به گزارش ایرنا، از ورزشگاه ملی بوکیت جلیل کوالا لامپور مالزی تا ورزشگاه الثمامه دوحه، از شکست برابر کره‌جنوبی در یک‌چهارم نهایی جام ملت‌های ۲۰۰۷ تا شکست برابر قطر در نیمه‌نهایی جام ملت‌هایی ۲۰۲۳، ۱۶ سال فاصله بود. فاصله‌ای که حکایت تجربه تیم ملی فوتبال با امیر قلعه‌نویی است، سرمربی ۶۰ ساله‌ای که یکی از چهره‌های ورزش ایران در سال ۱۴۰۲ بود.
او در روزهای پایانی سال ۱۴۰۱، از سیرجان راهی تهران شد تا با حضور در ساختمان معروف فدراسیون فوتبال در خیابان سئول جنوبی، پای قرارداد به عنوان سرمربی جدید تیم ملی را امضا کند، فرصتی که پس از ۱۵ سال دوباره به او رسیده بود تا اعاده حیثیت کند.
به خصوص اینکه هنوز تلخی خاطره اول تیر ۱۳۸۶ در ورزشگاه ورزشگاه ملی بوکیت جلیل کوالا لامپور برایش تازه بود، خاطره حذف برابر کره در جام ملت‌های ۲۰۰۷ در ضربات پنالتی و فرصتی که او این بار پس از یک انتظار طولانی به دست آورده بود تا نشان دهد که آن باخت تنها یک اتفاق بوده است.
صحبت‌های قلعه‌نویی چند سال بعد از شکست برابر کره که به حضور او روی نیمکت تیم ملی پایان داد، به خوبی گویای این بود که او شکست را هنوز هضم نکرده است:«در آن بازی ما به طور کامل حاکم میدان بودیم. من چند روز پیش فیلم بازی ایران و کره جنوبی را در آن سال تماشا کردم. وقتی صحنه‌های بازی را با دقت دیدم متوجه شدم که کره‌ای‌ها ۲۰ بار زیر توپ زدند. به هر حال بازی دشواری برای تیم بود. کره برای ۵۰ متر جلویی برنامه خاصی نداشت و همین مسئله باعث شده بود که ما کنترل بازی را در اختیار داشته باشیم