سیدحمید پورمحمدی در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا با اشاره به رونمایی از کتاب خود با عنوان راه ناهموار توسعه در سی و پنجمین نمایشگاه کتاب تهران اظهار داشت: این کتاب بیشتر راجع به برنامه هفتم توسعه است تا بودجه. اما قبول دارم روز به روز حوزه فرهنگی تحت تاثیر مباحث اقتصادی قرار می‌گیرد و آنچه شایسته فرهنگ ایرانی است با این بودجه محقق نمی‌شود.
وی افزود: امیدوارم بتوانیم در انتهای برنامه هفتم و با تحقق آرمان‌ها و اهداف آن، وضعیت اقتصادی کشور به حدی برسد که از این چالش‌های اقتصادی خارج شود و بیشتر بتواند به فرهنگ کمک کند.
روز به روز حوزه فرهنگی تحت تاثیر مباحث اقتصادی قرار می‌گیرد و آنچه شایسته فرهنگ ایرانی است با این بودجه محقق نمی‌شودتدوین‌گر برنامه هفتم توسعه درباره سهم فرهنگ در برنامه هفتم اظهار داشت: در برنامه هفتم بنا به اقتضائات روز عمده توجهات با حوزه اقتصادی بود. کمااینکه در سیاست‌های ابلاغی، اولویت اول و اصلی روی بحث اقتصاد بود. کمااینکه وقتی از زاویه فرهنگ نگاه می‌کنید اگر جامعه‌ای اقتصاد نداشته باشد، ایمان هم نخواهد داشت.
وی ادامه داد: از این هم نباید غافل بود که فرهنگ هم به نوعی موتور محرکه اقتصاد است. فرضا اگر بحث گردشگری را به عنوان یکی از شاخه‌های بحث فرهنگ در نظر بگیرید، ما ارزان‌ترین مقصد گردشگری دنیا هستیم و با تنوع آثار فرهنگی عظیمی که داریم و آثار زیست محیطی بزرگ، همین موضوع گردشگری می‌تواند موتور محرکه باشد.
پوراحمدی گفت: همچنین ظرفیت‌هایی که در حوزه ادبیات،تئاتر، سینما و موارد مختلف دیگر وجود دارد که حقیقتا فرهنگ می‌تواند کمک حال اقتصاد و نه، تنها ارتزاق کننده باشد.
می‌خواستیم نشان دهیم که وقتی کاروان تدوین توسعه شروع می‌کند به هر منزلی که می‌رسد با چه چالش‌هایی روبه رو می‌شودمقام اسبق بانک مرکزی در عین حال درباره اینکه گیر و دارهای برنامه‌های توسعه کجاست و چیست و این که چرا بعد از چهار دهه در برنامه‌های توسعه آنگونه که شاید و باید به توسعه دست نیافتیم؟ اظها داشت: کتاب می‌خواست همین گیرها را نشان دهد و برای همین عنوان آن را راه ناهموار توسعه گذاشتیم و یک نگرش آسیب‌شناسانه از نحوه تدوین، تصویب، ابلاغ و اجرای برنامه‌های توسعه در ایران است و نمونه آن را به عنوان برنامه هفتم توسعه گذاشتیم که به عنوان تدوینگر و دبیر ستاد تدوین برنامه بودم.
پورمحمدی گفت: می‌خواستیم نشان دهیم که وقتی کاروان تدوین توسعه شروع می‌کند به هر منزلی که می‌رسد با چه چالش‌هایی روبه رو می‌شود و چرا در آخر سر مشاهده می‌کند که دستش تهی است و اهدافی که پیش‌بینی کرده بود محقق نشد کمااینکه اهداف برنامه ششم توسعه محقق نشد.
وی افزود: همین کار آسیب‌شناسی را در کتاب انجام دادیم که در بعد نهادی دستگاه‌های مختلف چگونه اثر می‌گذارند که رنگ برنامه توسعه از ابتدا تا انتها عوض می‌شود و آنهایی که تدوین کرده‌اند وقتی برنامه دستشان می‌آید آن را نمی‌شناسند و به تدریج آن را کنار می‌گذارند.
برنامه‌های توسعه فارغ از دولت‌ها نوشته می‌شوند
پورمحمدی در این باره که آیا نباید برنامه و ساختار ثابتی برای بودجه‌ریزی داشته باشد؟ گفت: اتفاقا برنامه‌های توسعه فارغ از دولت‌ها نوشته می‌شوند؛ یعنی سیاست‌های کلی آن از سوی رهبری نظام ابلاغ می‌شود و برای دوره پنج ساله است و ممکن است دولت‌ها با هم متفاوت باشند. یکی از آسیب‌هایی که به آن پرداخت شده این است که چون دوره‌های ریاست جمهوری چهار ساله و برنامه‌های توسعه پنج ساله است، در یک دولت تدوین می‌شود دولت بعدی که می‌خواهد آن را اجرا کند، آشنایی زیادی با آن ندارد وقتی می‌خواهد برنامه را شروع کند، آن را می‌نویسد و باید آن را تحویل دولت دیگر بدهد.
وی اظهار داشت: دولت که می‌گویم نباید فقط رئیس جمهوری را در نظر گرفت؛ عمدتا بسیاری از معاونان، کابینه و وزرا تغییر می‌کند و این یکی از نقص‌هایی است که به آن پرداخته شده است.
مراد دل ز تماشای باغ عالم چیست؟
این مقام اقتصادی در خصوص عنوان گردشگری ادبی در این دوره از نمایشگاه کتاب به این بیت از حافظ که مراد دل ز تماشای باغ عالم چیست/ به دست مردم چشم از رخ تو گل چیدن اشاره کرد و گفت: بهتر از این است که گردشگر بگردد و با مردم چشمش و با دست مردم چشمش از رخ خدا گل بچیند؟ بهتر از این که وقتی نگاه می‌کند، همه چیز را جلوه دهد و نمود خداوندی است. وقتی با این ادبیات نگاه می‌کند و به طبیعت می‌رود، گویی شبانه روز عبادت می‌کند. این شادابی و طراوت در فرهنگ ایران است. بنابراین ادب ادبیات ایران و گردشگری اهمیت زیادی دارد.
نظر شما