به گزارش ایرنا، رحمت الله هدیه ای از سوی خدا به خانواده بود كه در شب یلدای سال 1343 پا به عرصه وجود گذاشت، وی از همان كودكی فرایض دینی را به جا می آورد، در بیشتر مجالس مذهبی شركت می كرد و نماز را به موقع می خواند.
رحمت الله در دوران تحصیل در دبیرستان علاوه بر درس، به منظور تامین معاش خانواده كارمی كرد و اوقات فراغت خود را با ماشین نویسی، خوشنویسی و برقكاری سپری می كرد.
پس از این دوره به خدمت سربازی اعزام شد و با گذراندن دوران آموزشی و قبولی در مركز تربیت معلم شاهرود، در رشته آموزش ابتدایی در آن جا مشغول شد.
او كه در مكتب راستین اسلام رشد كرده بود، شغل معلمی را برگزید تا در پرتو رسالت انبیا همواره در راه دانش پژوهی و دانش اندوزی باشد، می خواست معمار شخصیت كودكان و نوجوانان باشد و خداوند به پاس نیت پاك او راهی را پیش رویش گذاشت كه برای همیشه معلم بماند.
در این ایام، دشمن آتش افروز به نیت تصرف سرزمین پر افتخار ایران، جنگی خونین را راه انداخت و شرایط به گونه ای رحمت الله را تحت تاثیر قرار داد كه كلاس های درس روح تشنه او را سیراب نمی كرد به همین دلیل داوطلبانه به مناطق غرب كشور اعزام شد.
به مدت سه ماه در شهر مهاباد حضور داشت اما به دلیل فرارسیدن فصل امتحانات و شهادت شهید زین الدین فرمانده لشكر 17 علی ابن ابیطالب رزمندگان را برگردانند.
او می گفت: جبهه دانشگاه الهی است و خدا توفیق حضور در آن را به هر كسی نمی دهد.
برای بار دوم لحظات غم انگیز جدایی فرا رسید و رحمت الله با همه وداع كرد، او را به منطقه جنوب اعزام كردند.
همرزمان وی نقل می كنند، یكی از توصیه های رحمت الله همواره نماز اول وقت بود، خود نیز در این كار پیش قدم بود و آرامشی كه از دیدار محبوب متوجه او بود، قابل وصف نیست.
وی در 24 اسفند سال 63 در سن 20 سالگی و در جریان عملیات بدر در شرق دجله با تركش گلوله های مستقیم تانك به سر و صورتش ندای حق را لبیك گفت.
رحمت الله چه زیبا در آغاز رویش برف سفید آمد و چه زیباتر كه در واپسین نفس های عمر برف دنیای ناپایدار را وداع گفت و به خیل یاران شهیدش پیوست.
دو روز به نوروز سال 64 مانده بود كه پیكر رحمت الله را چون لاله ای پرپر به شهر اراك بازگردانند.
اجتمام(2) **1880
تهران- شهيد 'رحمت الله پور اعتصام' از معلمان شهيد در دوران دفاع مقدس است كه الفباي عشق را در مكتب دلدار آموخت و روح بزرگش تحمل ماندن در قفس تن را نداشت.