به گزارش خبرنگار ایرنا، « عباس عبدی» روز دوشنبه در نشست «نامگذاری اماكن تهران؛ سلیقه‌ای، علمی یا مردمی» افزود: برای مطالعه طرح نامگذاری اماكن در مرحله اول، تجربیات مقایسه ای بین ایران و نظام نامگذاری كشورهای دیگر مورد مقایسه قرار گرفت.
این كارشناس علوم اجتماعی اضافه كرد: در مرحله دوم كه مرحله عملیاتی پروژه است دیدگاه شهروندان و شناخت وضعیت موجود شهر تهران به منظور نامگذاری مورد توجه قرار گرفت.
وی ادامه داد: در مرحله سوم نیز الگوی سیاستگذاری مشخص، راهبردها و سیاست های اجرایی در آئین نامه اجرایی نامگذاری تدوین شد.
به گفته این عضو كمیته تخصصی اتمام پروژه مطالعه نامگذاری امكان و خیابان های تهران، در زمان حاضر هفت گونه بندی نامگذاری اصلی شامل گونه مذهبی، فرهنگی تاریخی، سیاسی، طبیعت، سایر، اقتصادی و شهدا در اماكن پایتخت وجود دارد.
**تبعات اجتماعی و رضایت مردم لحاظ شود
رئیس كمیسیون فرهنگی - اجتماعی شورای اسلامی شهر تهران با تاكید بر اینكه شهروندان مهمترین ذینفعان مقوله نامگذاری معابر در سطح شهر هستند گفت: در نامگذاری ها رضایت مردم و نیز تبعات اجتماعی احتمالی باید مورد توجه قرار گیرد.
«محمد جواد حق شناس» با اشاره به اینكه نامگذاری اماكن تهران رویكردی علمی و پژوهشی است افزود: نامگذاری باید بر اساس خواست و اراده جامعه و شهروندان باشد.
وی گفت: نامگذاری معابر شهری علاوه بر اینكه عملی اداری و طرح ریزی شده در تسهیل شناسایی یك مكان است در عین حال باید توصیف ساده ای از آن موقعیت و حافظه تاریخی آن نیز باشد.
این عضو شورا با بیان اینكه نامگذاری معابر شهری حكم شناسنامه شهر را دارد بیان كرد: سابقه تاریخی، فرهنگی، خاطرات و تجربه های یك شهر ازجمله معیارهای نامگذاری محسوب می شود.
وی گفت: متاسفانه بحث نامگذاری شهری فرآیندی سلیقه ای، غیرتخصصی و غیرعلمی تلقی می شود درحالی كه از ابتدای آغاز فعالیت كمیسیون نامگذاری از سال 1378 تا پایان شورای چهارم اسلامی شهر تهران بیش از چهار هزار مورد نامگذاری و تغییر نام به تصویب شورای تهران رسیده است.
حق شناس اضافه كرد: در این نامگذاری ها فرآیندهای مربوط به لحاظ تبعات اجتماعی و رضایت شهروندان و ساكنان محلات نیز باید به تصویب برسد تا شهروندان احساس تعلق از دست رفته خود را نسبت به شهر بازیابند چراكه نارضایتی مردم باعث كاهش اعتماد آنان نسبت به نهاد تصمیم گیر می شود و تحمیل هزینه های مالی و احتماعی به شهر را به همراه خواهد داشت.
عضو شورای اسلامی شهر تهران با تاكید بر اینكه از تغییر و تكرار نام امكان بشدت باید پرهیز شود، گفت: نام های اماكن و معابر باید به لحاظ گفتاری نیز با سهولت مناسبی بیان شود و توجه به شاخص های منطقه ای، تاریخی و فرهنگی كه خاطرات شهروندان را تداعی كند انجام گیرد.
وی تاكید كرد: استفاده از نام های تاریخی باید دارای الگوی خاص باشد.
حق شناس هجچنین از راه اندازی سیستم مكانیزه نامگذاری اماكن و معابر شهر تهران در آینده با همكاری سازمان فناوری اطلاعات شهرداری تهران خبر داد.
**خاطرات شهروندان حراست شود
به گزارش ایرنا، درادامه این نشست «امین عارف نیا» رئیس مركز ارتباطات شهرداری تهران و دبیر كمیسیون نامگذاری معابر نیز تاكید كرد: در نامگذاری ها باید از خاطرات شهروندان در كوچه ها،میادین و خیابان ها حراست كنیم.
وی با بیان اینكه به هر بهانه و مناسبت نام های پیشین كه خاطراتی با آن شكل گرفته را حذف و نامی جدید جایگزین نكنیم گفت:به حس تعلق مردم به كوچه ها و معابر و نیز هویت محلی آنان احترام بگذاریم.
رئیس مركز ارتباطات شهرداری تهران با بیان اینكه از سیاسی شدن حوزه نامگذاری اماكن شهر تهران باید پیشگیری كرد افزود: در این صورت این امر به آفت و بی احترامی به هویت شهر تبدیل می شود.
برخی كارشناسان حوزه شهری و نیز مجری پروژه در طرح نامگذاری نیز در این نشست حضور داشتند.
براساس آمارها شهر تهران دارای 28 هزار كوچه، 760 میدان،271 بلوار و 37 پیاده راه است.
تهرام/1735/ 1008
تهران- ایرنا- عضو كمیته تخصصی اتمام پروژه مطالعه نامگذاری اماكن و خیابان های تهران می گوید: بررسی ها نشان می دهد میزان تمایل شهروندان به مشاركت در نامگذاری اماكن كم و رضایت آنان از تغییر نام خیابان ها و معابر نیز خیلی كم است.