"واردات لاستیک های تاریخ گذشته"، به بهای پایین آمدن ضریب اطمینان حمل و نقل

"واردات لاستیک های تاریخ گذشته"، به بهای پایین آمدن ضریب اطمینان حمل و نقل # تهران بزرک ، خبرگزاری جمهوری اسلامی 26/04/84 داخلی.اقتصادی.خودرو.لاستیک. با این که امروزه صنعت لاستیک سازی در جهان رشد بسیاری داشته و بخش حمل ونقل را با ضریب اطمینان مناسبی همراه کرده، اما به نظر می رسد در کشور ما هنوز چنین وضعیتی در صنعت لاستیک اتفاق نیفتاده است. بر اساس آمار منتشر شده، حدود 80 درصد از کل ظرفیت صنعت حمل و نقل در ایران ، زمینی است و به طور متوسط 30 درصد از کل هزینه های این بخش به تامین لاستیک مورد نیاز خودروها اختصاص دارد و لذا رفع نواقص اساسی موجود دراین بخش مورد تاکید است. صنعت لاستیک سازی با قدمتی حدود نیم قرن سابقه به عنوان یکی از مهمترین بخش های صنعت درارتباط با جریان اقتصادی کشور قادر است جایگاه خاصی را به خود اختصاص دهد. همچنین بر اساس گزارشات منتشر شده، درصدی از تصادفات جاده ای و شهری به علت استفاده از لاستیک های نامرغوب و تاریخ گذشته وارداتی اتفاق می افتد. در خرید لاستیک خودرو، نوع محصول، کیفیت و زمان تولید کالا موضوعاتی است که مردم توجه کافی به آن ندارند و به علت مشکلات مالی بیشتر درصدد تهیه نوع ارزان قیمت آن هستند. ایمنی خودرو، یکی از مواردی است که باید به آن توجه خاص داشت و در این زمینه استفاده از لاستیک های استاندارد و باکیفیت به خاطر خطرات و آسیب های جدی، باید مدنظر قرار گیرد. درصدی از آمار سالانه 21 هزار نفر کشته در تصادفات جاده ای، به خاطر نامرغوب بودن و ترکیدن ناگهانی لاستیک های غیراستاندارد است که راننده را در کنترل وضعیت خودرو دچار مشکل می کند. بیشتر تصادفاتی که به علت ترکیدگی لاستیک اتفاق می افتد، نشان داده که لاستیک آسیب دیده به نظر نو می رسد، اما بدون وارد آمدن ضربه شدید کاملا از بین رفته است. کارشناسان معتقدند که لاستیک نو نباید چنین حالتی داشته باشد و علت این پارگی ها و ترک های زیاد، از دست دادن خاصیت و پایان عمر مفید لاستیک است. رییس اتحادیه تعویض روغن و لاستیک تهران گفت: واردات لاستیک های پوسیده و تاریخ گذشته چینی و کره ای، سبب وقوع بسیاری از تصادفات می شود. عباس حلوایی در گفت وگو با خبرنگارایرنا افزود: لاستیک های وارداتی مدت زیادی در بنادر کشورهای عربی درفضایی باز و غیراستاندارد نگهداری می شوند.
وی اظهار داشت: برای نگهداری لاستیک باید شرایط خاصی را رعایت کرد، از جمله استفاده از انبارهایی که نور و هوا وارد آن نشود و باید لاستیک به صورت عمودی در انبار قرار گیرد که هیچکدام از این موارد در مورد لاستیک های وارداتی رعایت نمی شود. حلوایی، خاطر نشان کرد: بسیاری از این لاستیک ها ماه ها و سال ها در معرض نور، هوای گرم و آلوده بنادر قرار می گیرند و سپس مدتی را در بنادر کشور سپری می کنند که دیگر نمی توان به کیفیت و استفاده از آنها اطمینان کرد. وی اضافه کرد: در تولید لاستیک های داخلی از فناوری روز استفاده می شود و از کیفیت بهتری در مقایسه با لاسیتک های وارداتی برخودارند. وی گفت: در مواردی شاهد شکایات مشتریان از کیفیت پایین لاستیک ها هستیم که تولید این لاستیک ها به 10 سال پیش برمی گردد و بیشتر این گونه لاستیک ها در واحدهای بدون پروانه کسب عرضه می شوند. حلوایی افزود: یکی از مشکلات اساسی در انتخاب کالای مصرفی توسط مردم این است که آنان شناخت کافی از نوع کالا و کیفیت آن ندارند و با این دیدگاه که کالای خارجی به داخلی ترجیح داده می شود، اقدام به خرید می کنند. وی گفت: در بسیاری از مراکز غیرمجاز افرادی با روش های خاص نشانه های شناسایی کالای درجه دو را به درجه یک تبدیل می کنند و با این روش کالا را می فروشند. رییس اتحادیه تعویض روغن و لاستیک تهران با اشاره به اشباع شدن بازار داخلی از تولید لاستیک افزود: در زمینه لاستیک وانواع آن بازار داخلی اشباع شده و به خاطر این تولید زیاد، رقابت خوبی در میان تولیدکنندگان داخلی به وجود آمده که این موضوع باعث کاهش قیمت لاستیک پایین تر از تعرفه تعیین شده در اتحادیه است. حلوایی از تولید انواع لاستیک های "اسپرت" در سال جاری خبر داد و افزود: استفاده از لاستیک های سیمی و اسپرت به جای لاستیک های نایلونی و نخی سال ها است که در دنیا اتفاق افتاده و در کشور ما هم این امر صورت گرفته است. وی اضافه کرد: فناوری دنیا از لاستیک های باریک جدا شده، زیرا استفاده از لاستیک های اسپرت نقطه تماس و اصطکاک خودرو را با زمین بیشترکرده وامنیت بیشتری برای راننده به وجود می آورد. لاستیک حدود سال 1840 توسط ریاضیدان فرانسوی "لاکندامین" از آمریکا وارد اروپا شد، ولی به خاطر نواقص موجود در آن، به مدت یک قرن مورد استفاده قرار نگرفت. "گودیر" در سال 1840 لاستیک طبیعی را از گوگرد طراحی کرد و در سال 1860 "ویلیام" موفق به جدا کردن ماده ای در محصولات تقطیر شد که این ماده را "ایزوپرن" نامید. 20 سال بعد "بوشاردای فرانسوی" نشان داد که می توان "ایزوپرن" را به ماده ای سخت نظیر لاستیک تبدیل کرد و پس از آن صنعت لاستیک سازی پدید آمد. یک کارشناس صنایع لاستیک در این خصوص گفت: ارزش تقاضای لاستیک در جهان در سال 2003 بالغ بر 81 میلیارد دلار بود که این لاستیک ها توسط 420 کارخانه تولید شده است. "محمدرضا آل سارا" افزود: حدود 56 درصد از تولید جهانی لاستیک متعلق به سه کارخانه"میشلن"، "بریجستون" و "گودیر" و 44 درصد مربوط به 417 کارخانه دیگر است. وی اظهار داشت: ایران در این تولید تنها 270 هزار تن سهم دارد که نیاز بازار داخلی را پاسخ داده و پنج درصد صادرات به ارزش 15 میلیون دلار داشته است. وی به نحوه انتخاب لاستیک مرغوب توسط مصرف کنندگان اشاره کرد و افزود: امروزه، فاکتورهایی مانند علامت تجاری (BRAND) 39 درصد، قیمت 18 درصد و قابلیت شیاردهی و روکش گذاری 17 درصد از مهمترین علل انتخاب توسط مصرف ـ کنندگان است. وی گفت: کارخانه های تولید لاستیک کشورازفناوری نوین جهانی بهره برده اند و می توان به تولیدات داخلی از نظر کیفیت و تنوع اعتماد داشت، اما هم اکنون 80 درصد تولید لاستیک کشور به روش بایاس ( روش تولید لاستیک های نخی ) تولید می شود که این روش در دنیا منسوخ شده است. آل سارا، مشکلات و ضعف های صنعت لاستیک کشور را جدی دانست و افزود: عقب ـ ماندگی فناوری صنعت لاستیک، بالابودن قیمت تمام شده، تحولات سازمانی ناشی از تغییرات پیاپی مدیران، ورود لاستیک های غیراستاندارد از مبادی گمرک، تغییر و تبدیل ظاهری لاستیک های درجه دو به درجه یک و عرضه آن با نام وقیمت لاستیک درجه یک رااز جمله معضلات صنعت لاستیک سازی کشور است. وی اضافه کرد: برای کمک به صنعت لاستیک باید استانداردهای داخلی ارتقا پیدا کند زیرا لاستیک های بی کیفیت توان عبور از استانداردهای فعلی را دارند ، با بالا بردن فرهنک مصرف داخلی و انتخاب آگاهانه لاستیک توسط مصرف کنندگان ، ارائه خدمات مناسب پس از فروش، جلوگیری از ورود لاستیک های فاقد کیفیت، حمایت از کارخانه های تولیدی و غیره می توان به این صنعت کمک کرد. وی با اشاره به این که در برخی از تصادفات، کیفیت پایین لاستیک یک از عوامل بروز وقوع این گونه حوادث است، افزود: کیفیت لاستیک علاوه بر روش های تولیدی می تواند تحت تاثیر نحوه نگهداری، مدت زمان تولید و عوامل خارجی مانند نور، حرارت، و مواد شیمیایی و غیره قرار گیرد. این کارشناس گفت: وقتی لاستیک در فضای باز و در برابر نور مستقیم قرار گیرد، بعد از مدتی کیفیت واقعی خود را از دست داده و با برخورد کوچک یا حرارت و ضربه، استقامت خود را از دست می دهد. آل سارا، تصریح کرد: بهترین نوع لاستیک برای خودرو، همان لاستیکی است که تولیدکننده خودرو استفاده کرده است، زیرا تمامی موارد ایمنی و استاندارد در مورد آن امتحان شده است. وی گفت: لاستیک های سیمی، جایگزین مناسبی برای لاستیک های نایلونی و نخی است ; اما این نوع لاستیک در جاده های استاندارد کارآیی خوبی دارد و در جاده های غیراستاندارد کشور ما به علت انقباض و انبساط کم این نوع لاستیک، امکان کمتر شدن عمر مفید آن وجود دارد. وی افزود: مصرف کنندگان باید قبل از این که آج لاستیک به 6/2میلیمتر برسد اقدام به تعویض آن کنند تا از خطرات احتمالی تصادف در امان بمانند. آل سارا یادآور شد: از آنجا که تولیدات داخلی تا رسیدن به بازار مصرف نیاز به صرف زمان و اتلاف وقت ندارد، لاستیک کمتر در معرض عوامل مخرب قرار داشته و کیفیت بهتری دارد. تهرام/ک/2328/683