۱۰ تیر ۱۳۹۳، ۱۵:۳۷
کد خبر: 81222323
T T
۰ نفر
ویژگیهای پنهان جام جهانی 2014از دید روزنامه آمریكایی

تهران - ایرنا - نیویورك تایمزنوشت: صرف نظر از معضل سنگینی سایه 'پول' بر سر فوتبال جهان، به حق سزاوار است جام جهانی 2014را 'جام انقلابی' و ' جام امید' برای آینده محبوب ترین رشته ورزشی جهان ثبت كنیم.

به گزارش ایرنا، در حاشیه برگزاری مسابقات فوتبال جام جهانی 2014 ؛ ' راجر كوهن'نظریه نویس روزنامه'نیویورك تایمز'درتفسیری عظیم ترین رویداد ورزشی جهان را از منظر ابعاد اجتماعی آن و تحول شگرفی كه در این زمینه خلق كرده، به بوته نقد و تحلیل گذارده است و می نویسد:

در فوتبال جهان و در كل در همه شئون حیات بشری؛ حرف اول و آخر را 'پول ' می زند.

فوتبال را هرگز نمی توان یك ورزش محض دانست؛ فوتبال امروز به یك تجارت بدل گشته است.

بازیكنانی همچون 'لیونل مسی' ؛ 'كریستیانو رونالدو' و 'نیمار' مارك های بین المللی اند, بر همان منوال كه ستارگان هالیوود به آن گونه اند.

در هردو, میزان دستمزد, موفقیت را رقم می زند.میلیاردرهای باشگاههای بزرگی مانند 'پارری سن ژرمن' ؛ 'منسچتر سیتی' و یا 'چلسی' و امثالهم را خریداری می كنند.

هنگامی كه كشوری ثروتمند همچون 'قطر' میزبانی جام جهانی را می خواهد , این پول است كه به فریادش می رسد حتی به رغم آنكه این كشور مناسب میزبانی تشخیص داده نشده است.

البته همه اینها, بعضا' بر رونق و زیبایی بازی می افزاید . بازیكنان قهر پیشه و عموما' هم دارای دستمزدهایی كلان همراه با قراردادهایی مشكوك و دلالانی درنده خو, قسمت اعظم این چشم انداز را تشكیل می دهند.

در این فرآیند بی رحم كه صحت و ماهیت را قربانی پول و تصاویر ساخته شده می كند, فوتبال استثنایی قائل نیست. این پلشتی ها به دفعات زیبایی بازی را تحت الشعاع خود قرار داده است.

امكان ندارد باور كنیم, بدون حضور پول، اتفاقی مهم و قابل ملاحظه درجام جهانی برزیل رخ داده است.

امااین قاعده ظاهرا' استثنایی هم داشته است.'دیه گو سمیونه'مربی باشگاه' آتلتیكو مادرید' و نظریه 'فوتبال سوسیالیستی' او.

سیمونه یك آرژانتینی تبار است و تیمش امسال با غلبه برتیم هایی همچون ' بارسلونا' و ' رئال مادرید' قهرمانی باشگاههای اسپانیا 'لا لیگا' را فتح كرد.

در اینجا شاخص معمول و قابل اتكا برای موفقیت كه همان ' پول ' است ؛ رنگ می بازد.

میزان ثروت و دارایی مادی آتلتیكو فقط درصدی از درآمد قابل توجه باشگاههای رقیبش یعنی بارسلونا و رئال مادریداست.دارایی اصلی آتلتیكو برای این موفقیت بی نظیر, وحدت, انسجام , عزم و اراده , انرژی و خود باوری بود. غلبه فرهنگ بازی تیمی برفرهنگ سوپر استاری عامل اصلی این پیروزی درخشان بود.

'سیمونه'با غرور ازكارخوددر تیم صحبت می كند وبااشاره به خیل عظیم جمعیت بیكار جوانان كشور اسپانیا, تیم خود را انعكاس جامعه ای می یابد كه ناگزیر به مبارزه است.

وی می گوید:'مردم باما هویت پیدا می كنند.ما منبع امید مردم ایم'.هر جریانی ضد جریان را درون خود می پروراند. فوتبال هم از این قاعده مستثنی نیست.

جام جهانی برزیل، جام جهانی ستاره ها نیست. با همه درخشش بازیكنان بزرگی همچون 'نیمار' و 'مسی' ؛ این جام, جام تیم های سروده نشده ای است مانند آتلتیكو , جام انسجام و جام 'بازی تا پای جان' است.

فشار مستمر؛ تیم هایی نظیر انگلیس , ایتالیا , اسپانیا و پرتغال را در این جام روانه خانه كرد .

این جام , جام هراس برای تیم هایی مانند برزیل و هلند وفرصت برای تیم های كاستاریكا , شیلی , مكزیك و امریكا بود.

فرانسه , در این جام بدون ستارگان بزرگ خود نظیر 'فرانك ریبه ری ' و یا 'سمیر نصری ' ظاهر شد. غیبت این ستارگان تیمی 'سوسیالیست' از فرانسه ساخت كه فاقد ستاره اما واجد بازیكنان خوب است.

'آن كاتلر' مفسر محافظه كار آمریكایی رشد گرایش به فوتبال در سطح جامعه را به نوعی ' انحطاط اخلاق' در جامعه ارزیابی كرده است .

جالب است كه این مفسر ناخودآگاه متوجه یك دستور كار لیبرال در ورزشی شده است كه دستاوردهای فردی درآن عامل تعیین كننده نیست واین رشته ' قهرمان پرور' نیست.

عامل محبوبیت فوتبال در جامعه آمریكا رشد روز افزون تیم ملی است كه آن هم مرهون بازیكنان مهاجر خود است.

اسپانیایی زبانها 17درصد كل جمعیت آمریكا را تشكیل می دهند . آمریكا هم همپای سایركشورهای جهان به درون جریان جهانی سازی افتاده است و همسو با آن حركت می كند.

هسته محوری قدرت امریكا, از نو خلق شدن است كه یكی ازعوامل آن مهاجرت است. رشد در فوتبال ،علامت ضعف نیست .

صد البته كه قراردادهای چندین میلیون دلاری میلیونرهای صاحب باشگاه مانع پیشرفت مربیان خلاق و موفقی همچون 'دیه گو سیمونه ' است اما امكان دارد همین مربی هم در جایی دیگر, فریفته قراردادهایی پر زرق و برق گردد.

اینجا هم باز 'پول' است كه سرنوشت را تعیین می كند.

با همه این اوصاف وفارغ از همه این معضلات, به حق سزاوار است 'جام جهانی 2014' را 'جام انقلابی ' و 'جام امید' برای آینده محبوب ترین رشته ورزشی جهان ثبت كنیم.

رسانام**1591**

http://www.nytimes.com/2014/07/01/opinion/roger-cohen-the-socialist-world-cup.html?ref=opinion&_r=0

Terms of Sale
۰ نفر