در اين يادداشت كه به قلم فاطمه بشيري مهرا، كارشناس هنر نوشته شده ، آمده است: هنرهاي سنتي ايران، تجلي نمادين جهاني ابدي و ازلي است كه اين جهان را محلي گذرا و واسطه اي براي رسيدن به مرتبه‌ا ي والاتر به منظور راهي براي رسيدن به آرامش دروني مي داند و حاصل دسترنج هنرمنداني است كه براي اعتلاي اين هنر با تكيه بر ايمان خويش، از جانِ خود مايه گذاشته اند. هنرهاي سنتي همان‌طور كه از نامشان پيداست، بخشي از هنر و صنعت فرهنگي انسان را شكل مي دهند كه در زمان گذشته شكل گرفته و با بار مفهومي كه واژه «سنتي» به اين هنرها مي بخشد، موصوف به صفت سنتي و حركت برمدار سنن فرهنگي و هنري هستند، درنتيجه بايد خاستگاه هنرهاي سنتي را در گذشته‌ها جست.
در ادامه اين يادداشت افزوده شده است: مباني مفهومي، كاربردي و ارزشي هنرهاي سنتي ريشه درگذشته دارد و حيات و بقاي آنها به دليل دوام سنت‌ها و نيز استمرار ارزش‌هاي مفهومي، نمادين و كاربردي آنهاست، خاستگاه هنرهاي سنتي چرخش متمادي جامعه است، مردم در طي قرون و سال‌هاي پي در پي از طريق انباشتن مهارت و تجربه‌هايشان به شيوه‌هاي خلق و توليد هنري دست پيدا مي كنند كه برحسب ساختار مردمي و رابطه تنگاتنگشان با فرهنگ، اقليم و جامعه، ويژگيهاي بومي مي يابند، خصلت بومي در توليد هنري نوعي خصوصيت ذاتي و غيرقابل تحميل است.
ادامه اين مطلب حاكيست: بدين معنا كه بومي گرايي حاصل فرآيند عمومي تاثيرگذاري شاخصهاي متعدد اجتماعي، فرهنگي، اقليمي، اقتصادي و تاريخي در امر توليد هنري است، بر همين اساس، بومي گرايي فراتر از مفهوم مرزهاي جغرافيايي است و نمي توان با معيارهاي سياسي يا مليتي به آن دست يافت يا براي آن حد و مرز قائل شد.
اين روزنامه در ادامه نوشت: بومي گرايي در واقع پاسخ طبيعي و اجتناب ناپذير توانمنديها و انعطاف پذيري‌هاي بشر به مقتضيات زماني و مكاني پيرامون خويش است، نوآوري‌ها و فناوريهاي بومي نيز بر اساس تمايل يا الزام انسان به پاسخگويي به نيازهاي فطري، معيشتي، معنوي و اجتماعي او شكل مي گيرند و در عرصه هاي مختلف زندگي او نظير هنر، صنعت و فرهنگ تجلي مي يابند.
در ادامه اين يادداشت آمده است: رمز حيات هنرهاي سنتي و به معناي واقعي كلمه، نشاط، سرزندگي و پويايي آنها در قابليت به روزآمدي و وفق با اعصار و خصوصيت تطابق يابي نهفته، روزآمدي هنرهاي سنتي از طريق به روز شدن آنها ميسر است، چرا كه جامعه همواره در حال تبديل، تغيير و شدن‌هاي مكرر است و سرعت برون رفت از كنج كهنگي و مهجوريت در عرصه هنر كه محيط فرزانگي و نخبگي است، بايد بيش از سرعت دگرگونيهاي جامعه باشد.
در ادامه اين مطلب مي خوانيم: هنرهاي سنتي ايران گروهي از هنرهاي با پيشينه كشورمان كه هر يك براي خود جايگاه خاص و ويژه‌اي داشته و دارد و در طول تاريخ با تحولات و فراز و فرودهاي متعددي روبه رو بوده و در حال حاضر هم تبلور عيني فرهنگ و هنر اصيل و پرمايه ايران، بدون شك صنايع دستي، شاخصترين هنر سنتي ايران است ولي هر يك از ديگر هنرهاي سنتي به سهم خود داراي ارزش و اعتبار خاص و ويژه‌اي بوده كه اطلاع و آگاهي از دقايق و ظرايف آن براي همگان و به ويژه پويندگان راه هنر و فرهنگ كشورمان ضروري است.
ادامه اين مطلب حاكيست: صنايع دستي و بومي يكي از مظاهر فرهنگي و هنري محسوب مي شود و نظر به اينكه هر فرآورده دستي بازگو كننده خصوصيات تاريخي، اجتماعي و فرهنگي كشور محل توليد است، مي تواند هم عامل مهمي در شناساندن فرهنگ و تمدن به‌حساب آيد هم آنكه موجبي براي جلب و جذب گردشگران قلمداد شود.
اين روزنامه در ادامه نوشت: امروزه ديگر تنها آثار تاريخي وسيله جذب توريست به ممالك درحال توسعه كه اكثرا داراي تمدني كهن هستند، نبوده بلكه همراه آن فرآورده‌هاي دستي با طرحها و اصالتهاي ويژه خود مطرح بوده و مي تواند مكمل ديدنيهاي تاريخي هر كشور باشد تا آنجا كه در برخي از كشورها كه مهد صنايع دستي هستند در كنار مراكز توليد عمده محصولات دستي، امكانات گردشگري فراهم شده تا جهانگردان ضمن اقامت در اينگونه مراكز از نزديك با چگونگي توليد مصنوعات دست ساخته آشنا شوند، به‌اين ترتيب، ملاحظه مي شود كه صنايع دستي و صنعت گردشگري بر يكديگر اثر متقابل داشته و مي توانند موجبات رشد و توسعه يكديگر را فراهم سازند.
اين روزنامه در ادامه نوشت: آنچه در حيطه فناوري هاي بومي همچون هر پديده بومي ديگري مي توان به آن پرداخت، تلاش براي تكميل آگاهي هاي شناختي، دانش شناسي، مهندسي ارزش، مديريت دانش و تجربه، پيش بيني شيوه هاي انتقال تجربه و مهارت و سازگارسازي اين فناوريهاي به‌جاي مانده از دوره‌هاي پيشين، با زمان حال است. فناوري برحسب ويژگي ذاتي خود از جنس امروز و نوعي تمهيد و پيش‌بيني براي آينده است و نوع بومي آن با حفظ اين تعريف، محصول بوم آورد اين رويكرد است.
در پايان اين يادداشت آمده است: فناوريهاي بومي در هنرهاي معاصر بايد بتوانند اين هنرها را براي مواجهه با آينده آماده كنند و در روندهاي توليد، كاربري، فايده بخشي و زيست سازگاري، امكان تداوم حيات و تعالي و گسترش آنها را فراهم كنند، تقطيع گذشته و آينده از طريق فناوري در هنرهاي سنتي فرصت برخورداري ابداعات و اختراعات را از تجربه هاي گذشته از يك‌سو و امكان پويايي و بقاي هنرهاي گذشته در آينده را از سوي ديگر فراهم مي سازد.
گ / 6020 / 6022 ** خبرنگار: عليرضا حكيميان - انتشار : عمادي
كانال اطلاع رساني : https://telegram.me/esfahanirna
روزنامه 'اصفهان امروز' يادداشتي را با عنوان ' اهميت توجه به هنرهاي بومي و سنتي' در صفحه شهر امروز روز شنبه خود منتشر كرد.