محمدرضا نيك نژاد روز چهارشنبه در گفت وگو با خبرنگار حوزه آموزش ايرنا اظهار داشت: در روزهاي پاياني سال 96 آموزش و پرورش آغازگر دو رويكرد نو در گستره آموزش نوآموزان در دوره دبستان بود كه نخستين آن ممنوعيت برگزاري آزمونهاي تستي، هماهنگ و استاندارد شده و دومين آن جايگزيني داستاننويسي به جاي پيك نوروزي و تكليف عيد در اين دوره بود.
وي اضافه كرد: گر چه هنوز سر و صداي برآمده از اين دگرگونيها به گوش ميرسد، اما آنچه در اين تصميمها به چشم ميخورد، رويكردي تازه به آموزش و دانشآموز است.
اين كارشناس آموزشي اظهار داشت: بر كسي پوشيده نيست كه آموزش در كشور ما همچنان بر پايه تمرين زياد، از حفظ كردن مقدار زيادي از درونمايههاي آموزشي، طرح پرسشهاي دشوار براي فشار بر دانشآموز، يادآوري هر روزه و هر ساعته درس، فشارهاي روحي و جسمي بر دانشآموزان براي ادامه تحصيل، گرفتن نمرههاي بالا و در پايان، پيروزي در رقابتي بيپايان و آزاردهنده با خواهر و برادر، دوست و همكلاسي و همسايه و فاميل است.
نيك نژاد تصريح كرد: بي گمان چنين رقابت هايي هر قدر كه دستاوردهاي بزرگي در پي داشته باشد، شكستي براي آموزش و پرورش، به عنوان يكي از اخلاقيترين كنشهاي انساني و بسيار دور از اهداف كلان و نوين است.
وي اضافه كرد: در اين راستا يكي از آزار دهنده ترين فعاليت ها، تكليفهاي زياد روزهاي عيد و پيكهاي پرحجم نوروزي بود آن هم در روزهايي كه بچهها بايد كنار بزرگترها در دورهميهاي فاميلي، در عمل دوستي، مهرورزي و دلسوزي را بياموزند و چگونگي رفتارهاي اجتماعي و همدلانه را در ميهمانيها و بازيهاي گروهي و شاد ياد بگيرند و در زندگي آيندهشان به كار بندند.
كارشناس حوزه آموزش و پرورش يادآورشد: در اين رابطه چند نكته خودنمايي ميكند كه از جمله آنها اين است كه آموزش به عنوان فرايندي برآمده از دستاوردهاي علمي - تجربي، همواره ميتواند راههاي گوناگوني را برگزيند، خطاها را اصلاح كند يا در كل راه رفته را برگردد.
نيك نژاد بيان داشت: پيك نوروزي نيز در اين زمينه تافته جدابافته نيست گويا پس از بررسي و بهرهگيري از تجربههاي آموزشي و بعد از چند سال، براي آميختن آموزش و شادي در روزهاي نوروز، راه تازهاي برگزيده شده است و چه بسا پس از مدتي اين راه نيز نياز به اصلاح يا بازگشت داشته باشد اما بايد توجه داشت كه چه در برگزيدن راههاي تازه و چه كنار گذاشتن روشهاي ناكارآمد، بايد دانشمحور و تجربهمدار بوده و از پشتيبانيهاي پژوهشي برخوردار باشد.
وي افزود: گرچه بايد به دنبال آموزشي كارآمد، شاد و پرورشدهنده شخصيت فردي و اجتماعي نوآموزان باشيم اما تعطيلي بيش از دو هفتهاي نوروز و بريدن از آموختههاي چندين ماهه، به ويژه در سال هاي اول تحصيل، بيگمان براي آموزگار، دانشآموز و خانواده ها نگرانكننده و درد سرساز است.
كارشناس مسائل آموزش و پرورش تصريح كرد: به نظر ميرسد آموزش و پرورش بايد در اين زمينه دست آموزگار را براي دادن تمرينهاي روزانه باز بگذارد تا بنابر سليقه خود براي آماده نگهداشتن دانشآموزان راههايي به كار ببرد.
وي اظهار كرد: گرچه چنين بهسازيهايي افزون بر تجربههاي معلمان به بنيانهاي نظري علمي نياز دارند اما هيچگاه نبايد چشم بر تجربههاي ملي و بومي بست و همواره بايد در دگرگونيهاي آموزشي بخشي از كار را با توجه به تجربههاي ميداني در مدرسه و كلاس و نگاه به معلمان پيش برد تا افزون بر بهرهگيري از تجربههاي آنان بتوان مهمترين محورهاي آموزش يعني دانش آموز، آموزگار و خانواده ها را با برنامهها و سياستهاي جايگزين همراه كرد تا هم خطا كاهش يابد و هم كارها بهتر و كارآمدتر پيش برود.
به گزارش ايرنا، وزير آموزش و پرورش 25 بهمن 96 در حاشيه جلسه هيات دولت اعلام كرد: براي نوروز آينده، تكليف نوروزي به معناي آنچه پيش از آن وجود داشته، نخواهد بود و داستان گويي و خاطره نويسي جايگزين مي شود و دانش آموزان آنچه را كه در طبيعت مي بينند، مي نويسند.
سيد محمد بطحايي تاكيد كرد: پس تكليف دانش آموزي وجود دارد اما ماهيت آن با آنچه پيش از اين بوده متفاوت است.
پيش از آن نيز معاون آموزش ابتدايي وزارت آموزش و پرورش در نشست خبري از حذف پيك نوروزي از تكاليف دانش آموزان ابتدايي در تعطيلات سال 97 خبر داده و گفته بود با هدف آشتي دادن كودكان با كتاب «طرح عيد و داستان» (داستان خواني، داستان گويي و داستان نويسي) نوروز امسال جايگزين پيك هاي نوروزي دانش آموزان در دوره ابتدايي مي شود.
اكنون از مجموع 13 ميليون و 500 هزار دانش آموز كشور، هفت ميليون و 500 هزار دانش آموز در دوره ابتدايي مشغول به تحصيل هستند.
فراهنگ**1883**
![حذف پيك نوروزي گامي به سوي بهسازي آموزشي است حذف پيك نوروزي گامي به سوي بهسازي آموزشي است](https://img9.irna.ir/old/Image/1397/13970101/82868427/N82868427-72252437.jpg)
تهران - ايرنا - كارشناس مسائل آموزش و پرورش گفت: حذف پيك نوروزي، كمتر مخالفتي به دنبال داشته است گويا براي نخستين بار دستاندركاران آموزشي، با اتكا به تجربههاي معلمان، گامهايي به سوي بهسازي آموزشي برداشتهاند.