نخست وزیر جدید اوکراین تعیین شد

الکسی گونچاروک که پیش از ظهر دیروز پنجشنبه از مقام معاون دفتر رئیس جمهوری اوکراین عزل شده بود از سوی ولادیمیر زلنسکی به عنوان نخست وزیر جدید این کشور معرفی و توسط پارلمان تعیین شد.
از ۴۵۰ نماینده پارلمان اوکراین، ۲۹۰ نفر به گونچاروک رای دادند حال آنکه او برای نشستن بر صندلی نخست وزیری اوکراین تنها به ۲۲۶ رای موافق نیاز داشت.
حزب مخالف دولت به نام «آپازیتسونایا پارتیا- زا ژیزن» به رهبری یوری بویکو به گونچاروک رای منفی داد.
بویکو خاطرنشان کرد: ما از سخنان آلکسی گونچاروک نامید شدیم، وی طرح‌های خوبی را ارایه داده است اما اولویت‌های نخست وزیر جدید نادرست است.
این سیاستمدار مخالف دولت گفت: اگر مناقشه در منطقه دونباس به پایان نرسد، هیچ سرمایه‌گذاری در اوکراین پول خود را بر زمین نمی‌زند.

گونچاروک پس از تایید توسط اعضای پارلمان، وزرای پیشنهادی خود را معرفی کرد که تمامی آنها رای آوردند.

گونچاروک کیست؟
الکسی والریویچ گونچاروک ۳۵ سال دارد و دارای مدرک کارشناسی مدیریت دولتی و حقوق است.

وی پس از پایان تحصیلات به عنوان حقوقدان در شرکت «گورودنیانسکی زاوود پرووتواروف» آغاز به کار کرد و از سال ۲۰۰۵ در شرکت سرمایه گذاری «پریور اینوست» کار کرده وسپس مدیریت بخش حقوقی این شرکت را برعهده گرفت.
گونچاروک در سال ۲۰۰۸ شرکت خدمات حقوقی «یوریدیچسکی فیرمی» را تاسیس کرد که خدمات حقوقی در عرصه مالی و سرمایه‌گذاری و معاملات ملکی ارائه می‌کند.
وی از ماه سپتامبر سال ۲۰۱۵ ریاست سازمان حقوقی بنام بردو را هم برعهده دارد.

این سیاستمدار جوان پارسال مشاور استپان کوبیو معاون اول نخست وزیر اوکراین شد و چند ماه پیش نیز با پیروزی زلنسکی در انتخابات ریاست جمهوری اوکراین، معاون دفتر رئیس جمهور شد.

در اوکراین چه خبر است؟

در هفته های اخیر در اوکراین بیش از همه انتخاب نخست وزیر بر سر زبان‌ها بود هر چند که از ابتدای شروع انتخابات پارلمانی در اوکراین رایزنی‌ها در این خصوص میان احزاب در کی‌یف آغاز شده بود.

با پیروزی حزب خادم ملت به رهبری رئیس جمهور که توانسته بود ۴۲.۱۵ درصد آرای پارلمان را بدست آورد مشخص بود که زلنسکی برای انتخاب نخست وزیر همسو با خود راه چندان دشواری در پیش نخواهد داشت.

پس از این حزب، حزب «عرصه مخالفان-برای حیات» تحت رهبری یوری بایکو نامزد پست ریاست جمهوری قرار گرفت که توانسته بود ۱۳ درصد آرا را به خود اختصاص دهد.

جایگاه سوم در پارلمان در اختیار پترو پروشنکو رئیس جمهوری پیشین اوکراین قرار دارد که حزب «همبستگی اروپایی» را رهبری می‌کند و تنها ۹ درصد پارلمان در اختیار وی است.

حزب باتکیوشینا به رهبری یولیا تیموشنکو نخست وزیر پیشین اوکراین که در یک ماه گذشته رسانه های غربی به شدت از نخست وزیری وی حمایت کرده بودند نیز تنها هشت درصد آرای پارلمان را در اختیار دارد.

حزب صدا به رهبری ویچسلاو واکارچوک موسیقیدان مشهور اوکراینی نیز با شش درصد آراد در جایگاه پنجم در پارلمان اوکراین است.

زلنسکی که در نتیجه سرخوردگی مردم اوکراین و دادن شعارهای پوپولیستی یک شبه از یک کمدین مشهور بدون هیچ سابقه اجرایی و سیاسی به رئیس جمهوری تبدیل شد وعده‌های زیادی به مردم داده است که شاید برجسته‌ترین آنها مبارزه با کانون‌های ثروت و قدرت (الیگاریش ها) در اوکراین است که اکنون مثل تیموشنکو و پروشنکو دست پایین را در پارلمان دارند هر چند که این افراد ثروتمند، طرفداران زیادی در رسانه های مطرح جهان دارند.

رئیس جمهور جوان اوکراین برای پیشبرد سیاست‌های خود نخست وزیری جوانتر از خود برگزیده است تا به وعده‌های او که بر مبارزه با فساد استوار شده است و در سیاست خارجی نیز وعده پایان دادن به جنگ‌های داخلی، حل و فصل اختلافات با روسیه و پیوستن به ناتو و اتحادیه اروپا تا سال ۲۰۲۴ را داده است، جامع عمل بپوشاند.

بنظر می‌رسد زلنسکی در شروع کار ترجیح داده است که از افراد تکنوکرات (مدیران با سابقه و کاردان) نزدیک خود در این کرسی بهره ببرد او پیش از این دو وزیر پیشین دارایی و وزیر پیشین اقتصاد را به عنوان مشاورانش انتخاب کرده بود.

مردم اوکراین در میان سیاستمداران مطرحی همچون پروشنکو و تیموشنکو به زلنسکی بی‌تجربه رأی داده‌اند به عبارت دیگر مردم با رأی خود به او نشان داده‌اند که از سیاستمداران کهنه کار یا تکنوکرات‌های مدعی که موفق نبوده‌اند و وضعیت اقتصادی را هر روز بدتر از دیروز کرده‌اند، خسته شده‌اند.

بدهی ۳ میلیارد دلاری اوکراین به صندوق بین المللی پول که باید در سال ۲۰۱۹ پرداخت شود در کنار بدهی ۵.۵ میلیاردی سال بعد، کار را بیش از پیش برای زلنسکی دشوار کرده است.

مساله دیگر بحران در روابط با روسیه در عین نگرانی مردم غربگرای اوکراین از خراب شدن روابط با اتحادیه اروپا و آمریکاست.

روس‌ها معتقدند که بهبود روابط با روسیه می‌تواند امتیازی برای زلنسکی باشد چرا که کنترل کی‌یف بر جدایی طلبان در شرق را افزایش می‌دهد و گاز ارزانتری را وارد اوکراین می‌کند که بر زندگی مردم تأثیر مستقیم دارد اما چگونه او خواهد توانست این توازن را برقرار کند سوالی است که پاسخ به آن تنها با گذشت زمان مشخص خواهد شد.

زلنسکی اکنون در اوج محبوبیت قرار دارد، محبوبیتی که باعث شد پارلمان نیز با ساز او برقصد و نخست وزیر مدنظرش را با آرای بالا تایید کند البته چهار سال پیش پروشنکو رئیس جمهور پیشین نیز در شروع کار چنین وضعیتی داشت اما خیلی زود محبوبیت خود را از دست داد و هر چه تلاش کرد دیگر مردم به او اعتماد نکردند.

نمونه بارز روگردانی مردم از یک سیاستمدار را شاید نادژا ساوچنکو خلبان زن اوکراینی که در جریان جنگ جدایی‌طلبان با دولت به دست جدایی‌طلبان افتاد و دو سال در زندان‌های روسیه بود، معنی کرده است.

او در انتخابات اخیر پارلمان اوکراین از حوزه انتخابیه دونتسک در شرق این کشور، تنها موفق به کسب هشت رأی شد به عبارتی تنها 8 نفر به او اعتماد کردند، حال آنکه زمانی اوکراینی‌ها به او «قهرمان ملی» می‌گفتند که طعم زندان‌های روسیه را چشیده است؛ ساوچنکو امروز به نمادی برای از عرش به فرش رسیدن یک سیاستمدار تبدیل شده است.

یکی از نکات ویژه زلنسکی در انتخابات ریاست جمهوری اوکراین، کم توجه‌ای او به رسانه‌های جمعی و برقرای ارتباط مستقیم با مردم از طریق شبکه‌های اجتماعی شبیه به راهی بود که دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا برای نشستن بر صندلی عالی ترین مقام اجرایی آمریکا طی کرد.

زلنسکی هم همچون ترامپ اعتقاد دارد که اکثر رسانه‌ها به ابزاری در دست ایلگارشی‌ها و ثروتمندان پرنفوذ تبدیل شده‌اند، از این رو از آنها دوری می‌کند.

یولیا تیموشنکو که ثروتمندترین زن اوکراین به حساب می‌آید و نماد یکی از ثروتمندترین زنان جهان در اوکراین است تا پیش از مشخص شدن گزینه پیشنهادی زلنسکی برای نخست وزیر اوکراین، بارها اعلام کرد که آماده است دوباره بر مسند نخست وزیری تکیه بزند و این بار تجربه پیشین نیز به مدد او خواهد آمد، اما زلنسکی در مقابل پاسخ داد که هزاران نفر در اوکراین می‌توانند نخست وزیر باشند مهم این است که فردی تواند در رفع مشکلات اقتصادی مردم، در این جایگاه بنشیند.

با تمام این تفاسیر باید دید زلنسکی که خیلی‌ها معتقدند با کمک گرفتن از ثروتمندان یهودی در اوکراین که تعداد آنان نیز کم نیست، یک شبه راه ۱۰۰ ساله را رفته است به همراه مشاورانش می‌توانند راهی برای پایان دادن به وضعیت بد اقتصادی، آسیب پذیری اوکراین در داخل و خارج، عدم موفقیت برنامه اصلاحات و مبارزه با فساد پیدا کند یا پس از چهار سال او هم تبدیل به یک ایلگارشی‌ دیگر می شود، فعلا درب روی آن پاشنه‌ای می چرخد که زلنسکی اراده کرده است.