۱۹ مرداد ۱۳۹۲، ۱۱:۱۴
کد خبر: 80768411
T T
۰ نفر

ريل گذاري سينما 13؛

برزخي بنام سينماي مستند

۱۹ مرداد ۱۳۹۲، ۱۱:۱۴
کد خبر: 80768411
برزخي بنام سينماي مستند

تهران- توجه به سينماي مستند در دفترچه سياستگذاري سينما به عنوان يكي از اصول مديريتي سينما معرفي شد، اما در نهايت با تغيير يكباره وظايف مركز گسترش سينماي مستند، اين گونه سينمايي به برزخ تبديل شد.

در بخش هشتم از بند سوم دفترچه سیاستگذاری های سینما آمده است: تولیدات مركز گسترش سینمای مستند و تجربی در زمینه مستند در قالب آثار كوتاه ، نیمه بلند و سینمایی مورد توجه و حمایت خواهد بود. این تولیدات متناسب با موضوع، تركیب تیم سازنده و .... مورد ارزیابی حمایتی از 30درصد تا 100درصد قرار خواهند گرفت.

تعیین مشاور برای فیلم بلند اول سینمایی بنابر تشخیص مركز اجباری خواهد بود.

سقف حمایت های مركز در تولیدات اول از طریق 20درصد تا حداكثر 60درصد تعیین می شود.

همچنین تولیدات ویدیویی آن دسته از تولیداتی را شامل می شود كه امكان نمایش عمومی درسالن های سینما را ندارند و صرفاً جهت استفاده از فضای سایر رسانه ها چون تلویزیون و شبكه نمایش خانگی تولید می شوند.

حداكثر مشاركت مركز در این تولیدات تا سقف 65درصد خواهد بود.

این برنامه ها در حالی اعلام شد كه بخش اعظمی از بودجه مركز گسترش سینمای مستند در سال 91 صرف تولید فیلم پرهزینه لاله به كارگردانی اسماعیل نیك نژاد شده و قاعده حمایت حداكثر 65 درصدی مركز در این بخش به دست فراموشی سپرده شد.

همچنین تغییر رویكرد مركز گسترش سینمای مستند و تجربی به بهانه تجربه گرایی و حذف حمایت از فیلمسازان كار اولی كه پیشتر در مطالب ریل گذاری سینما به آن اشاره شد عرصه مستند را با مشكلات متعددی روبرو كرد.

در عین حال برخی فیلمسازان مستند در گفت وگو با ایرنا از خودی و غیر خودی خواندن فیلمسازان مستند از سوی مدیران سخن گفتند و تاكید كردند كه فیلم های شاخصی در بخش مستند و كوتاه در سینمای ایران در چهار سال اخیر ساخته نشده است.

حسن نقاشی در این باره افزود: سینمای مستند به دلیل مشكل یادشده و محقق نشدن برنامه ها رونق ندارد.

وی یادآور شد: دست اندركاران سینمای مستند می بایست متخصص و آشنا با این عرصه باشند، خلا حضور این افراد به حوزه مستند صدمه زده است.

كارگردان مستند «مهرا» توضیح داد: مركز سینمای مستند از مجموعه هایی است كه موظف به حمایت از حوزه مستند و بخصوص تولید آثار آیینی است اما مركز یادشده از این روند شانه خالی كرد.

به عقیده نقاشی،كیفیت فیلم های مستند تولید شده به شدت افت كیفی داشته و این روند در مقایسه ساده تولیدات كنونی با پیشتر كاملا مشخص می شود.

وی یادآور شد كه تا پنج سال پیش مستند های ایرانی درجشنواره های جهانی درخشیده و فرهنگ و تمدن ایران را به رخ می كشید اما چتر حمایتی از تولید فیلم های مستند برداشته شد و اكنون مركز سینمای مستند به یك بنگاه سفارشی مستندسازی تلویزیونی تبدیل شده است.

كارگردان مستند «زوران» از نحوه تعامل دست اندركاران سینمای مستند با فیلمسازان و فعالان این عرصه گلایه كرد و گفت كه فیلمسازان در عرصه سینمای مستند در خط كشی خودی و غیر خودی تعریف می شوند.

نقاشی همچنین از حمایت نشدن صنف مستندسازان گلایه كرد و توضیح داد: برخی در سالیان اخیر چند اثر ساخته و از قبل مركز سینمای مستند فربه شدند و در مقابل عده ای نیز به دشواری هزینه فیلم های خود را تامین كردند.

در ادامه این بند از دفترچه سیاستگذاری سینما بر تداوم فعالیت های مركز گسترش سینمای مستند و تجربی با تأكید بر حمایت از فیلم سازان اول و تولید مستندهای بلند سینمایی، فیلم كوتاه اعم از مستند و داستانی و نیز گسترش (در صورت مشاركت منابع استانی ) و ساماندهی دفاتر انجمن سینمای جوانان ایران بمنظور استعداد یابی و افزایش حضور جوانان و ارتقاء كیفی آموزش و تولیدات تاكید شده است.

دراین دفترچه همچنین آمده است كه با تأسیس بنیاد انیمیشن در آینده نزدیك، حمایت از این گونه‌ی سینمایی از مركزگسترش سینمای مستند و تجربی منتزع خواهد شد.

این وعده ها به اعتقاد كارشناسان محقق نشده و تنها در بخش دفاتر انجمن سینمای جوان با ساماندهی و تجهیز صحیح روبرو بوده ایم كه این امر این روزها تحت الشعاع افزایش چهار برابری هزینه آموزش در این انجمن قرار گرفته است.

فراهنگ(5)**1983**1588