمران نماینده و مشاور امام خمینی (ره) در شورای عالی دفاع در دهلاویه در جنوب ایران و استان خوزستان است.
در چنین روز هنگامی که سخنانش تمام شد، با همه رزمندگان خداحافظی و دیده بوسی کرد، به همه سنگرها سرکشی کرد و در خط مقدم، در نزدیک ترین نقطه به دشمن، پشت خاکریزی ایستاد و به رزمندگان تاکید کرد که از این نقطه که او هست، دیگر کسی جلوتر نرود، چون دشمن به خوبی با چشم غیرمسلح دیده می شد و مطمئنا دشمن هم آنها را دیده بود.
آتش خمپاره که از نخستین ساعت های بامداد آغاز شده بود و علاوه بر رستمی قربانی های دیگری نیز گرفته بود، باریدن گرفت و دکتر چمران دستور داد رزمندگان به سرعت از کنارش متفرق شوند و از هم فاصله بگیرند.
یارانش از او فاصله گرفتند و هر یک در گودالی مات و مبهوت در انتظار حادثه ای جانکاه بودند که خمپاره ها در اطراف او به زمین خورد و با اصابت یکی از خمپاره های صدامیان، یکی از نمونه های کامل انسانی که مایه مباهات خداوند است، یکی از شاگردان متواضع علی(ع) و حسین(ع)، یکی از عارفان سالک راه حق و حقیقت و یکی از ارزشمندترین انسان های علی گونه و یکی از یاران با وفای امام خمینی(ره) از دیار ما رخت بربست و به ملکوت اعلی پیوست.
ترکش خمپاره ۶۰ دشمن به پشت سر دکتر چمران اصابت کرد و ترکش های دیگر صورت و سینه ۲ یارش را که در کنارش ایستاده بودند، شکافت و فریاد و شیون رزمندگان و دوستان و برادران باوفایش به آسمان برخاست.
او را به سرعت به آمبولانس رساندند. خون از سرش جاری بود و چهره ملکوتی و متبسم و در عین حال متین و محکم و موقر آغشته به خاک و خونش، با آنکه عمیقا سخن ها داشت، ولی ظاهرا دیگر با کسی سخن نگفت و به کسی نگاه نکرد.
شاید در آن اوقات، همانطوری که خود آرزو کرده بود، حسین (ع) بر بالینش بود و او از عشق دیدار حسین (ع) و رستن از این دنیای پر از درد و پیوستن به روح، به زیبایی، به ملکوت اعلی و به دیار مصفای شهیدان، فرصت نگاهی و سخنی با ما خاکیان را نداشت.
در بیمارستان سوسنگرد که بعدا به نام شهید دکتر چمران نامیده شد، کمک های اولیه انجام شد و آمبولانس به طرف اهواز شتافت، ولی افسوس که فقط جسم بی جانش به اهواز رسید و روح او سبکبال و با کفنی خونین که لباس رزم او بود، به دیار ملکوتیان و به نزد خدای خویش پرواز کرد و ندای پروردگار را لبیک گفت که: «ارجعی الی ربک راضیه مرضیه».
از شهادت انسان ساز سردار پرافتخار اسلام، این فرزند هجرت و جهاد و شهادت و اسوه حرکت و مقاومت، نه تنها مردم اهواز و خوزستان بلکه امت مسلمان ایران و شیعیان محروم لبنان به پا خاستند و حتی ملل مستضعف و زاده دنیا غرق در حسرت و ماتم گردیدند.
هنوز هم یاران با وفای مصطفی در غم از دست دادن او عزا دارند و امروز پس از گذشت ۴۱ سال یادش را گرامی می دارند.
نظر شما