وقتي نيمه شب با يك گريه لحظه اي كودكت با سرعت از خواب بر مي خيزي، وقتي لحظه لحظه در عمق تغييرات فيزيكي و رواني و ذهني كودك گم مي شوي ، ديگر وجود خودت ، شادي هايت ، تفريحاتت و حتي پيشرفت هايت در گرو حركت موجودي به نام كودك خلاصه خواهد شد و اين درد زماني غير قابل تحمل مي شود كه كودك معلولي داري كه تا آخر عمرت كودك باقي خواهد ماند و نيازمند توجه مادرانه.
وقتي فرزند معلولي متولد مي شود و در موعد مقرر حركت نمي كند، نمي خندد و دستان و پاهايش هيچ تحركي را تجربه نمي كند پدر و بيشتر از او مادرمي شكند و عمري همراه با درد و غم به درازاي تمام نشدني برايشان آغاز مي شود.
تولد فرزند معلول به جز مادر كل خانواده را درگير مشكلات غير قابل تحمل مي كند و تا پايان عمر حسرت و دل سوختگي براي همه اعضاي خانواده و حتي جامعه به بار مي آورد.
امروزه مشكلات بسياري در برابر معلولان در جامعه وجود دارد، مسير زندگي براي آنان تنگ و سخت بوده و با اينكه تلاش هاي خانواده و حتي جامعه براي سهولت بخشي گذران عمر آنان متمركز مي شود، با اين حال سختي ها، نفس هاي زيستن را در آنان به شماره مي اندازد.
گرچه در سال هاي اخير با بالا رفتن امكانات بهداشتي و پزشكي از تولد فرزندان معلول در جامعه كاسته شده اما به هر حال معلوليت مشكلي است كه جامعه ما با آن روبروست و معلولان و خانواده هاي آنها نيازمند توجه و حمايت هستند.
زهرا يكي از مادراني است كه فرزندش با اختلال حركتي و بينايي متولد شده و هم اكنون در وضعيت بسيار سختي از كودك خود نگهداري مي كند.
وي كه فرزندش پنج سال دارد، مي گويد: با اينكه مراقبت هاي بهداشتي و پزشكي در حال حاضر بيشتر است ولي بي توجهي خودم در مراجعه به پزشك حين بارداري باعث تولد چنين نوزادي شده است.
وي افزود: نگهداري سخت اين كودك از يك طرف و نگراني از آينده وي از طرف ديگر وجودم را به دردآورده و از زندگي سيرم كرده است.
زهرا ادامه داد: با اينكه سازمان بهزيستي در ارائه كمك هاي توانبخشي اقدامات مناسبي داشته ، ولي ساير جوانب زندگي فرزند من تحت تاثير معلوليت قرار گرفته و دچار تزلزل شده است.
مرتضي عيسي پور كه داراي سه فرزند با معلوليت حركتي و ذهني مي باشد، مي گويد: نگهداري اين سه كودك براي من و همسرم سخت ترين كار دنياست و اكنون كه پسرهاي بزرگم به سن 20 و 22 رسيده اند ديگر توان نگهداري آنان را نداريم.
وي گفت: نمي دانيم به كدام يك از بچه ها رسيدگي كنيم، تا خرابكاري يكي را تميز مي كنيم ديگري كارش شروع مي شود و ما خيلي وقت است كه خودمان را فراموش كرده ايم.
او بيان كرد: با اينكه سازمان بهزيستي كمك هايي براي نگهداري اين كودكان به ما كرده ولي اين كمك ها نتوانسته تاثير زيادي در روند نگهداري آنان داشته باشد.
او كه حتي حوصله حرف زدن هم ندارد، مي گويد: شغل مناسبي نداشته و نمي توانم خرج زندگي را تامين كنم و مي ترسم در آينده با مشكلات بيشتري براي نگهداري اين بچه ها مواجه شوم.
عيسي پور با تاكيد بر رسيدگي بيشتر سازمان بهزيستي گفت: ما در خانه اجاره اي زندگي مي كنيم و از سازمان بهزيستي درخواست كمك و تامين واحد مسكوني براي اين كودكان داريم.
تعدادي از والدين معلولان مي گويند كه كمك هاي بهزيستي تنها تا حدي نيازهاي آنها را تامين مي كند و بسياري از خانواده ها به خاطر فرزندان معلول خود تا زير خط فقر نيز رسيده اند.
به گفته آنها ، مشكلات اقتصادي كشور قابل لمس است اما به هر حال مبلغي كه بهزيستي در اختيار خانواده ها مي گذارد تنها بخش كوچكي از نياز معلولان را تامين مي كند وگذران زندگي براي آنها بسيار سخت مي باشد.
مشكلات معلولان و خانواده آنها به همين ميزان محدود نمي شود، معلول بويژه از نوع جسمي و ذهني براي هميشه زندگي سربار خانواده بوده و هزينه هاي كمرشكني را متوجه آنها مي كند، گاهي اوقات اين هزينه ها به حدي زياد مي شود كه گريزي جز واگذاري كودكان معلول به بنيادها و موسسه هاي خيريه نيست.
ديگر معلولان نيز مشكلات خاص خود را دارند، از حس آزاردهنده دائمي ترحم تا بيكاري و تنهايي تقريبا دايمي كه گريبانگيز بسياري از آنهاست .
رحيم يكي از اين معلولان است كه زندگي خود را با ويلچر آغاز كرده و پس از 26 سال هنوز از آن رهايي نيافته است.
مي گويد: وضعيت خاص معلوليت من باعث شده كه همچنان تنها باشم، از همان دوران كودكي به خاطر فقر مادي و فرهنگي خانواده از بسياري مواهب حتي سواد درست و حسابي محروم مانده ام و اكنون نيز دنياي تنهايي همراه و همدم من است نه شغلي و نه درآمدي، تنها اميد من به همين كمك هاي ماهيانه بهزيستي است.
مدير كل بهزيستي استان اردبيل در گفت و گو با خبرنگار ايرنا گفت: در حال حاضر 32 هزار و 177 معلول در بانك اطلاعاتي معلولان در استان اردبيل ثبت شده است.
بهزاد ستاري افزود: در 10 سال اخير درصد كودكان معلولان در استان اردبيل از 4.5 به 3.5 درصد رسيده و اين در نتيجه گسترش اقدامات بهداشتي ، درماني و مشاوره هاي ژنتيكي بوده است.
وي با اشاره به كمك هاي بهزيستي به معلولان تحت پوشش بهزيستي گفت: پنج هزار و 519 پرونده مستمري در بهزيستي تشكيل شده كه در قالب اين پرونده ها به هشت هزار و 290 نفر مستمري پرداخت مي شود.
ستاري افزود: بر اساس قانون مستمري بهزيستي به معلولان شديد و خيلي شديد تعلق مي گيرد و در سال گذشته نيز ميزان اين مستمري 50 درصد افزايش يافته است.
مدير كل بهزيستي استان بيان كرد: تمامي معلولان تحت پوشش بهزيستي از خدمات توانبخشي ، كمك هزينه تحصيلي و كمك هزينه خريد مسكن بهره مند مي شوند .
وي افزود: براي دانش آموزان معلول كمك هزينه تحصيلي و براي دانشجويان معلول تمامي شهريه دانشگاه پرداخت مي شود.
ستاري به پرداخت كمك هزينه خريد مسكن نيز اشاره كرد و گفت: ميزان كمك هزينه خريد مسكن در شهرها 300 ميليون ريال و در روستاها 180 ميليون ريال مي باشد.
او همچنين از ارائه خدمات توانبخشي به معلولان خبر داد و گفت: در اين راستا 32 مركز توانبخشي به صورت روزانه و شبانه به ارائه خدمات توانبخشي در استان مشغول هستند .
به گفته وي، در حال حاضر يك هزار و 840 نفر از خدمات اين مراكز استفاده مي كنند و پنج مركز نيز در سالجاري به اين تعداد افزوده مي شود.
در اين حال كارشناسان بر ضرورت توجه بيشتر به معلولان بويژه معلولان جسمي و ذهني تاكيد كرده و ورود انحمن هاي خيريه به موضوع را جدي ذكر مي كنند.
به گفته آنها ، ايجاد فرهنگ نگاه غير ترحمي به معلولان و اعتماد به توانايي آنها در جامعه ، مناسب سازي گذرگاهها و ساختمان ها براي تردد راحت معلولان ، رعايت حق 3 درصد استخدام معلولان و ارايه آموزش هاي لازم براي جلوگيري از تولد فرزندان معلول و نيز چگونگي نگهداري آنها در استان ضروري مي باشد.
گزارش : مينا ميرقاسمي
3006/6016
اردبيل - ايرنا- مادر بودن سخت ترين كار دنياست ، شايد افرادي كه مادر نشده اند به اين ادعا باور نداشته باشند، حتي پدران نيز شايد پدر بودن را سخت تر بدانند، ولي حس مادر بودن سخت ترين حسي است كه وجود زنان با آن درگير مي شود و اين حس وقتي فرزند معلول نيز داشته باشي مضاعف مي شود.