900ميليون نفر در دنيا تا سال 2050 ازكم شنوايي رنج مي برند

به گزارش روز شنبه ايرنا از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي، سعيد محموديان همزمان با سوم مارس روز جهاني شنوايي افزود: سازمان بهداشت جهاني خواستار اقدام دولت ها و شركاي آنها براي جلوگيري از افزايش كم شنوايي است.
وي ادامه داد: بر اساس آخرين برآوردهاي منتشر شده توسط سازمان جهاني بهداشت به مناسبت روز جهاني شنوايي در سوم مارس 2018، قريب بر 900 ميليون نفر در سراسر جهان تا سال 2050 از كم شنوايي ناتوان كننده رنج خواهند برد.
محموديان افزود: در حال حاضر 466 ميليون نفر در سراسر جهان از كم شنوايي رنج مي برند، كه 34 ميليون نفر از آنها كودك هستند. آمارهاي رسمي منتشر شده توسط اين سازمان حكايت از رشد روز افزون كم شنوايي ناتوان كننده طي سال هاي گذشته بخصوص در پنج سال اخير دارد كه از 360 ميليون نفر در سال 2013 به 466 ميليون نفر طي سال 2017 رسيده است .
مدير برنامه پيشگيري از ناشنوايي وزارت بهداشت ادامه داد: متاسفانه دو سوم افراد دچار كم شنوايي در كشورهاي در حال توسعه زندگي مي كنند. از نظر بار كلي بيماريها (GBD) ، كم شنوايي 6.8 درصد از بار كلي بيماريها را شامل مي شود و بر اساس سالهاي سپري شده با ناتواني (YLD) سومين عامل اصلي را به خود اختصاص مي دهد.
محموديان گفت: عدم شناسايي و مداخله بموقع كم شنوايي، سالانه 750 ميليارد دلار در هزينه هاي مستقيم سلامت كشورها صدمه تحميل مي كند و باعث از دست دادن بهره وري در كشورها مي شود.
وي افزود: دلايل اصلي رشد بالاي كم شنوايي در جهان طي اين سالها، افزايش جمعيت سالمندي، افزايش عوامل خطر مانند ابتلا به عفونت هاي گوشي و ديگر عفونت ها و بيماري هايي مانند سرخك، اوريون، سرخجه، مننژيت، سيتومگالوويروس، استفاده بي رويه و نابجا از داروهاي آسيب رسان به شنوايي مانند داروهاي سل و مالاريا و مصرف ناصحيح از آنتي بيوتيك هاي اتوتوكسيك آمينوگليكوزيدي، قرار گرفتن افراد در معرض اصوات بلند و استفاده بي رويه از تلفن هاي همراه و دستگاه هاي صوتي شخصي در اماكن تفريحي و محل كار است.
اين مقام وزارت بهداشت ادامه داد: كم شنوايي بر بسياري از شئونات زندگي افراد تاثير مستقيم و غير مستقيم مي گذارد. اثرات اين بيماري بر توانايي افراد براي برقراري ارتباط، معاشرت، يادگيري، كار و لذت در زندگي، كمك به فقر خانواده، انزواي اجتماعي و احساس تنهايي بسيار تاثير گذار است. در افراد مسن به طور خاص، كم شنوايي مي تواند منجر به زوال شناختي، افزايش خطر ابتلا به افسردگي و زوال عقل شود.
مديربرنامه پيشگيري از ناشنوايي وزارت بهداشت گفت: خوشبختانه بيش از 50 درصد از انواع كم شنوايي و ناشنوايي بزرگسالان و 60 درصد از انواع كم شنوايي و ناشنوايي كودكان با اجراي برنامه هاي پيشگيري و مراقبتي در نظام سلامت قابل پيشگيري اوليه هستند. ايمن سازي كودكان در برابر بيماري هاي عفوني، غربالگري شنوايي نوزادان و كودكان و تشخيص و درمان بموقع كم شنوايي، درمان افراد مبتلا به عفونت مزمن گوش؛ ترويج زايمان طبيعي براي كاهش خطر آسفيكسي و عفونت نوزادان همراه با كاهش شنوايي؛ پيشگيري از مصرف مواد مخدر سينتتيك و روان گردان كه داراي خطر ايجاد كم شنوايي در افراد هستند.
محموديان افزود: كنترل مواجهه با صداهاي بلند در محيط هاي شغلي و تفريحي و افزايش آگاهي در مورد شيوه مراقبت از سلامت گوش و شنوايي از جمله موارد كاهش بار بيماري محسوب مي شوند.
وي ادامه داد: بخش مديريت بيماري هاي غير واگير، معلوليت، خشونت و پيشگيري از آسيب سازمان بهداشت جهاني گزارش داده است كه 'روند كنوني و پيش بيني هاي آينده مطرح مي كند كه تعداد افراد مبتلا به افت شنوايي به شدت رو به افزايش است. 'تا زماني كه اقدام مناسب صورت نگيرد، تقريبا از هر 10 نفر يك نفر مبتلا به كم شنوايي تا سال 2050 مي شوند. اين امر به طور قابل توجهي بر زندگي بيماران كم شنوا يا ناشنوا تأثير مي گذارد و هزينه هاي قابل توجهي را براي سيستم هاي بهداشتي تحميل مي سازد. كم شنوايي ناتوان كننده بر بسياري از شئونات زندگي افراد تاثير مستقيم و غير مستقيم مي گذارد.
وي ادامه داد: كم شنوائي هاي درمان نشده، سالانه 750 ميليارد دلار به كشورها در هزينه هاي مستقيم سلامت آنها ضرر تحميل مي كند و باعث از دست دادن بهره وري در كشورها مي شود. مداخلات بموقع درماني و توانبخشي مي توانند كم شنوايي و اثرات نامطلوب آن را كاهش دهند.
محموديان گفت: تشخيص و مداخله زودهنگام كم شنوايي در به حداقل رساندن عواقب كم شنوايي به ويژه براي كودكان بسيار كمك مي كند. اين از طريق برنامه هاي غربالگري به دست مي آيد. در مواردي كه آسيب شنوايي ديگر اجتناب ناپذير است، حصول اطمينان از دستيابي به فن آوري هاي مناسب و مقرون به صرفه مانند سمعك ها و ايمپلنت هاي قابل كاشت شنوايي از طريق جراحي، و خدمات ارتباطي مانند گفتار درماني، زبان اشاره و زير نويس كردن برنامه ها حياتي است.
وي با اشاره به اينكه دولت ها و ذينفعان برنامه پيشگيري و كنترل كم شنوايي نقش كليدي ايفا مي كنند، گفت: براي جلوگيري از افزايش كم شنوايي ناتوان كننده، سازمان بهداشت جهاني برنامه هايي را براي حمايت از دولت ها و ذينفعان خود ارائه داده است.
محموديان امكان ادغام برنامه هاي مراقبت از گوش و شنوايي به سيستم مراقبت هاي سلامت اوليه (PHC) كه به عنوان بخشي از پوشش بهداشت جهاني بيانجامد را از جمله برنامه هاي سازمان بهداشت جهاني براي جلوگيري از افزايش كم شنوايي ذكر كرد و افزود: يكي ديگر از اين عوامل افزايش آگاهي عمومي در مورد پيشگيري از كم شنوائي، اطمينان از خدمات و مراقبت هاي مربوط به درمان كم شنوايي، از جمله دسترسي به فن آوري هاي كمك شنوايي و خدمات ارتباطي، آموزش افراد كارآمد و كارشناس در حيطه مراقبت از شنوايي، استفاده صحيح از دستگاه هاي صوتي شخصي و در محل هاي تفريحي و محل كار، توانمند سازي افراد با كم شنوايي براي غلبه بر تبعيض است.
مديربرنامه پيشگيري از ناشنوايي وزارت بهداشت گفت: سازمان بهداشت جهاني همچنين توسعه يك گزارش جهاني و مجموعه ابزار مربوط به شنوايي را آغاز كرده است تا شواهد معتبر در مورد ميزان كاهش شنوايي در سطح جهان، و همچنين پيشگيري، درمان و توانبخشي آن را فراهم كند.
وي افزود: روز جهاني شنوايي در سال 2018 متمركز بر موضوعات و محورهاي؛ افزايش شيوع كم شنوايي در سطح جهان روندي نگران كننده دارد، اهميت اقدامات پيشگيرانه مناسب براي جلوگيري از افزايش بار ناشي از كم شنوايي در جوامع الزامي است، نياز به اطمينان از دسترسي همگاني به خدمات توانبخشي و برقراري ارتباط براي افرادي كه داراي كم شنوايي هستند وجود دارد، از گوش هاي خود در برابر اصوات بلند محافظت كنيد، در صورت گوش درد و يا ساير علائم عفونت به پزشك مراجعه كنيد، در مورد مصرف داروها حتما با پزشك مشورت كنيد، به طور منظم شنوايي خود را بررسي كنيد، مي باشد.
اين مقام وزارت بهداشت روند رشد كم شنوايي و ناشنوايي از سال 2018 تا 2050 بر اساس گزارش رسمي سازمان جهاني بهداشت را چنين برشمرد: شيوع 360ميليون نفر در جهان كم شنوايي معلوليت زا، 32 ميليون كودك، 328 ميليون بزرگسال، 183 ميليون مرد، 145 ميليون زن.
وي افزود: دو سوم افراد داراي كم شنوايي در كشورهاي در حال توسعه هستند. بيش از 50 درصد از انواع كم شنوايي و ناشنوايي قابل پيشگيري هستند.
اجتمام*1724*1193