در ادامه اين مطلب كه به قلم نصرت اله تاجيك، در خبرآنلاين منتشر شد، مي خوانيد: به هر صورت استفاده از مزيت هاي نسبي در حل مشكلات كشور شرط عقل است ولي نياز به برنامه و ممارست دارد.
اگر مردم عاطفي ايران اينگونه در ايام محرم با شور و هيجان عاشق امام حسين (ع) ميشوند كه حاضرند ساعت ها در مراسم عزاداري به حرف هاي تكراري گوش دهند بنابراين نگهداشتن اين امام آزاده و حق طلب در متن زندگي مردم يكي اقدامات ضروري از سوي متوليان ذيربط بوده و عدم استفاده از اين علاقه و اعتقاد مردم و شعائر مذهبي آنها رويه درستي نيست.
اما به شرطي كه كاربرد اين امر نبايد براي حل مشكلات سياسي و جناحي و تامين عقب ماندگيهاي سياسي از رقيب باشد.
بلكه بايد براي بسيج آنها به سوي خودباوري و حركت به سوي اهداف برنامه هاي دولت و حاكميت بوده و صرفا' بهره برداري و بسنده نمودن به جنبه هاي احساسي آنها مخصوصا' در عزاداريها و سپردن مردم به دست مداحان گره از كار مملكت نمي گشايد. البته قدم اول پالايش و غبار روبي از اين شعائر و مخصوصا' عزاداريهاي محرم، ماه عزت طلبي و بيان زيباي منطق حركتي حق عليه باطل امام حسين (ع) است.
يكي از لوازم ضروري در احقاق حق در روابط نا عادلانه بين المللي كه خصيصه اصلي آن آنارشيك بودن آنست، نيل به درجه ائي از عزت و منزلت است كه سياست خارجي بتواند جايگاهي در خور شان دولت و ملت ايران كسب نمايد و آن ميسر نيست الا از طريق تعامل صحيح با دنيا و پيدا كردن راه مصالحه در داخل و صحنه بين المللي.
قبلا'نوشته ام قدرت مصالحه سياسي اجتماعي ما كم شده و مصالحه را به تسليم شدن تعبير ميكنيم. جا داشت امسال خطبا به اين نكته اشاره ميكردند كه برجام نه پايان مذاكرات بلكه آغازي است براي قدم در راهي كه مصالحه در روابط بين المللي شاخصه اصلي آنست.
همان مصالحه ائي كه رسول اكرم(ص) در ذي القعده سال ششم هجرت وقتي به قصد حج مدينه را به قصد مكه ترك كرد اعلام ميكند كه در اين ماه هاي حرام قصد جنگ با مشركان را ندارد.
و وقتي مشركين جلو كاروان ايشان را مي گيرند بعد از گفت وگوها پيامبر به اين تصميم مي رسد كه مصالحه كند و كار به جنگ نكشد.
در اثر اين مصالحه پيامبر و كاروانش آن سال از رفتن به حج منصرف شدند و سال ديگر شهر در اختيار آنها قرار گرفت تا حج بگذارند.
اين مصالحه براي برخي مسلمانان از اينكه دست خالي از سفر حج برگردند خيلي سخت آمد.
با وجود آنكه اين مصالحه با نظر و تصميم شخص پيامبر صورت گرفته بود اما آنها زير بار نمي رفتند و بالاخره پيامبر(ص) سه بار فرمودند همين جا شترها را قرباني مي كنيم و سرها را مي تراشيم و از احرام خارج مي شويم، ولي كسي از مسلمانان به اين گفته ايشان توجه نكردند تا اينكه خود شتر را قرباني كرد و سر را تراشيد و آرام آرام مسلمانان راضي شدند تا دستور ايشان را عملي كنند.
اميد پيامبر(ص) دستيابي به خير و بركت حاصل از اين مذاكره بود تا آغازي بر فتح بزرگ باشد تا سال اينده با ورود به مكه مسلمانان بتوانند تصوير و تبليغ غلطي كه از آنها و اسلام ارائه داده شده است را اصلاح كنند.
حال اين داستان تاريخي را مقايسه كنيد با آنچه تعدادي از نمايندگان محافظه كار مجلس و عقبه تئوريك و سياسي آنها در سطح جامعه و محافل سياسي عليه مسئولين نظام و رئيس مجلس انجام دادند و آش را آنقدر شور كردند و پلاكارد به دست جلو جايگاه خبرنگاران آمدند و مصاحبه كردند كه دفاتر مسئولين فوق و بعضا' خود آنها ناچار به موضعگيري و نوشتن نامه شدند! براي آنها قابل هضم نيست كه بتوان روزنه ائي براي تعامل صحيح و مثبت با دنيا پيدا كرد و در عين حال حرف منطق و حق را نيز با آنها زد.
بطور مثال اگر نزديكي آمريكا و چين در دهه هفتاد ميلادي بدليل جلوگيري از سلطه طلبي روسيه در اوراسيا و منافع مشترك دو كشور بود، هم اكنون بايد ديد كه دليل علاقه آمريكا به حل مشكلاتش با ايران چيست؟ و از سوي ديگر چرا ايران نيازمند تفاهم با آمريكا براي تثبيت قدرت منطقه ائي اش و همچنين سر و سامان دادن به مشكلات داخلي اش است.
در پي پاسخ به اين دو سئوال است كه نقطه مصالحه براي نيل به منافع بزرگتري پيدا خواهد شد.
متاسفانه ترجيح منافع جناحي بر منافع بزرگتر ملي يكي از خصيصه هاي اصلي محافظه كاران مهرورزاست. بعنوان مثال در راستاي همان عقبه تئوريكي كه بالا مثالش آمد در اين ايام محرم در حاليكه يكي از خطبا تاكيد كرد كه در روايات آمده است كه امام حسين (ع) در روز عاشورا با عمر سعد حداقل يكبار دست داده است اما واعظ ديگري كه با اميال سياسي خود و نه آنچه كه كشور و مردم به آن نياز دارند و با ذكر دست ندادن عباس بن علي(ع) برادر گرامي و با وفاي آن حضرت با عمر سعد، گفته است 'تا حسين(ع) نفرمود عباس جوابش را نداد...ما عباس مي‌خواهيم كه تا امامش اجازه نداده با دشمن دست ندهد، و با دشمن تماس نگيرد؛ اگر عباس مي‌گفت كه حالا بگذار ببينم شمر چه ميگويد، امروز نامي از عباس نمانده بود.
عباس! به دشمن دست ندادي، خدا دستهايت را قبول كرد، عباس! به دشمن نگاه غضبناك كردي، خدا چشمهايت را قبول كرد. '!
اين عمق ديد، بي مسئوليتي و نحوه نگرش محافظه كاران مهرورز است به مسائل مملكت و مردم. نسخه ديگري از پروژه سوخته ذوب در ولايت كه با آن سر بسياري از نيروهاي علاقه مند به كشور و نظام را زده و از دايره خدمت به اين آب و خاك حذف شدند و هم اكنون در قالب ديگري نظريه پردازي ميشود.
اينبار نظريه دست و چشم بايد رواج يابد تا عده ديگري به خيل سابق غيرذوبيون بپيوندند! آنهم در ماهي كه بخوبي ميشد از آن براي حل مشكلات مملكت كمك گرفت و نه جبران عقب ماندگي سياسي.
منبع: خبرآنلاين
اول ** 1346
تهران - ايرنا - خبرآنلاين نوشت: به نظر من بجاي استفاده ابزاري از دين كه باعث بدبيني مردم و دين گريزي ميشود ما با روشهاي صحيح از ظرفيتهاي دين و اعتقادات مذهبي براي فراهم كردن زيرساختهاي فرهنگي لازم به منظور تهذيب افراد به منظور تقويت توسعه همه جانبه كشور استفاده كنيم.