آمریكا، آماده قاچاق نفت از دیرالزور سوریه می شود

به گزارش روز دوشنبه ایرنا، روزنامه استار در گزارشی تحت عنوان 'بازی كثیف نفتی آمریكا و پ.ك.ك' نوشت: منطقه دیرالزور از ابتدای جنگ داخلی سوریه، محل مناقشه و كشمكش بوده است به طوری كه از یك طرف آمریكا و پ.ك.ك و از سوی دیگر روسیه و ایران تلاش می كنند كنترل این منطقه را به دست گیرند.
به نوشته این رسانه، در حالی مبارزه برای گرفتن دیرالزور بین طرفین ادامه دارد، آمریكا تاكنون اقدامات موفقیت آمیز و موثرتری را در تصاحب مالكیت این منطقه انجام داده است به طوری كه همراه با گروه پ.ك.ك و یگان های مدافع خلق(ی.پ.گ) به سیاست تاسیس پایگاه های نفتی ادامه می دهد و با كمك این گروه های تروریستی آماده قاچاق نفت می شود.
استار مدعی شد كه تصاویر ماهواره ای و پهپادی تهیه شده از منطقه حاكی از حضور ده ها تانكر سوخت رسانی و كامیون های ویژه جا به جایی نفت در كنار یكدیگر در منطقه دیرالزور است.
این رسانه نزدیك به دولت تركیه اضافه كرد: منطقه دیرالزور به دلیل دارا بودن منابع گسترده نفتی به شدت مورد توجه آمریكا، ایران و روسیه است به طوری كه سال گذشته روسیه برای جلوگیری از استقرار نیروهای ی.پ.گ در این منطقه كه مورد حمایت آمریكا نیز هستند، حملات موشكی از طریق ناو جنگی و زیر دریایی علیه این نیروها انجام داد و حتی بنا بر اعلام منابع موثق، روسیه از ستیزه جویان پولی نیز علیه ی.پ.گ در این منطقه استفاده كرده است.
روابط تركیه و آمریكا در طول یكسال اخیر به دلایل گوناگونی از جمله به علت حمایت این كشور از پ.ك.ك و ی.پ.گ به شدت متشنج شده به طوری كه مقامات آنكارا بارها واشنگتن را به حمایت از گروه های تروریستی محكوم كرده اند.
فضای حاكم بر رسانه های تركیه به ویژه رسانه های نزدیك به دولت این كشور نیز متاثر از سیاست دولت بوده و اغلب علیه آمریكا و اقدامات دولتمردان این كشور شده است.
رسانه های تركیه ادعای ایالات متحده آمریكا برای حضور در سوریه با هدف مبارزه علیه داعش را بهانه ای برای حضور در منطقه عنوان كرده و آن را فریبی برای افكار عمومی مردم منطقه توصیف می كنند به طوری كه رسانه های نزدیك به دولت تركیه بارها در گزارش های خود تاكید كرده اند كه غارت منابع نفت سوریه هدف آمریكایی هاست.
بر همین اساس روزنامه ینی شفق اواخر سال گذشته میلادی در گزارشی مدعی شد كه نیروهای آمریكایی با همكاری نیروهای پ.ك.ك، روزانه حداقل 17 هزار بشكه نفت را با ایجاد خط لوله قاچاق از منطقه حسكه ـ رمیلان سوریه به شهر عین زاله عراق منتقل كرده و سود روزانه 10 میلیون دلاری حاصل از این انتقال قاچاقی را میان خود تقسیم می كنند.
به نوشته این رسانه، آمریكا به بهانه برقراری امنیت در كوبانی وارد سوریه شد و با انتخاب رمیلان به عنوان اولین پایگاه خود، انتقال محموله های قاچاق نفت از منطقه را از تاریخ نوامبر 2014 آغاز كرد.
بنا به اعلام این رسانه، همكاری آمریكا با دولت سوریه و گروه تروریستی داعش در این زمینه ادامه یافت و همچنین انتقال قاچاقی نفت در مناطق تحت كنترل پیشمرگه ها (اربیل) از طریق شركت های غربی به خارج كشور انجام شد.
ینی شفق اضافه كرد: خط لوله انتقال نفت رمیلان به عین زاله در سال 1991 توسط صدام حسین به منظور دور زدن تحریم های آمریكا ایجاد شد به طوری كه نفت عراق به صورت مخفیانه از این طریق به سوریه منتقل می شد.
این رسانه افزود: خط لوله انتقال نفت رمیلان به عین زاله در پی بمباران های آمریكا به شدت تخریب شد اما آمریكا با ورود به عراق به بهانه مبارزه با داعش، این خط لوله را به منظور استفاده خود یعنی انتقال قاچاقی نفت از سوریه به عراق بازسازی و احیا كرد.
به نوشته ینی شفق، وظیفه محافظت از این خط انتقال نفت بر عهده نیروهای پ.ك.ك است و همچنین حداقل 150 نفر از عناصر پ.ك.ك در انتقال محموله های قاچاق نفت از حسكه به كركوك و تحویل محموله های نفت در آنجا به شركت های غربی مشاركت می كنند.
بعضی از رسانه های تركیه پارا فراتر گذاشته با انتشار اطلاعات به دست آمده از منابع نزدیك به آنها مدعی شدند كه آمریكایی ها برای دستیابی به منابع دیگری غیر از نفت، سعی در تثبیت و تشكیل یك دولت كُردی در شمال سوریه دارند تا سود سرشاری را از این كشور به دست آورند.
در همین ارتباط روزنامه ینی آكیت نیز دو ماه پیش در گزارشی مدعی شد كه بیش از 70 درصد منابع انرژی سوریه در كنترل نیروهای حزب كارگران كردستان تركیه(پ.ك.ك) و حزب اتحاد دموكراتیك سوریه (پ.ی.د) قرار دارد.
به نوشته این رسانه، گروه تروریستی داعش بسیاری از منابع نفت و گاز سوریه از جمله در منطقه دیرالزور، حسكه، رقه و هوموس را در اختیار داشت ولی از سپتامبر سال گذشته میلادی(شهریورماه 1396) نیروهای پ.ك.ك و پ.ی.د با پشتیبانی هوایی آمریكا، كنترل منابع نفتی رقه، حسكه و 11 میدان نفتی در شرق دیرالزور را به دست گرفتند.
بنا بر اعلام این رسانه ها، نیروهای پ.ك.ك و پ.ی.د اواخر سپتامبر سال گذشته میلادی كنترل بزرگترین تاسیسات گازی در شمال دیرالزور و اواخر ماه اكتبر 2017 نیز كنترل میدان نفتی بزرگ 'العمر' را به دست گرفتند.
روزنامه های تركیه مدعی شدند كه میادین نفتی آترا، جارنوف، شحیطات، آزراك، وارد، كواری، كاهار و گالبان در شرق دیرالزور، بیش از یك سوم منابع انرژی سوریه را در خود جای داده اند.
رسانه های تركیه منابع انرژی تحت كنترل دولت سوریه را بسیار كمتر از منابع تحت اشغال پ.ك.ك تخمین زدند به طوری كه مدعی شدند دولت سوریه فقط میدان نفتی شار در هوموس و تاسیسات گازی جاهار را در هوموس به طور كامل در اختیار دارد و نیروهای پ.ك.ك بیش از 70 درصد منابع انرژی سوریه را با حمایت آمریكایی در اختیار دارند.
روزنامه ینی شفق نیز در گزارش دسامبر سال 2017 خود مدعی شد: آمریكایی ها خروج امن عناصر داعش از رقه را منوط به واگذاری منابع نفتی جفرا در منطقه دیرالزور به نیروهای حزب كارگران كردستان تركیه(پ.ك.ك) و حزب اتحاد دموكراتیك سوریه(پ.ی.د) كرده اند.
به نوشته این رسانه، گروه تروریستی داعش در توافقی پشت پرده با آمریكا متعهد شده بود كه در مقابل خروج امن یكهزار و 300 تروریست داعشی از شهر رقه، كنترل منابع نفتی جفرا در منطقه دیرالزور را به نیروهای پ.ك.ك و پ.ی.د واگذار كند.
خاورم/1905