به گزارش خبرنگار ایرنا، همه ساله با شروع فصل بهار و در اردیبهشت ماه که زمان نشای شالی نیز هشت این بیماری همنام همین محصول دامن گیر افرادی که در مزارع کار می کنند می شود البته ابتلای آنها به این بیماری ناشی از وجود عامل آن در اراضی کشاورزی است.
این بیماری شایع استان‌های شمالی است که براثر نوعی باکتری ایجاد می‌شود، محل زندگی این باکتری در سیستم‌های کلیه و ادراری خانواده جوندگان نظیر موش‌ها و یا روباه و شغال است که با ادرار این موجودات در محیط زیست ازجمله در محیط‌هایی که رطوبت بالایی وجود داشته باشد، منتشر می‌شود.
با افزایش رطوبت و بارش باران که رخدادی طبیعی در استان‌های شمالی به‌حساب می‌آید، ادرار این موجودات در بین آب‌های سطحی، روان آب‌ها و یا زمین‌های شالیزار پخش می‌شود و علاوه بر آن افزایش دما نیز موجب می‌شود تا زیست، تکثیر و انتقال باکتری افزایش پیدا کند.
نخستین علائم بیماری تب شالیزار (تب بجار)، بروز تب است که می‌تواند تا ۴۰ درجه دمای بدن را افزایش دهد و پس از آن احساس ضعف و خستگی، درد عضلانی و حتی زردی، قرمزی چشم‌ها از دیگر مشخصه‌های این بیماری است.
تب شالیزار در موارد شدیدتر می‌تواند ریه، قلب، کبد را درگیر کند.
این روزها که کشاورزان مازندران مشغول کشت و کار در شالیزارهای خود هستند رعایت نکردن مسائل مورد تاکید کارشناسان حوزه بهداشت و درمان در خصوص استفاده آنها از وسایل حفاظتی حین انجام کار در زمین ها باعث شده تا زمزمه هایی از ابتلا افراد به این بیماری در استان شنیده شود و دل نگرانی هایی را ایجاد کند.
تب شالیزار را بشناسید
لپتوسپیروز یا تب شالیزار بیشتر در مناطق معتدل آب و هوایی مانند نواحی شمالی ایران شایع می شود و باکتری ابتلا کننده به این بیماری راه‌های متعددی برای ورود به بدن انسان دارد ولی مهم‌ترین راه آن از طریق نوعی انگل فنری شکل در آب است که از طریق پوست خراشیده، چشم و غشاهای مخاطی بویژه در فصل بهار و تابستان وارد بدن می‌شود.
بیماری تب شالیزار فقط کشاورزان و شالیکاران را درگیر نمی‌کند بلکه برخی صیادان، معدنچیان و قصابانی که بدون رعایت مسائل بهداشتی با حیوانات در تماس هستند در معرض خطر این بیماری قرار دارند.
تب شالیزار به طور کلی از طریق تماس با آب، غذا و خاکی که با ادرار حیوانات وحشی و اهلی آلوده شده باشد، به افرادی که با این عناصر در تماس هستند، منتقل می‌شود و در حالت عادی و در صورت محافظت و مراقبت این بیماری منتقل نمی‌شود، اما اگر پوست زخمی و جراحت دیده یا اعضای مخاطی بدن مانند چشم، بینی و دهان در معرض و تماس با عناصر آلوده قرار گیرد، بیماری به فرد منتقل می‌شود.
این بیماری طیف وسیعی از علائم را بروز می‌دهد. علائم اولیه آن مشابه آنفلوآنزا و یا کرونا است و به همین دلیل هم تشخیص اولیه آن حتی توسط پزشک در صورت انجام نشدن آزمایشات لازم مشکل است در حالی که در بسیاری از موارد، تشخیص ندادن درست و بموقع سبب پیشرفت بیماری و دشوار شدن درمان آن می‌شود.
علایم این بیماری گاهی با «مننژیت» هم اشتباه گرفته می‌شود به خاطر این که با تب، لرز و سردرد شدید همراه می شود. سرفه خشک، تب، سردرد، درد عضلانی، تهوع و استفراغ و لرز، درد شکم، صدای غیرطبیعی ریه، درد استخوان، ورم ملتحمه (التهاب و قرمزی چشم)، بزرگ شدن غدد لنفاوی، بزرگ شدن طحال و کبد، سفتی ماهیچه‌ها و بثورات جلدی از جمله علایمی است که اگر در این فصل سال به سراغ فردی آمد فوری باید به پزشک مراجعه کند و تحت درمان قرار گیرد.
مهم‌ترین علامت این بیماری تب بالا به صورت ناگهانی، دردهای عضلانی به ویژه درد کمر، سردرد، ساق پا و پشت چشم است. البته در ۹۰ درصد موارد فرد بیمار بدون هیچگونه عارضه‌ای بهبود پیدا می‌کند ولی ۱۰ درصد از بیماران به نوع شدید تب شالیزار مبتلا می‌شوند که در این وضعیت عوارض بعدی مانند گرفتگی کبدی، زردی چشم، تنبلی و نارسایی کلیه، دفع نامناسب، بالارفتن سموم بدن، کاهش پلاکت خون، گرفتگی ریوی و خونریزی مغزی به سراغ بیمار می آید.
اگر چه گفته می شود سابقه شناسایی بیماری تب شالیزار در ایران به حدود سال ۱۳۶۵ برمی‌گردد، ولی شناسایی آن در استان مازندران مربوط به سال ۱۳۸۲ است و از آن سال به بعد هم اطلاع رسانی به صورت گسترده از طریق شبکه بهداشت و درمان و مراکز بهداشت روستایی و رسانه‌ها در دستور کار قرار گرفت تا کشاورزان و سایر افرادی که در معرض ابتلا قرار دارند، در دوره زمانی نگران کننده بیشتر مراقبت کنند.
تشخیص بیماری تب شالیزار در صورت مراجعه به پزشک و اظهار درست و بموقع اطلاعات نیازمند آزمایش خون و آزمایش اختصاصی از فرد بیمار است. یکی از شیوه‌های بسیار مناسب برای تشخیص این بیماری آزمایش " ام ای تی " است و در صورت مسجل شدن ابتلای فرد به تب شالیزار توسط پزشک، با تجویز دارو و رعایت دستورالعمل های بهداشتی، بیمار در طول یک هفته تا ۱۰ روز بهبود می یابد.
برای بیماری تب شالیزار واکسنی وجود ندارد و بهترین راه پیشگیری، رعایت موارد بهداشتی توسط کشاورزان و افرادی داست که در معرض این بیماری قرار می گیرند. دانستن اطلاعات درباره علایم بیماری کمک بزرگی به افراد در معرض خطر است تا بموقع به پزشک مراجعه کنند.
مثبت بودن تست تب شالیزار هفت نفر در مازندران
معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی بابل روز چهارشنبه به خبرنگار ایرنا گفت: تب شالیزار بیماری فصول بهار و تابستان است که علائم این بیماری در مراحل ابتدایی شامل تب، بدن درد، ضعف و بی حالی است و در مراحل حاد و شرایط بدحالی بیمار دچار نارسانی کبدی، کلیوی و خونریزی های ریوی می شوند.
دکتر مهدی محمدیان با اشاره به اینکه عامل این بیماری نوعی انگل است، افزود: در فصل فعلی که زمان کشت شالی های برنج است توصیه می شود کشاورزان حتما از وسایل محافظتی همچون دستکش و چکمه استفاده کنند.
وی ادامه داد :همچنین با توجه به شباهت علائم تب شالیزار با بیماری هایی همچون کووید ۱۹، سرماخوردگی و آنفلوانزا، افراد بویژه کشاورزان بمحض آشکار شدن این علائم حتما به پزشک مراجعه کنند تا روند درمان آنها سریعتر انجام شود.
معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی بابل گفت : از هفت بیمار بستری در مراکز درمانی این دانشگاه که مشکوک به تب شالیزار هستند تست چهار نفر از آنها مثبت اعلام شد.
وی اظهار داشت :این افراد در مراکز درمانی این دانشگاه بستری هستند و روند درمان آنها در حال انجام است.
محمدیان گفت : تاکنون موردی از فوت براثر ابتلا به این بیماری در مراکز درمانی این دانشگاه نداشتیم.
نظر شما