#
کابل، ایرنا: 29 بهمن 1380 برابر با 18 فوریه 2002
شماری از مردم و فعالان سیاسی و روزنامه نگاران افغان می گویند به آینده
بهتر و موفقیت دولت جدید در این کشور، در برقراری امنیت در افغانستانی
بدون جنک امید فراوان دارند.
این افراد در گفت و گو با "ایرنا" در کابل گفتند: جنک و نبود هیچ
برنامه ای برای پیشرفت های اجتماعی، افغانستان را به ویرانه ای تبدبل کرده
است و وقت آن است که مردم ستم کشیده و آواره افغان هم در ارامش زندگی
کنند.
مسوول یک موسسه خیریه وابسته به سازمان ملل متحد که در کابل فعالیت
دارد گفت : شرایط فعلی با وضعیت حاکم در دوران طالبان اصلا قابل مقایسه
نیست.
"محمد فاروق مسکین یار" افزود: طی 23 سال گذشته در کابل و دیگرشهرهای
افغانستان جنک و ویرانی حرف اول را می زد و دراین سالهای طولانی حتی یک
خشت برای آبادانی این کشور کار نگذاشته است.
وی اظهار داشت: موسسه خیریه "وستا" از آغاز تاسیس خود درسال 1997
تاکنون فقط توانسته است بخش اندکی از نیازهای روزمره مردم بی بضاعت و
آواره افغانستان از جمله نان و خواروبار و وسایل اولیه زندگی را به کمک
سازمانهای بین المللی تامین کند.
به گفته مسکین یار، "وستا" درصدد است از این پس با هماهنگی دولت
افغانستان و کشورهای دست اندرکار به طرحهای زیربنایی در این کشور
بپردازند.
"محمدبشیر احمدزی "یکی از افراد وابسته به گروههای جهادی و مدرس
رایانه در کابل نیز گفت: هیچگونه فعالیت آموزشی در دو دهه گذشته بخصوص
دوره پنج ساله حاکمیت طالبان درافغانستان صورت نگرفته است.
وی گفت: کلاسهای مخفیانه نیز برای آموزش علاقه مندان و یادگیری رایانه
در پنج سال گذشته میسر نشده است چرا که عوامل طالبان با ضرب و جرح و
زندانی کردن دانشجویان و مربیان آنان را از کرده خود پشیمان می کردند.
"عبدالعلیم شفیق " مدیرمسوول روزنامه " انیس " به "ایرنا" در این باره
اظهار داشت: اگر چه هنوز زود است در خصوص عملکرد دولت موقت افغانستان سخن
گفته شود، اما شرایط کنونی چنانچه ادامه یابد وضعیعت سیاسی ،اجتماعی و
اقتصادی در افغانستان متحول خواهد شد.
وی گفت: همین قدر که جنک و خونریزی درافغانستان به پایان رسیده است جای
امیدواری بسیار است و مردم را هر چند در فقر و سختی به سرمی برند برای
زندگی بهتر به شور و شوق آورده است.
این روزنامه نگار که از تعطیلی پنج ساله نشریه خود بسیار متاسف بود
اضافه کرد : دولت و مردم افغانستان خود را برای برگزاری انتخابات آزاد در
این کشور آماده می کنند و چنین تحولی در دو دهه گذشته برای هر فرد آزاد
اندیش و وطن پرست آرزو بوده است.
"استاد نبی الله رحیمی " نیز از 10 روز شکنجه و زندان در دوره طالبان به
خاطر برقراری کلاس درس برای کودکان درمنزل خود سخن گفت و افزود: ازترس
طالبان ریش بلند گذاشته بودم و زندگی خانواده ام در سختی و مرارت می گذشت.
وی اضافه کرد: در ماههای اخیر برای آموزش کودکان افغان کلاس تشکیل داده
است و هر روز با امیدواری بیشتری برای کارو تلاش و انجام وظیفه تعلیم و
تربیت خانه را ترک می کند.
* 811 *