امروز حزب الله لبنان در جغرافياي لبنان در كنار اثبات خود به عنوان نيرويي بسيار موثر در حفظ حيات اجتماعي و سياسي لبنان داعيه دار تماميت طلبي در لبنان نيست و مذاكره با جريان المستقبل را به قصد تامين امنيت و ثبات لبنان در معادله اي برد-برد دنبال مي كند.
روايت ديپلمات ها و كارشناسان فني از ميز مذاكرات هسته اي ايران و گروه 1+5 حكايت از پيشرفت هاي محسوس در مذاكره خصوصا در موارد فني و به طبع آن ابعاد سياسي موضوع دارد. درچنين شرايطي محافلي در داخل و خارج فهرست هاي بلند بالايي منتشر ساخته اند از انتظارات خود به به عنوان آنچه از نظر آنها يك توافق خوب را شكل مي دهد.ضمن قدرداني و ارج نهادن به شماري از نگراني ها و دلواپسي هاي مشروع شماري از نيروها و جريان هاي داخلي؛ ذكر اين نكته ضروري است كه ميز مذاكره ميان ايران و غرب از ابتدا براي دست يابي به نتيجه مرضي الطرفين با مخرج مشترك و حاصل برد-برد چيده شده است واز بدوكار بنابر آن نبوده، كه نتيجه باخت-باخت يا برد-باخت، شكل بگيرد؛ بدين معنا هر دو طرف بايد از حاصل مذاكره دست آورد داشته و بتوانند آن را به عنوان حاصل مداومت و ممارست خود و نيز دستاوردهاي طرف مقابل را نشانه حسن نيت و سعه صدر خويش براي حل و فصل يك بحران (ساختگي) بين المللي معرفي نمايند. مشكل از آنجا آغاز مي شود كه برخي قايل به پيش فرض هاي مذاكره نبوده يا آن را درك نمي كنند، همانند آنچه ستون نويس روزنامه واشنگتن پست اخيرا نوشته و با ابراز نگراني نسبت به نزديك شدن ايران و غرب به يك توافق و حمله به ان نگراني هاي نامشروع و غيرحقوقي خود را اين گونه بيان كرده است ازاين قراين و شواهد پيداست در توافق پيش رو به ايران حق غني سازي داده شده مي شود، اين كشور مي تواند چرخش هزاران سانتريفيوژ را ادامه داده و ساخت و ساز در راكتور آب سنگين اراك را با شرايط جديد تداوم دهد. چارلز كارتامر با تاسف اظهار مي دارد: به نظر مي رسدد اوباما خواست ايراني ها درباره اين كه هرنوع محدوديت بر برنامه شان مشمول محدوديت و دوره زماني باشد را پذيرفته است.
اين ستون نويس واشگنتن پست افزوده: با رفع تحريم ها و مشروع شدن توسعه هسته اي، ايران بار ديگر همانگونه كه اوباما در مصاحبه اي در ماه سپتامبر پيشنهاد داده است به عنوان يك قدرت منطقه اي بسيار موفق وارد جامعه بين المللي خواهد شد و طي چند سال احتمالا در مدتي 10 ساله رفتار مقيد ايران شرايط رفع همه مزاحمت ها را برايش فراهم مي آورد. نويسنده واشنگتن پست كه گويي اين وضعيت را نشانه ي شور بختي خود و هم فكرانش مي داند مي افزايد: چنين توافقي اقتصاد ايران را احيا خواهد كرد درحالي كه برنامه موشكي (دفاعي) ايران به طور جدي حتي روي ميز مذاكره قرار نگرفته است.
نويسنده، درنهايت تقاضا مي كند چنين فرصت هايي به ايران داده نشده و خواستار تشديد تحريم ها شده است.
همه آنچه مايه نگراني اين نويسنده شده است در نگاه واقع گرا و با درك درست از مفهوم و ذات مذاكره مي تواند جزو همان بردهاي ايران باشد، كه با حفظ اصل و اصول اساسي فعاليت هاي صلح آميز هسته اي و توسعه آن، نگراني هاي ادعايي غرب را هم رفع مي كند كه بخش دوم را مي توان برد غرب در مذاكرات دانست؛ بردي كه مهمترين ترجيع بند آن همان است كه غربي ها در مذاكره در چارچوب و نرم هاي بين المللي به لحاظ حقوقي و حتي سياسي در سر ميز مذاكره غير آن را نمي توانستند مطرح و درخواست كنند و آن فاصله افتادن و طولاني شدن زمان گريز هسته اي (فرضي) ايران به سمت سلاح اتمي است. با توجه به اين كه در دكترين دفاعي ايران سلاح هسته اي هيج جايگاهي نداشته و حتي رهبري عالي نظام نيز براين اصل صحه نهاده و توليد و نگهداري سلاح اتمي را حرام اعلام كرده اند، لذا اين برد طرف غربي براي ايرانيان نيز باخت تلقي نشده ونمي شود.
پس مواردي مانند آنچه نويسنده واشنگتن پست نام برده بردهاي ايران است و برد طرف غربي هم مشخص است و اين ها در شرايطي شكلي خواهد گرفت كه نظام تحريم هاي سياسي و ظالمانه عليه ملت ايران به طور معنا دار، غيرقابل تفسير و دبه كردن فروريخته و در يك مرحله تكليف آنها روشن شود. به عبارت ساده معناي نتيجه برد-برد بالابودن پرچم هر دو طرف است به طوري كه هيچ كدام از طرفين از بالا بودن پرچم طرف ديگر احساس غبن و شكست نكند. چرخش سانتريفيوژهاي ايران به اندازه نيازهاي عملي كشور براي يك دوره اعتمادسازي، باز بودن راه هاي تحقيق و توسعه مطابق توافق ژنو و رفع تحريم ها سهم ايران و سهم طرف غربي هم باليدن به فاصله ايران از بهره گيري غير متعارف از فن آوري هاي صلح آميز هسته اي خواهد بود. موضوعي كه از نظر ايران از اساس خيالي و توهم و ادعا بوده است .
اين مدل از پيشبرد امور كه مبتني بر فهم درست و حقوقي و حتي سياسي از مذاكره بين المللي است اگر چه براي برخي قابل فهم نيست اما تا همين جا نيز آثار خود را برجا گذاشته است، حتي خارج از متن مذاكرات هسته اي و در ديگر موارد منطقه اي و بين المللي؛ به طوري كه امروز حزب الله لبنان يا حتي شيعيان حوثي يمن و ديگران برمبناي الگوي مقاومت و مذاكره و دست يابي به نتيجه منطقي در حال مذاكره يا متمايل به آن هستند. امروز حزب الله لبنان در جغرافياي لبنان در كنار اثبات خود به عنوان نيرويي بسيار موثر در حفظ حيات اجتماعي و سياسي لبنان داعيه دار تماميت طلبي در لبنان نيست و مذاكره با جريان المستقبل را به قصد تامين امنيت و ثبات لبنان در معادله اي برد-برد دنبال مي كند. همين طور شيعيان حوثي يمن كه با وجود دست برتر در صحنه سياسي، داعيه دار حكومت به تنهايي و حذف ديگران نبوده بلكه مبلغ مذاكره و تفاهم و تقسيم قدرت و حفظ تماميت ارضي كشور هستند.
روشن است حصول نتيجه برد-بر در مذاكرات ايران و غرب، تاثير خود را بر حوزه هاي ديگر نيز خواهد گذاشت. مشكل مذاكرات تا به حال همكاري نكردن ايران يا جدي نبودن ايران براي تفاهم نبوده بلكه تماميت خواهي طرف مقابل و اصرار بر روش هاي استكباري و اصرار به حربه تحريم گره مذاكرات بوده است؛ امري كه بي حاصل بودن آن حال بيش از پيش براي بسياري از جهانيان و حتي تصميم سازان غربي ثابت شده است. فرموليزه كردن مشاركتي اين درك همان معناي توافق با حاصل برد-برد است.
منبع/ اميد هسته اي
اول **
تهران - ايرنا - سايت خبري اميد هسته اي مي نويسد :اين مدل از پيشبرد امور كه مبتني بر فهم درست و حقوقي و حتي سياسي از مذاكره بين المللي است اگر چه براي برخي قابل فهم نيست اما تا همين جا نيز آثار خود را برجا گذاشته است، حتي خارج از متن مذاكرات هسته اي و در ديگر موارد منطقه اي و بين المللي؛ به طوري كه امروز حزب الله لبنان يا حتي شيعيان حوثي يمن و ديگران برمبناي الگوي مقاومت و مذاكره و دست يابي به نتيجه منطقي در حال مذاكره يا متمايل به آن هستند.