یک روزنامه نگار ایرانی : حامیان "دولت پنهان" مهمترین مانع وفاق ملی

هستند( بخش دوم و پایانی ) # تهران ، ایرنا: 21 خرداد 1381 برابر با یازدهم ژوئن 2002 جلایی پورافزود: مساله دیگر تراکم آسیب های اجتماعی است. آمار معتادها، نرخ بیکاری ، نرخ فحشا، همه این شاخص ها نشان دهنده تراکم آسیب های اجتماعی است. "در این وضع ، یک عده هم در مملکت که رای نیاورده اند، چسبیده اند به قدرت سیاسی و آن را رها نمی کنند. قدرت سیاسی که باید به این انفجارها و آسیب ها سروسامان بدهد، توسط این عده به وسیله ای برای تسویه حساب با مخالفان تبدیل شده و دولت را هم از کار انداخته اند." جلایی پور تصریح کرد : در چنین جامعه ای وفاق سیاسی و اجتماعی خیلی مهم است تا شرایطی فراهم شود که دولت بتواند کار کند. این مدرس دانشگاه گفت : وفاق ملی این است که روی حداقل هایی که تامین کننده منافع عموم مردم است ، همچون برابری حقوق شهروندی، امکان انسجام شهروندان در نهادهای مدنی ، امکان انتخاب گزینه های مختلف و همچنین استقلال دستگاه قضایی، تاکید شود. جلایی پور در پاسخ به این پرسش که "آیا وفاق ملی طرحی از بالا به پایین است یا باید در متن جامعه در جستجوی آن بود؟" گفت : طرح وفاق ملی از دو جهت می تواند نشات گرفته باشد. هم می تواند ناشی از توجه نخبگان سیاسی باشد و هم می تواند از سطح نهادهای مدنی و احزاب برخاسته و تقویب شود. وی افزود : اصولا ممکن است بخشی از حکومت دغدغه منافع ملی نداشته باشد در اینجا نهادهای مدنی باید احساس وظیفه کنند. این روزنامه نگار، مهمترین معیار ارزیابی تحقق وفاق ملی را، کاسته شدن از "جمعیت خاموش " ذکر کرد و گفت : باید به این جمعیت خاموش اجازه داد که نهادهای مدنی، سیاسی و رسانه های خود را داشته باشند. وی اضافه کرد : اگر یک گروه سیاسی مدعی است که دغدغه وفاق ملی دارد، راه این است که مثلا از فعالیت سیاسی گروه ملی- مذهبی ها و نهضت آزادی و انتشار نشریه توسط آنها حمایت کند. "به میزانی که هر ایرانی بتواند در سازمانهای غیردولتی (NGO)، احزاب و مطبوعات بیشتر تنفس کند، به معنی این است که به سوی وفاق می رویم." جلایی پور با اشاره به نقش نهادهای فرهنگی در این زمینه گفت : نهادهای فرهنگی مهمترین کارشان این است که پیش فرض های سازو کار مردم سالاری را در افراد درونی کنند تا همزیستی فرهنک شود. وی افزود : دموکراسی فرهنک می خواهد و در خانواده و آموزش و پرورش و دیگر نهادهای فرهنگی، دموکراسی باید امری درونی شود و این کار از نهادهای فرهنگی برمی آید. این روزنامه نگار ادامه داد : در حوزه اجتماع نیز ، خود نهادهای مدنی باید ورزش دموکراسی کنند، یعنی اینکه اگر در جمعی نظری رای نیاورد، به نظر جمع احترام گذاشته شود. جلایی پور تصریح کرد : کسانی که در نهادهای کوچک مدنی تمرین دموکراسی نکرده اند، معلوم نیست که اگر در دولت یا مجلس قرار بگیرند و قدرت را به دست گیرند، به سازوکارهای مردم سالاری تن بدهند. این استاد دانشگاه، بازدارندگی سیاسی را در عرصه روابط بین الملل، راهکار اصلی اصلاح طلبان ذکر کرد و گفت : نیروهای اصلاح طلب باید سربلند اعلام کنند که ایران به دنبال سواستفاده از نقاط بحرانی جهان نیست و صلح و همزیستی مسالمت آمیز خواسته اصلی جامعه ایران است. * 1447 *