تهران، سینما و گردشگری

به گزارش خبرنگار ایرنا، سینما محصول قرن بیستم، دومین وسیله ارتباط جمعی و هفتمین هنر به شمار می رود كه در مراحل تكامل خود ضمن حفظ توانایی سرگرمی بخش و تفریحی خود به وسیله ای برای فرهنگسازی و ایجاد تحول در افكار عمومی و یكی از مطبوع ترین ساز و كارهای سیطره و تبلیغ تبدیل شد.
سینما و فیلم های مستند می توانند ضمن ایجاد فرصتی برای مطالعه جوامع مختلف از لحاظ مردم شناسی و جامعه شناسی، جاذبه های فرهنگی، تاریخی و گردشگری این جوامع را معرفی كرده و نقش مهمی در توسعه گردشگری داشته باشند.
سال 1379 در چهارمین جشن بزرگ سینمای ایران و همزمان با بزرگداشت صدمین سال ورود سینما به ایران بود كه 21 شهریور ماه به عنوان «روز ملی سینما» شناخته واین روز به عنوان روزی نمادین وارد تقویم شد.
سلسله نشست های گردشگری به مناسبت روز ملی سینما و گرامیداشت زنده یاد استاد عزت الله انتظامی با موضوع «تهران، سینما و گردشگری» به همت كمیته میراث فرهنگی و گردشگری شورای اسلامی شهر تهران، ری و تجریش و ستاد گردشگری معاونت امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری عصر چهارشنبه در تماشاخانه سنگلج برگزار شد.
ولی الله شجاع پوریان معاون امور اجتماعی و فرهنگی شهردار تهران، مهدی سیف رئیس ستاد گردشگری، محمدجواد حق شناس رئیس و حسن خلیل آبادی، احمد مسجدجامعی، حجت نظری اعضای كمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای اسلامی شهر، دلاور بزرگ نیا مدیركل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان تهران در این نشست حضور داشتند.
فیلم «روزی روزگاری سینما» به كارگردانی شهرام میراب اقدم در این برنامه نمایش داده شد.
رئیس ستاد گردشگری شهرداری تهران در این نشست با اشاره به ارتباط سینما با گردشگری اظهارداشت: سینما می تواند با ابزار تبلیغ برای روایت صحیح جاذبه های گردشگری تاثیرگذار باشد و به نحوی عمل كند كه علاوه بر تغییر نگاه از بیرون، تغییر فرهنگی را از درون جامعه ایجاد كند.
مهدی سیف گفت: جاذبه های گردشگری می توانند مكان های بسیار متفاوت و جذابی برای لوكیشن فیلم های مختلف قرار گرفته سرمایه گذاری قابل توجهی داشته باشد.
وی معرفی جاذبه های گردشگری؛ طبیعی، فرهنگ و آداب و رسوم از طریق ساخت فیلم های تاریخی و مستند را بسیار موثر و كم هزینه از سایر روش ها در خصوص رونق گردشگری دانست و افزود: تهران ظرفیت قابل توجهی در جذب گردشگر دارد اما این ظرفیت ها زمانی به درستی دیده می شود كه به یاری هنر هفتم بتوانیم تصویر درستی از تهران روایت كنیم.
سیف با اشاره به موضوع گردشگری فرهنگی و سفرهایی كه با انگیزه های فرهنگی صورت می گیرد، اظهارداشت: برگزاری جشنواره های مختلف از جمله فیلم در این حوزه مطرح می شود كه هنر سینما به عنوان ابزار قوی می تواند در حوزه دیپلماسی عمومی و تسهیل كننده ارتباط میان ملت ها موثر باشد كه امروزه نیز شهرهایی مانند ونیز، كن و برلین با جشنواره های فیلم شناخته می شوند.
معاون امور اجتماعی و فرهنگی شهردار تهران نیز در این نشست با اشاره به ارتباط و تعامل مدیریت شهری با صاحبان اندیشه و نخبگان در حوزه های مختلف اظهارداشت: تاكنون نشست های مختلفی را با این افراد داشته ایم و امیدواریم بتوانیم از نظرات آنان در حوزه هایی از جمله گردشگری، سلامت، كاهش آسیب های اجتماعی بهره مند شویم.
شجاع پوریان با اشاره به برنامه های ستاد گردشگری شهرداری تهران گفت: حوزه تهران و شهر تهران ظرفیت قابل توجهی در حوزه گردشگری دارد كه متاسفانه ناشناخته است و در تلاش هستیم با اقداماتی تهران را از معبر به مقصد گردشگری تبدیل كنیم و امیدواریم كه این امر با كمك كمیته میراث فرهنگی و گردشگری شورای اسلامی شهر محقق شود.
وی با اشاره به ارائه طرح تبدیل ستاد گردشگری به اداره كل یا سازمان افزود: این طرح توسط معاونت اجتماعی به معاونت برنامه ریزی ارائه شده كه امیدواریم كمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای اسلامی شهر تهران در این حوزه بتواند به ما كمك كند.
سپس در پنل تخصصی با حضور هارون یشایایی تهیه كننده فیلم های سینمایی، احمد محیط طباطبایی رئیس كمیته ملی موزه های ایران، شادمهر راستین فیلم نامه نویس، شهرام میراب اقدم كارگردان فیلم «روزی روزگاری سینما» و محمد بهشتی رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، مسجدجامعی و خلیل آبادی اعضای شورای اسلامی شهر تهران موضوع «تهران، گردشگری و سینما» مورد بررسی قرار گرفت.
راستین در این پنل با اشاره به ارتباط سینما و گردشگری اظهارداشت: سینما در سه حوزه فیلم، سالن و فضای بیرونی كه مخاطبان با آن در ارتباط هستند، قابل بررسی است، فیلم زمینه ای ایجاد می كند كه افرادی در سینما حضور پیدا كنند، شركت توسعه فضاهای فرهنگی چگونگی ساخت سالن سینما برای نمایش فیلم را مورد توجه قرار می دهد و همچنین سینما، بخشی از میراث معنوی محسوب می شود.
بهشتی رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری با اشاره به ضرورت شناخت تهران و پیشینه آن گفت: از نیمه دوم دهه 40، تهران در آثار سینمایی به عنوان هویت تاریخی كه تمام مكان های آن دارای شناسنامه هستند، نمایش داده می شود اما این رویكرد به تدریج فراموش می شود و از ابتدای دهه 80 در سینمای ما مكان هایی مانند سعادت آباد، پل چوبی، نام و موضوعیت پیدا می كنند.
وی با اشاره به اینكه تهران دروازه ورود گردشگر به كشور شناخته می شود و محل گذر است، افزود: این شهر می تواند به عنوان یكی از مهمترین مقاصد گردشگری باشد و علت آن هم نوع تلقی به گردشگری و متاسفانه نگاه ما به گردشگری سوداگرانه و كاسبكارانه است.
بهشتی اظهارداشت: زمانی كه درباره مردم یك شهر، هویت، برند شهری، خاطره، تاریخ و.. سخن می گوییم، دستیابی به این اهداف با نگاه كاسبكارانه حاصل نمی شوند، تهران یكی از مهمترین مكان های كشور است كه هویت مشخصی دارد و باید هویت آن را مورد توجه قرار دهیم.
رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گفت: براساس نگاه سوداگرانه می توان با اعتبار قابل توجه در آثار سینمایی تهران را زیبا نشان دهیم كه این امر در جذب گردشگران سطحی موثر خواهد بود اما ما باید اقدامات شایسته ای را توسط ادبیات داستانی، شعر، نقاشی و سینما انجام دهیم كه ملاقات در دل تهران اتفاق بیفتد.
وی افزود: باید نسبتی بین تهران و سینما ایجاد شود كه ضمن انتقال فرهنگ و ارزش های جامعه، مشكلات مطرح شود و سینما در این زمینه راه گشا باشد، وقتی گفته می شود كه تهران زشت شده به این دلیل است كه شناختی از ارزش های آن نداریم.
یشایایی نیز در این نشست با اشاره به رویكردهای متفاوت به سینما گفت: سینمای ایران علاوه بر مكان، به معنای افراد و شخصیت های همچون عزت الله انتظامی است كه در آثار مختلف نقش آفرینی كردند و سینمای ما را در دنیا سربلند كردند و هیچ هنری به اندازه سینما نام ایران را پرآوازه نكرده است.
این تهیه كننده فیلم های سینمایی با بیان اینكه تهران در بسیاری از آثار سینمایی مانند فیلم «اجاره نشین ها» به كارگردانی داریوش مهرجویی معرفی شده، افزود: سینمای ما به لحاظ گردشگری آثاری دارد كه ما می توانیم در گردشگری روزانه مان شخصیت های آنان را بشناسیم.
وی با اشاره به فیلم «روزی روزگاری سینما» گفت: در این فیلم سینماهای تهران به عنوان بخش های هویت بخش این شهر، به عنوان مكان های مضمحل نشان داده شدند، سینماهایی كه خراب شدند، امكانات كافی نداشتند و محكوم به تخریب بودند و بعضی از سالن های سینما نیز توسط شهرداری تهران ساخته شد.
محیط طباطبایی نیز در این نشست با اشاره به تاریخچه شكل گیری سینما به عنوان پاتوق فرهنگی در تهران اظهارداشت: در دوران اوج حكومت مشروطیت از سال 1285 تا 1304 هست، ما شاهد گسترش فضاهایی به عنوان سالن های سینما و نمایش فیلم توسط مردم در شهر هستیم كه شكل جدیدی از فضای عمومی، اجتماعی و مدنی شكل می گیرد.
وی افزود: سینما در دوره مشروطه به عنوان یك واحد شهری و اجتماعی است و در دوره های پهلوی اول و اواخر دوم، سینما یكی از ابعاد شكل گیری محلات در تهران محسوب می شود و به تدریج سینما به عنوان پاتوق فرهنگی در یك سلسله مراتب اجتماعی و سطح كیفیتش مخاطبان مختلفی از دانشجو و... جذب می كند و تغییرات آن مانند سایر فضاهای فرهنگی از لحاظ ساختار و محتوا متاثر از تغییرات اجتماعی و سیاسی است كه در شهر رخ می دهد.
محیط طباطبایی گفت: سینما می تواند به عنوان مكانی برای نمایش فیلم و روایت كارگردانان مختلف از شهر و ویژگی های آن باشد و همچنین به عنوان پاتوقی برای انعكاس و روایت خاطرات مشترك در حوزه گردشگری مورد توجه قرار بگیرد.
خلیل آبادی رئیس كمیته میراث فرهنگی و گردشگری شورای اسلامی شهر تهران نیز در این نشست تهران را شهری تاریخی و ایران كوچك دانست و گفت: تهران هویت خاصی دارد اما به این هویت بی توجهی شده در بین شهرسازی نوین گم شدیم.
وی با اشاره به اینكه تهران می تواند مقصد گردشگری باشد، افزود: شهرها گاهی با جشنواره های مختلف مورد توجه قرار گرفته و شناخته می شوند كه براین اساس می توانیم با برگزاری جشنواره های مختلف از جمله فیلم و بهره مندی از تمام امكانات هنری شهر تهران و جاذبه های آن را معرفی كنیم كه چنین اقداماتی علاوه بر ایجاد نشاط به زیست پذیری و زندگی بهتر در شهر كمك می كند.
مسجدجامعی نیز در این نشست درباره پیشینه و ویژگی های تاریخی تهران و انعكاس آن در آثار سینمایی سخن گفت.
تهرام/7245/ 1539