بالن آرزوهاي دانشجويان يزدي در ايرنا فرود آمد

بادكنكها كه حامل آرزوهاي تعدادي از دانشجويان يزد بود، مانند بطريي كه گرفتاران جزاير دور افتاده، پيام استمدادطلبي در آن قرار داده و در اقيانوس رها مي كردند، در آسمان يزد به پرواز درآمده و از قضا بر درختي در خبرگزاري نشسته بود.
نخستين برگه هاي بالن آرزوهاي دانشجويان يزدي، تصاوير سه دانشجوي شهيد(بزرگ‌نيا، قندچي و شريعت‌رضوي) كه در اعتراض به سفر نيكسون معاون رئيس‌ جمهور وقت آمريكا در 16 آذر 1332 در دانشگاه تهران به شهادت رسيدند، بود و در ادامه 21 كاغذ كوچك رنگي كه آمال دانشجويان بر آن ثبت بود، با نخي رنگي به بادكنكها وصل شده بود.
روي برخي از برگها چند آرزو نوشته شده بود، بعضي از برگه ها هم پيام آور يك آرزو بود، آنچه كه بيش از همه در پيام هاي دانشجويان ديده مي شد، سلامتي و فرج امام زمان (عج)، سلامتي پدر و مادر و اعضاي خانواده و زيارت كربلا بود.
بدست آوردن شغل مناسب، ديگر آرزويي بود كه در اكثر برگه ها نوشته شده بود، بعضي از آنان حتي نوع شغل را هم مانند معلم زبان، حسابدار و ... ذكر كرده بودند .
شفاي بيماران، شادي، پيشرفت و موفقيت در تحصيل، خوشبختي، گشايش گره از مشكلات، رفع نگراني و دلهره ها از ديگر آرزوهايي بود كه دانشجويان به بالن آرزوهايشان گره زده بودند.
دونفر از دانشجويان نيز با شوخ طبعي يافتن شوهر و سلامتي عشقشون را روي برگه نوشته بودند و يك دانشجو هم با عنوان 'خسته ترين آدم روي زمين' از خدا خواسته بود كه مثل همون اولا بشه .
برايم جالب بود كه آرزوي اكثر دانشجويان ظهور امام زمان (عج) و سلامتي خانواده، بستگان و دوستانشان بود، در حالي كه برخي از صاحب نظران مسائل اجتماعي و فرهنگي از دين گريزي، اخلاق گريزي و افزايش انحرافات مختلف در بين نسل جوان جامعه سخن مي گويند.
اين پرسش همواره در ذهنم به عنوان يك خبرنگار مطرح مي شود كه آيا به اندازه كافي به جوانان فرصت اظهار نظر داده ايم يا دائما به جاي آنان سخن گفته ايم؟
همانطور كه ميانسالان و كهنسالان امروز جوانان ديروز اين مرز بوم بودند و سرنوشت اين كشور را رقم زدند، امروز بايد به سخنان و خواسته هاي جواناني كه كهنسالان فرداي وطن هستند، گوش فراداد، قبل از آنكه به قول زنده ياد قيصر امين پور 'زود دير شود'.
روز دانشجو مبارك
6014/