"آسوشیتدپرس": گرفتاری در عراق، گریبانگیر آمریکا شده است
#
تهران، خبرگزاری جمهوری اسلامی 13/03/85
خارجی.سیاسی.ایران.آمریکا.عراق.
خبرگزاری "آسوشیتدپرس" از وین گزارش داد:
یک توافق پیشنهادی برای پایان دادن به برنامه هسته ای مورد مشاجره
ایران، این واقعیت جدید و صریح و گریبانگیر آمریکا را مشخص کرد: وساطت های
آمریکا در خارج از کشور از دریچه جنک عراق که نزد جهانیان به شدت منفور
است، ارزیابی می شود.
پیشنهاد ایران دو حقیقت دیپلماسی به جا مانده از دوران جنک سرد را
نیز پررنک می سازد. حقیقت اول آن که سلاح هسته ای برای کشورها قدرت چانه زنی
به ارمغان می آورد که در غیر اینصورت فاقد آن خواهند بود و دیگر آنکه فقط
با زور آمریکا می توان با یک قدرت مقابله کرد.
بنا به گفته پژوهشگران سیاست خارجی، با توجه به این که در سالهای
آینده نیروها و ثروتهای آمریکا گرفتار عراق خواهند بود، کشورهایی که
واشنگتن نمی تواند فاصله گرفتن آنها از خود را تحمل کند، احتمالا تاکید
خواهند کرد که واشنگتن سعی کند پیش از توسل به هرگونه مجازات اقتصادی و
یا اقدام نظامی، از هر فرصتی برای یافتن راه حل دیپلماتیک استفاده کند.
"تریتا پارسی" کارشناس مسائل خاورمیانه در مدرسه "مطالعات بین المللی
پیشرفته" وابسته به دانشگاه "جانز هاپکینز" گفت: "عراق به وضوح تاثیری
منفی قابل توجهی بر اعتبار آمریکا گذاشته است."
پارسی افزود روسیه و چین ک هر دو با جنک عراق مخالف بودند، با این
نگرانی که آمریکا تمامی گزینه های دیگر را آزمایش نکرده است، مانع مطرح
شدن تحریم های جهانی علیه ایران شده اند.
پیشنهاد روز چهارشنبه ی آمریکا در خصوص چانه زنی مستقیم با ایران،
اقدام موثری برای برطرف شدن این تردید بود.
آمریکا، روسیه، چین و سه قدرت مهم اروپایی روز پنجشنبه در زمینه یک
معامله "این یا آن" به توافق رسیدند: ارایه مشوق و یا اعمال مجازات برای
ایران که پایه و اساس دور تازه ای از مذاکرات با حضور آمریکا را بنیان
می نهد. اگر ایران مذاکره را بپذیرد، این اولین دیپلماسی مهم رو در رو
میان آمریکا و ایران در بیش از 25 سال گذشته خواهد بود.
"کاندولیزا رایس" وزیر امور خارجه آمریکا با وزرای امور خارجه
کشورهایی اروپایی که مذاکرات با ایران را رهبری کرده بودند، ملاقات کرد.
مذاکرات یاد شده سال گذشته میلادی متوقف شد.
دیگر حاضران در این ملاقات، نمایندگان روسیه و چین بودند که شرکای
تجاری ایران بوده اند و احتمالا در هر مذاکره ای که در آینده با ایران انجام
شود، شرکت خواهند داشت.
از آنجا که روسیه و چین از حق وتو در شورای امنیت سازمان ملل
برخوردارند، آمریکا برای پیگیری اعمال تحریم و یا دیگر تدابیر تند از سوی
این شورا، به همکاری آنها نیاز دارد.
ایران پس از کره شمالی و لیبی سومین نمونه جدید از کشورهایی خواهد
بود که آمریکا را وادار کرد که با بی میلی شدید بر سر میز مذاکره بنشیند
در حالی که قدرت اقتصادی و نظامیشان به هیچوجه با قدرت واشنگتن در این
زمینه ها قابل مقایسه نیست.
آمریکا ماه گذشته اعلام کرد که روابط کامل دیپلماتیک با لیبی را از سر
خواهد گرفت که این اقدام پاداشی برای تصمیم سه سال پیش "معمر قذافی" رهبر
لیبی در خصوص کنار گذاشتن سلاح کشتار جمعی بود.
هر دو کشور کره شمالی و لیبی از اقدام نظامی آمریکا بیمناک بودند و
از برنامه های تسلیحاتی خود به عنوان اهرم فشاری برای ترغیب واشنگتن به
پذیرش یک توافق استفاده کردند.
دولت بوش با قاطعیت در برابر درخواست هم پیمانانش و سایر کشورها برای
مذاکره با ایران مقاومت کرد. برخی از سیاست گذاران محافظه کار بارها ایران
را به تامین مالی و اشاعه تروریسم متهم کردند.
معاونان رایس گفتند که وی حدود شش هفته پیش به این نتیجه رسید که
تلاش های متوقف شده اروپا برای معامله و چانه زنی با ایران تنها در صورتی
ثمربخش خواهد بود که آمریکا از این تلاش ها حمایت کند.
رایس جدولی زمانی را برای مشارکت آمریکا تنظیم کرد که تلاش خواهد کرد
تا این بن بست را تا پیش از پایان سال جاری میلادی برطرف کند. رایس همچنین
مشارکت آمریکا را به تعلیق فعالیت های مربوط به غنی سازی اورانیوم که غرب
را نگران کرده است، مشروط کرد.
مترجمام/.2313/1786/1432