" دیجیتو گراف " در نگارخانه آثار، ثبت دیروز در دفتر میراث
#
تهران، خبرگزاری جمهوری اسلامی 08/04/84
داخلی.فرهنگی.نمایشگاه.نگارخانه.
در عصر انفجار اطلاعات که مرزهای جغرافیایی را در خود هضم کرده است،
دیگر نه خطوط حایل بین کشورها، بلکه برگشت به گذشته و بیرون کشیدن اوراق
"اصالت " از دفتر میراث، قوی ترین معیار شناسه ملت ها به شمارمی رود.
دنیای امروز، دنیای اوریجینال و " اصالت " است که هرچه رادر صندوقچه
میراث داشته باشد، محک قرار می دهد.
در این نکته شکی نیست که اگر تمدنی از تفسیر تاریخ خود بازمی ماند،
جای سرخ سیلی دست زمان را بر گونه خود دارد، از این روی برای در اختیار
داشتن سنک محک شناسه و افزودن به حجم دفتر میراث، هر دو فرهنک (نرم افزار)
و تمدن (سخت افزار) نیاز به حفاظت و نگهداری دارد تا" اصالت " را ماندگار
کند.
از این روی هنر " دیجیتو گرافی " یکی از روشهایی است که می تواند
به مدد میراث آمده به حفظ و نگهداری آثار فرهنگی کمک کند.
از چند روز پیش نمایشگاهی از آثار" دیجیتوگراف " درنگارخانه " آثار"
( سولیوان سابق ) در تهران به نمایش گذاشته شده است که تا 22 تیرماه این
نمایشگاه ادامه دارد، دو تن از مدیران عامل نمایشگاه با خبرنگار ایرنا
مرکز استان تهران به گفت و گو نشسته اند.
تکنولوژی " دیجیتوگراف " ، به معنای بازسازی آثار فرهنگی، یکی از
روش های نسبتا جدیدی است که 25 سال پیش توسط " تقی سیاحتگر"، فوق لیسانس
معماری از دانشگاه شهید بهشتی ابداع شد.
وی با مطالعات و پژوهش های بسیار فکر و ایده آفرینش روش
"دیجیتوگرافی" را به کار بست و برای تکمیل آموخته هایش به دلیل نبود
امکانات مربوط به این فن آوری رهسپار کالیفرنیا شد و در سال 1987 با
ابداع این سیستم کامپیوتری موفق به دریافت جوایز ویژه تکنیک کامپیوتری
روی بوم از آمریکا شد.
به گفته تقی سیاحتگر، مدیر عامل نگارخانه آثار، در این روش ابتدا از
نسخه اصلی اثر اسلایدی تهیه می شود و سپس در یک خط تولید 12 متری که از هفت
کامپیوتر متصل به هم تشکیل شده، از طریق نرم افزارهای انحصاری نور، رنک و
ابزار تنظیم شده، حاصل کار توسط " پلاتری " که تغییرات پارامتری روی آن
انجام شده اجرا و بعد به صورت تک سازی روی بوم که قبلا توسط مواد خاصی
برای داشتن قابلیت جذب رنک حساس شده، چاپ می شود.
وی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا مرکز استان تهران می افزاید:
گرافیست در واقع طرحی رااز روی نسخه اصلی توسط کامپیوتر روی بوم تهیه
می کند که چون کار با کامپیوتر، طراحی و اجرا شده است، از کیفیت بالایی
برخوردار است.
این نوع بازسازی را به گفته سیاحتگر می توان از روی هر اثر هنری و در
هر اندازه حداکثر تا120 در 400 سانتی متر روی بوم تهیه کرد.
سیاحتگر" دیجیتوگرافی " را این گونه تعریف می کند: تکنولوژی ماندگار
برای حفظ آثار هنری اعم از نقاشی، نسخ خطی، قباله، تمبرهای یادگاری و به
طورکلی اسناد فرهنگی است که بااصل خود در اندازه، طرح و رنک کاملا مطابقت
دارد.
این تعریف با ویژگی هایی که اختر سیاحتگر، مدیر عامل داخلی نگارخانه
از" دیجیتوگرافی" برمی شمرد، تصویر روشن تری از فن آوری " دیجیتوگرافی " به
دست می دهد.
به گفته وی با استفاده از هنر " دیجیتوگرافی "، می توان نسخه جانشین
اثر اصلی را تا 150 سال و حتی بیشتر از آن حفظ کرد. بااین ویژگی می توان
در هنگام جابجایی آثار فرهنگی، آنها را از آسیب های احتمالی در هنگام
انتقال محافظت کرد.
همچنین این آثار (اثر جانشین ) در مقابل عوامل فرسایشی از قبیل نور،
سرما، گرما بسیار مقاوم است.
اختر سیاحتگر " دیجیتوگرافی " را روشی موثر برای معرفی گنجینه های
هنری، تاریخی و عکس های آثار باستانی به دنیای امروز و نسل آینده می داند.
وی می گوید: هنری که به روش " دیجیتوگرافی " بازآفرینی و بازسازی می
شود تا 98 درصد با اصل خود مطابقت دارد که با این شیوه می توان قدرت خرید
آثار ارزشمند ایرانی و جهانی را برای عموم فراهم آورد.
اصل مطابقت، ماندگاری و کیفیت بالای پدیده " دیجیتوگرافی " می تواند
جایگزین انتقال اصل اثر در تبادلات فرهنگی شده در نتیجه به تبادل بهینه
آثار هنری ملل کمک کند.
کاراترین وجه " دیجیتوگرافی" حفظ و نگهداری آثار تاریخی است که برای
متولیان پاسداشت فرهنک و تمدن سرزمین شایان توجه است علاوه براین می توان
با کمک این پدیده بانک اطلاعاتی از مجموعه آثار فرهنگی نیز تهیه کرد.
تهرام/ک/ن.د/682