به گزارش ایرنا، آیین "دوست دوست، علی دوست" از جمله آیین هایی است که در اواخر ماه مبارک رمضان و در شب بیست هفتم این ماه برگزار می شود، این آیین مانند سنتی قدیمی قاشق زنی در شبهای منتهی به نوروز است که در آن دختر و پسرهای کودک و نوجوان با در دست داشتن کاسه و کیسه هایی برای گرفتن انعام به خانه های محله های مختلف شهر مراجعه و شعر "دوست دوست، علی دوست" را زیر لب زمزمه می کنند.
از قدیم تا به حال هنگام اجرای این آئین کودکان و نوجوانان محله های بر در منازل رفته و در مدح امام علی (ع) اشعار "دوست دوست، دوست علی دوست"، دوست دوست؛ دوست علی دوست، این خونه چقدر قشنگه، همه شربت قنده، الهی علی درش نبنده، الله کریم ۱۰ نفریم (یا هرتعدادی که باشند)، مدی یا بریم؟! را می خوانند و تقاضای هدیه و انعام می کنند.
صاحبان خانه هم معمولاً با روی گشاده و سعه صدر از خوراکی هایی که قبلاً برای همین شب تهیه کرده به آنها می دهند البته در بعضی منازل هم بچه ها با شیطنت صاحبخانه روبرو شده و سطلی از آب از بالای پشت بام بر رویشان ریخته می شود.
برخی از مردم اعتقاد دارند این کار باعث برآوردن حوائج و همدردی با یتیمان کوفه و همدلی با مولا علی (ع) است.
یک فعال فرهنگی در میبد در خصوص این آیین به گزارشگر ایرنا گفت: اجرای آیین هایی مانند دوست، دوست علی دوست با باورهایی در ارتباط با برآورده شدن حاجات همراه است، اما در اصل به تحکیم روابط اجتماعی افراد کمک می کند، همانطور که فلسفه به وجود آمدن برخی از این آیین ها همین بوده است.
سید عبدالعظیم پویا ادامه داد: چاشنی طنز و شوخی داشتن چنین برنامه هایی در قدیم باعث رونق و نشاط مردم می شده اما اکنون تغییر سبک زندگی و به هم خوردن بافتهای یکدست گذشته همراه با ورود مهاجران و افراد غریبه با فرهنگهای متفاوت باعث کمرنگ شدن این گونه آیین ها شده است.
وی سست شدن روابط اجتماعی و رواج غربیگی را از عواملی دانست که اجرای آیین هایی مانند دوست، دوست علی دوست به عنوان یک آئین دیرینه در میبد و استان یزد را کم رنگ کرده و یادآور شد: در دهه های قبل افراد به خصوص بچه ها به دنبال روابط محله ای که داشتند به امور فرهنگی مختلف می پرداختند اما امروزه بچه ها بیشتر مشغول به بازی های کامپیوتری و سرگرمی های فضاهای مجازی شده اند و همین عوامل باعث کمرنگ شدن برخی آین ها که ریشه در سنت های قدیمی دارد، شده است.
یک فعال فرهنگی دیگر نیز در میبد نیز در این خصوص اظهار داشت: اجرای این رسم در محلات میبد با عناوینی مانند تاسوک زنی، قاشق زنی و کمچولی زنی رواج داشته است.
محمد رضا جانب اللهی افزود: این مراسم پس از اذان و نماز مغرب و عشاء شب بیست و هفتم ماه مبارک رمضان توسط عده زیادی از پسر ودخترها با شوق واشتیاق و با در دست داشتن ای کیسه کوچک انجام می شده که با مراجعه به منازل از صاحب خانه طلب انعام می کردند.
وی یادآور شد: اجرای این گونه برنامه ها درقدیم که بچه ها سرگرمی های امروزی را نداشتند، رونق بیشتری داشته است.
جانب اللهی برخی آیین های همراه با "دوست دوست، علی دوست" را حنا بندان، رقصیدن بانوان بر سر سه کوچه در شب بیست و هفتم که شب مرگ ابن ملجم است، کیسه دوزی بین دو نماز مغرب و عشاء با تکه پارچه برای حاجت روایی در آخرین جمعه ماه رمضان که در این کیسه ها چند سکه انداخته و در خانه به سوی قبله آویزان می کردند تا اگر حاجتشان در آن سال روا می شد، سکه ای دیگر به آن اضافه کرده و به نیازمندان می دادند، عروس پیدا کردن برای مردان جوان دم بخت و برگزاری آیین های عروسی یا خواستگاری بعد از بیست و هفتم ماه رمضان به دنبال، راه ندادن داماد سرخانه ها در ماه رمضان در منزل پدر زن و دیدن ماه در آخر روزهای ماه رمضان برای اعلام عید فطر از دیگر آداب و رسوم میبدی ها در ماه مبارک رمضان بوده که بعضی از آنها هنوز نیز مرسوم است.
مرکز شهرستان ۱۰۴ هزار نفری میبد در ۵۰ کیلومتری شمال غرب شهر یزد مرکز این استان قرار دارد.
۹۹۳۴/ ۶۰۱۴/
نظر شما