جنک نرم گذر از مرزهای فرهنگی و سیاسی تا براندازی از درون
#
تهران ، خبرگزاری جمهوری اسلامی 88/11/07
فرهنگی.معارف.هجوم گفتارها
اسماعیل شفیعی سروستانی * این روزها همه رسانه ها از جنک نرم می گویند،
مصادیقش را جست وجو می کنند، انگشت به این سو و آن سو دراز می کنند.
برخی سازمان ها و نهادها نیز برای تشریح و تبیین این جنک نرم سمینار و
همایش برپا می کنند. با این همه شاید برای بسیاری از مردم این نحوه از
جنک، یعنی جنک نرم ناشناخته مانده باشد. حتی ممکن است با مقایسه میان نرم
و سخت، جنک نرم را چیزی مثل جنک بدون استفاده از سلاح گرم مثل مسلسل و
تیر بار و تانک فرض کنند.
در این مجال اندک هم، بنده قصد تشریح این جنک و بیان سابقه و لاحقه و صورت
های عملی اش را ندارم. همین اندازه عرض کنم برخلاف جنک رویارو، میدانی و
با سلاح آشکار که مهاجمین به قصد براندازی یک دولت یا نظامی خود را بدان
درگیر می سازند و نیروها، سلاح و سرمایه خود را تا دسترسی به نتیجه مطلوب
در کار وارد می سازند.
در شیوه پیچیده جنک نرم، مهاجمین، از همه امکانات و مقدورات و حتی
نیروهای حریف علیه خودش بهره می جویند. از زمین و صحنه حریف بهره می برند
، یعنی جنک را در خانه حریف برپا می کنند. از نیروهای عوامل انسانی حریف
به جای سربازان خود استفاده می کنند و بالاخره با بهره گیری از امکانات
سخت و نرم حریف استفاده می کنند تا عملیات براندازی از درون اتفاق بیفتد.
در این حالت، انگشت اتهام به سوی عامل بیرونی دراز نمی شود در حالی که
همه عملیات مربوط به طراحی استراتژی، مدیریت میادین، چینش نیروها و هدایت
عملیات تماما توسط عامل بیرونی اتفاق می افتد، در حالی که خود را بی طرف
و بی گناه جلوه می دهد.
شاید می پرسید چگونه جماعتی برای خصم و به سود خصم عمل می کنند؟ اینان،
قبل از آنکه نقش عامل اجرایی را ایفا کنند، طی یک جریان تدریجی عمدتا
فرهنگی و سیاسی، مهیا شده اند. چه بسا که بسیاری از آنها از عملیات خود
به نیابت از طراحی خصم اصلی بی خبر باشند. البته این موضوع شامل پیاده
نظام بی خبر و بی تحلیل و اطلاع می شود.
هر قومی بی آنکه بداند در چند جغرافیای تو در تو و حلقه ای مادی و فرهنگی
قرار دارد و در میان آنها مشی می کند.
هر حلقه ای مشخصات و عرض و طولی دارد. مشخص ترینش جغرافیای خاکی است. یک
میلیون و ششصد و پنجاه هزار کیلومتر مربع خاک که با سیم خاردار و موانع
مختلف طبیعی محصور شده است.
در جنک سخت این جغرافیا مورد هجوم واقع می شود. مرزداران هر سرزمین حافظ
این جغرافیا هستند. مرزهای عقیدتی و فکری، مرزهای فرهنگی و اخلاقی حلقه
های دیگری هستند که اقوام در میانش به سر می برند.
بسیارند اقوامی که جغرافیای خاکی و طبیعی شان سالم و دست نخورده مانده و
قوت دارد، اما در میادین بعدی شکست خورده اند.
وقتی حارسان و مرزداران عقیدتی، فرهنگی و بالاخره سیاسی اجتماعی غفلت کنند
. ممکن است یک قوم پیش از آنکه در میدان جنگی سخت و داغ شکست را تجربه
کند در میدان دیگری شکست خورده و بالاخره، جغرافیای خاکی را هم از دست
داده باشد.
به خاطر بیاورید که ایران، به دلیل تاریخ بلند، وجود مردان مرد در میادین
اعتقادی و فرهنگی، غیرت عمومی ساکنانش که در وقت خطر با سینه چاک و سلاح
در میدان حاضر می شوند، هیچ گاه مستعمره نبوده. حتی طی دویست سال سخت که
عموم کشورهای آسیایی و آفریقایی مستعمره انگلیس، فرانسه، آلمان، پرتقال و
آمریکا و هلند شدند.
درک این مهم باعث شده تا طی دو قرن اخیر، (به جز چند مورد و از جمله همه
سال های دفاع مقدس ) همه فرهنک دشمن غربی علیه ایران شیعی غالب به هجمه
نظامی باشد.
قاجار و پهلوی سال ها به نیابت از طرف غرب هر چه خواستند کردند. جریان
های ماسونی متعلق به همین دورانند. فرقه های مهم شبه مذهبی مانند بهائیت
هم متعلق به همین دور ه اند و بسیاری از درگیری ها که در آن بسیای به نام
و عنوان مذاهب حتی اسلامی رودرروی هم ایستادند.
نکته مهم این است که در جمله این ماجراها، شیعه خانه ایران و جان تفکر و
فرهنک این سرزمین مورد هجمه و هدف قرار گرفت. از اینجاست که عرض می کنم،
جنک نرم با در نوردیدن مرزهای فرهنگی، با ایجاد تشکیک و تردید در باورها،
شبهه افکنی، اتهام افتراء، جان ها و مغزها را مورد هجمه قرار داده و از
میانشان پیاده نظام خود را فراهم می آورد. این پیاده نظام در فاز بعد
وارد فعالیت سیاسی می شود و به امید تصاحب مسندها، مرزهای سیاسی را
درنوردیده و طی طرحی جامع، به جای خصم سوگیری ویژه ای را القاء می کند تا
به نتیجه مطلوب خود برسد.
می بینید که این شیوه از جنگیدن سابقه داشته و تنها در این دوران تجربه
نشده است. شاید یکی از صورت های کامل آن را در حال تجربه باشیم و البته
تمام هم نخواهد شد، مگر آنکه بخواهیم با دست خود همه میادین را تقدیم خصم
یهودی زاده کنیم.
بمباران فکری و فرهنگی هیچ گاه خاتمه نیافته است. در هر زمان و از هر کجا
که فروکش کند از جایی دیگر سر بر می آورد.
همواره در میان اقوام مردانی هستند که با تکیه بر اهواء و مطامع مهیای
قبول نمایندگی از سوی خصم و عمل به نفع او باشند. حضرت رسول اکرم (ص )
درباره فتنه های آخرالزمانی می فرمایند: به ناگزیر فتنه ای پدید خواهد
آمد که هرگاه در نقطه ای آرامش پیدا کند، در نقطه ای دیگر ناآرامی شروع
می شود...منتخب الاثر / ص 451
فعالیت های تبلیغاتی فرقه ای که این روزها بازارش در کشور داغ است، وظیفه
آشکار، آماده سازی و تربیت پیاده نظام جنک نرم را عهده دار است.
اخیرا مبلغان مسیحی از شیوه های جدیدی برای تبلیغ مرام خود در سطح کشور
بهره می جویند. آنها، به عنوان راننده تاکسی، مسافران را جابه جا می کنند
و در طی مسیر با گشودن باب گفت وگو سخن را به مسیحیت می کشند و با
ظرافتی خاص مسافران خام را جلب و جذب می کنند و دست آخر یک جلد انجیل نیز
به آنها هدیه می کنند. حتی آنها با راه اندازی کلیساهای خانگی اقدام به
تعلیم می کنند. اگرچه از یک سال قبل این شیوه جاری شده طی ماه های اخیر
رواجی دو چندان پیدا کرده است.
این حرکت بی ارتباط با توزیع گسترده انجیل و فیلم های تبلیغاتی مسیحیت که
عمدتا در مناطق شمالی و مرزی انجام می شود، نیست. این انجیل ها در سال
2007 در کشور انگلستان به چاپ رسیده. گویا توزیع این بسته ها از درون
همان کلیساهای خانگی و تاکسی ها انجام می شود.
چنانچه از ائتلاف صلیب و صهیون غفلت نورزیم و منشا این همه دسیسه علیه
شیعه خانه امام زمان (ع) را واحد بدانیم، در خواهیم یافت که چرا بهائیان
نیز در عرصه مختلف و به قصد محکم کردن جای پای خود وارد شده اند. طی ماه
های اخیر این جماعت در مازندران و شهرهای بابل، ساری و نوشهر فعالیت
گسترده داشتند. اهدای کتب و فیلم در کنار تشکیل جلسات و برنامه های
تفریحی در زمره شیوه های تکراری این جماعت برای جذب مردم بوده است.
این جریانات، اعم از مسیحی، بهائی، وهابی و شیطان پرست در ابتدا و انتها
به یک مرکز پیوند می خورند. ورود مفتی های وهابی برای تبلیغ و در پوشش
اصناف در حاشیه شهرها و از جمله شهر تهران و برپایی جلسات خانگی و حتی
وعده کمک های مالی مگر مقصدی جز فریب، بسط شبهه، ایجاد تشکیک و بالاخره
بسط زمینه های جنک نرم گسترده تر را دنبال می کند؟
خلل در بنای اعتقادی و فرهنگی مردم از هر سو که اتفاق بیفتد، در صورتی که
مسدود نشود در دراز مدت کارگر می افتد. در آن وقت سرچشمه ای را که با یک
بیل می شد، گرفت با پیل هم مسدود نمی شود.
زمان، زمان بسط فعالیت های تبلیغی و ترویجی گسترده و مردمی است، اما
پیوسته به مراجع علمی و مذهبی مطئمنی و شناخته شده.
بر همه کسانی که به قصد قربت اموالی را صرف احکام مردم در ایام عزاداری
ها می کنند، فرض است که خوراک فرهنگی مردم را دریابند. مال خود را به این
مسیر هدایت کنند، تا مبادا که یتیمان آل محمد(ص ) در اثر گرسنگی و ضعف
فکری و اعتقادی طعمه فرقه سابق الذکر شوند.
در حال حاضر بیش از 70 فرقه وابسته به شیطان پرستی به صورت زیرزمینی در
کشور فعال است و روزانه جان هزاران جوان را هدف تیر بلا و مصیبت و انحراف
می کنند در حالی که بسیاری از مومنان میلیون ها میلیون مال خود را تنها
در دیک هایی سرازیر می کنند که به نام اهل بیت (ع) برپا می شوند. این همه
پسندیده است، اما تغذیه جان و مغز مردم و جوانان مردم پسندیده تر است.
مدد کنید تا مجالس بزرک، آثار بزرک فرهنگی و متنوع و البته به روز شده در
اختیار گروه های جوان این سرزمین قرار گیرد. باشد تا خداوند که حافظ دین
ما و سرزمین ماست، ما را هم از صد بلا مصون و محفوظ دارد.
-----------------------------------------------------------------
مدیر مسئول و سردبیر موسسه فرهنگی موعود عصر (عج )