خودبزرگ بيني، دل را فاسد و دين را پژمرده مي كند

** اخلاق رهبري (روش برخورد با مردم)

مهرباني با مردم را پوشش دل خویش قرار ده، و با همه دوست و مهربان باش. مبادا هرگز، چونان حیوان شكاري باشي كه خوردن آنان را غنیمت داني. زیرا مردم دو دسته اند، دسته اي برادر دیني تو و دسته دیگر همانند تو در آفرینش مي باشند.

اگر گناهي از آنان سر مي زند، یا علت هایي بر آنان عارض مي شود، یا خواسته و ناخواسته، اشتباهي مرتكب مي گردند، آنان را ببخشاي و بر آنان آسان گیر، آن گونه كه دوست داري خدا تو را ببخشاید و بر تو آسان گیرد.

همانا تو از آنان برتر، و امام تو از تو برتر، و خدا بر آن كس كه تو را فرمانداري مصر داد والاتر است كه انجام امور مردم مصر را به تو واگذارده و آنان را وسیله آزمودن تو قرار داده است.

هرگز با خدا مستیز كه تو را از كیفر او نجاتي نیست و از بخشش و رحمت او بي نیاز نخواهي بود. بر بخشش دیگران پشیمان مباش و از كیفر كردن شادي مكن و از خشمي كه تواني از آن رها گردي، شتاب نداشته باش.

به مردم نگو، به من فرمان دادند و من نیز فرمان مي دهم، باید اطاعت شود، كه این گونه خود بزرگ بیني، دل را فاسد و دین را پژمرده می كند و موجب زوال نعمت هاست.

اگر با مقام و قدرتي كه داري، دچار تكبر یا خود بزرگ بیني شدي به بزرگي حكومت پروردگار كه برتر از تو است، بنگر كه تو را از آن سركشي نجات مي دهد و تندروي تو را فرو مي نشاند و عقل و اندیشه ات را به جایگاه اصلي باز مي گرداند.

فراهنگ ** 1003 **