به گزارش خبرنگار ایرنا، از جاده های پیچ در پیچ دهستان قلایی که عبور می کنی، انگار می دانی انتهای این راه ها روستاهایی محروم از امکانات رفاهی در انتظارت هستند، گردنه معروف به "بلکاف" را که طی می کنی خیالت کمی آسوده تر می شود اما ناخودآگاه سختی عبور و مرور در زمستان های سخت و برف گیر منطقه در ذهنت تداعی می شود و به این فکر می کنی که در روزهای برفی این گردنه، نوجوانان برای عقب نماندن از تحصیل و رسیدن به درس و مدرسه مجبور به عبور با پای پیاده از این مسیر سخت و پر پیچ و خم هستند.
به روستای عدل آباد(مرکز دهستان قلایی) که می رسی همه چیز تقریبا کمی بهتر به نظر می رسد، مدرسه، خانه بهداشت، خانه هایی ساخته شده از آهن و آجر، و مجتمع آموزشی شکیلی که بر بلندای تپه روستا خودنمایی می کند اما عدل آباد را که پشت سر می گذاری مسیر روستاهای بعدی سخت و سخت گذر تر می شود.
مسیر رسیدن به روستاها به دلیل سختی جاده ها و بهره مند نبودن از راه آسفالته طولانی تر به نظر می رسد، به هر روستای جدید که می رسی عمق محرومیت ها نگفته پیداست، خانه های رنگ و رو رفته تر و کاهگلی رخ نشان می دهد و خبری از امکانات و مدرسه نیست، اگر هم باشد مدرسه ابتدایی چند کلاسه قدیمی یا جدید خیرساز و یا کانکسی که تمام دلخوشی کودکانی شده است و به صورت مختلط در مقطع ابتدایی در حال تحصیل هستند.
دخترکی ۱۴ یا ۱۵ ساله، در حال عبور است که لبخند کمرنگش باعث می شود توقفی کنم و به بهانه پرسشی در خصوص طولانی بودن مسیر و وضعیت زندگی مردم روستا او را نگه دارم، می گوید باید برای خانه هیزم جمع کند، با دست به انتهای مسیر اشاره می کند و می گوید روستاهای چال سوز، چم قبرستان و چم گرگعلی، چم شته دور تر هستند و مسیر بیشتری را باید طی کنید.
عدم استطاعت مالی خانواده ها در پرداخت هزینه های ایاب و ذهاب
یکراست می روم سراغ اصل مطلب و از او می پرسم کلاس چندمی؟ با خجالتی و اندوهی که در چهره اش پیداست می گوید تا کلاس نهم درس خوانده ام، می پرسم چرا ادامه نداده ای؟ با همان حجب و حیای خاص دختران محجوب روستا می گوید: اینجا دبیرستان نداریم و دختران باید برای تحصیل در این مقاطع به مدارس روستای زنگیوند بروند که از اینجا بسیار دور است.
می پرسم پس چرا به مدرسه همان روستا نرفته ای؟ خانواده ات اجازه نمی دهند؟ در جواب با دست به همان مسیری که از آن آمده ایم اشاره می کند و می گوید: آن کوه ها را می بینی؟ روستای زنگیوند تقریبا پشت آن کوه ها است، جاده خوبی ندارد، هزینه کرایه کردن ماشین برای رفتن به آنجا برای اهالی خیلی بالاست و اینجا هم کمتر کسی به دختران خود اجازه می دهد که برای تحصیل این همه راه بروند.
این دختر ساکن روستای شینه با بیان اینکه تنها آرزویش تحصیل و رفتن به دانشگاه است، می گوید: تا مقطع راهنمایی در همین روستای خودمان تحصیل کردم اما از آن به بعد چون در روستای خودمان و حتی در دهستان قلایی، دبیرستان دخترانه نداریم مجبور به ترک تحصیل شدم.
مردی مسن در حالی که بیلی در دست دارد و در حال عبور است وقتی صدای ما را می شنود و متوجه گفت و گویمان می شود، می گوید: هیچکدام از ما راضی نیستیم که بچه هایمان مثل خودمان بیسواد بار بیایند اما وقتی توان این هزینه ها را نداریم و در ده خودمان هم مدرسه راهنمایی یا دبیرستان نداریم، مجبور می شویم مانع رفت و آمد فرزندانمان شویم.
این مرد شینه ای با بیان اینکه اغلب خانواده های قلایی مجبور هستند دخترانشان را در سنین پایین به خانه بخت بفرستند، ادامه می دهد: اگر در همین روستای خودمان مدرسه داشتیم دختران ما هم می توانستند درس بخوانند و به دانشگاه بروند.
به راه های پر پیچ و خم در زمستان های برفگیر دهستان قلایی فکر می کنم، مسیری که دانش آموزان باید در زمهریر زمستان طی کنند تا در کلاس درس حاضر شوند، و دخترانی که بدو ورود به دبیرستان، با وجود اشتیاق به مدرسه، مجبور به خانه نشینی شده اند چراکه هزینه های رفت و آمد و سختی راه به ویژه در زمستان ها، خانواده ها را از آن باز می دارد تا دختر نوجوانشان را راهی شهر کنند.
دهستان قلایی را با ۲۳ روستا در موقعیت شرقی شهرستان سلسله ترک می کنم، این دهستان براساس آخرین سرشماری دارای ۶۶۵ نفر جمعیت است و از روستای عدل آباد که مرکز دهستان است تا بخش فیروزآباد ۱۷ کیلومتر و تا بخش مرکزی(الشتر) ۳۱ کیلومتر فاصله دارد.
با توجه به سخت گذر بودن روستاهای انتهای دهستان، این فاصله تا شهر الشتر به بیش از ۴۰ کیلومتر نیز رسد اما مسیرها اغلب پرپیچ و خم و در جاهایی کوهستانی است، اکثر زمین های منطقه دیم و اقتصاد مردم منطقه بر پایه کشاورزی است و اغلب آنها از برداشت و فروش بلوط های مازو( بلوط مازو تنها در مناطقی از سردشت، کرمانشاه و منطقه قلایی سلسله رشد می کند) ارتزاق می کنند و به همین دلیل از مناطق کم برخوردار استان لرستان محسوب می شود.
تحصیل ۳۷۱ دانش آموز در دهستان قلایی
مدیر آموزش و پرورش شهرستان سلسله با بیان اینکه ۳۷۱ دانش آموز در ۱۵ فضای آموزشی منطقه کم برخوردار قلایی در حال تحصیل هستند، اظهار داشت: اغلب دختران این نواحی به دلیل نبود مدارس مقاطع راهنمایی و دبیرستان در روستاهای محل زندگی یا همجوار، مجبور به ترک تحصیل می شوند.
علی یوسفوند افزود: دسترسی این روستاها به مراکز دهستان ها نیز به دلیل مسافت زیاد، سخت است که این دلایل از مهمترین معضلات دختران علاقه مند به تحصیل در مناطق دورافتاده سلسله به شمار می رود البته آموزش و پرورش درصدی را برای تحصیل دانش آموزان مناطق محروم به عنوان هزینه ایاب و ذهاب پرداخت می کند اما چون مسیرهای دهستان سخت گذر هستند هزینه کرایه بالاست و مبلغ پرداختی که غالبا چندماه یک بار هم پرداخت می شود جوابگوی هزینه سرویس نیست و خانواده ها هم توان پرداخت آن را ندارند.
وجود ۳۵ دانش آموز دختر در مقطع متوسطه دوم در دهستان قلایی
یوسفوند با بیان اینکه درمجموع ۳۵ دانش آموز دختر مقطع دبیرستان ساکن دهستان قلایی هستند بیان کرد: در مرکز دهستان قلایی(روستای عدل آباد) یکی از بهترین و پیشرفته ترین مجتمع های آموزشی در چهار طبقه به همت خیرین ساخته شده است اما چون تعداد دانش آموزان دختر این دهستان در مقطع دبیرستان کم است وزارت آموزش و پرورش با کد دبیرستان برای این منطقه موافقت نمی کند.
وی با اشاره به تمایل این دانش آموزان و والدین آنها به ادامه تحصیل، گفت: پیگیری های فراوانی با اداره کل آموزش و پرورش و در سطوح وزارتی داشته ایم اما نتوانسته ایم به نتیجه مطلوبی برسیم.
یوسفوند افزود: با توجه به امکانات خوابگاهی و رفاهی این مجتمع و با توجه به تمایل خانواده ها به ادامه تحصیل فرزندانشان، چنانچه وزارت آموزش و پرورش با دادن کد، جهت ایجاد دبیرستانی در این دهستان موافقت نماید این آمادگی وجود دارد که دختران دبیرستانی دانش آموز این منطقه به صورت شبانه روزی در این مجتمع تحصیل کنند.
مدیر آموزش و پرورش سلسله تصریح کرد: چنانچه وزارت آموزش و پرورش با کددار شدن این مجتمع جهت تحصیل دختران دبیرستانی موافقت نمایید حتی این آمادگی را داریم که این مجتمع را به تحصیل دانش آموزان دختر ۲ مقطع تحصیلی راهنمایی و دبیرستان اختصاص دهیم تا والدین و دانش آموزان دغدغه رفت و آمد و تحصیل را نداشته باشند.
لزوم موافقت وزارت آموزش و پرورش با ارائه کد فضای آموزشی برای ایجاد دبیرستان دخترانه
فرماندار سلسله نیز با بیان اینکه عدالت آموزشی حکم می کند دورافتاده ترین روستاها نیز از امکانات لازم برای تحصیل بهره مند شوند افزود: چه بسا از میان دانش آموزانی که به دلیل نبود مدرسه در روستاهایشان از تحصیل محروم می شوند افرادی وجود داشته باشد که بهترین هوش و استعداد را داشته و آینده کشور به دست آنها ساخته شود.
مسلم مرادی با اشاره به سخت گذر بودن و عدم بهره مندی اغلب روستاهای منطقه قلایی از امکانات رفاهی، افزود: معیشت اغلب ساکنان این منطقه با مشکل مواجه است و توان فرستادن فرزندان خود را به مراکز شهری برای تحصیل ندارند.
وی افزود: گرچه آموزش و پرورش مبلغی را برای هزینه های ایاب و ذهاب به دانش آموزان این مناطق اختصاص می دهد اما این رقم جوابگوی هزینه های بالای رفت و آمد نیست ضمن آنکه خانواده ها اغلب از فرستادن دختران خود به مناطق دور ابا دارند.
مرادی گفت: در مرکز دهستان قلایی یکی از بهترین مجتمع های آموزشی به همت خیرین ساخته شده اما به دلیل اینکه دانش آموزان دبیرستانی دختر تنها ۳۵ نفر هستند وزارت آموزش و پرورش با کددار شدن آن موافقت نمی کند چراکه استاندارد تعریف شده برای صدور این مجوز، ۷۵ نفر است.
وی افزود: امیدواریم با توجه به شرایط خاص این منطقه و علاقه ای که دانش آموزان آن به ادامه تحصیل دارند وزارت آموزش و پرورش با کددار شدن این مجتمع برای تحصیل شبانه روزی دانش آموزان دختر موافت نماید چراکه به عنوان یک ظرفیت آموزشی ایجاد شده است و باید بیشترین بهره را از آن برد.
نظر شما