احمد (30ساله) معروف به ' ابوحسین' از اهالی كفریا شهرتحت محاصره تروریست های تكفیری است كه با نیروهای دفاع محلی حلب همكاری می كند.
روز دومی كه به حلب رفته بودم ٬ احمد را در مركز اسكان موقت محله 'جبرین' دیدم، شوق تجدید دیدار با همسر و پسر چهار ساله اش در چشمان، كلمات وهمه وجودش موج می زد.
همسر و فرزند احمد هم با 75 اتوبوسی كه از شهرهای فوعه و كفریا به منطقه الراشدین رسیده بودند از محاصره خارج و تا آزادی فقط 2 كیلومتر فاصله داشتند.
آن ها دوسال و پنج ماه بود كه همدیگر را ندیده بودند.
ابوحسین یكبار با من به محله جبرین آمد و از مغازه های محله ٬ یك دمپائی برای همسرش و مقداری تنقلات برای پسرش خرید٬ او می دانست كه همسرش كفشی برای پوشیدن ندارد.
او گفت: كودكان فوعه و كفریا در دوران محاصره یا نام برخی غذاها ٬ تنقلات و میوه ها را فراموش كرده اند و یا اصلا آن ها را ندیده و نمی شناسند.
احمد تا روز شنبه گذشته چندبارهم با من به منطقه راموسه آمد٬ او در انتظار خبری از مبادله اهالی شهرهای فوعه و كفریا با تروریست های شهرهای زبدانی و مضایا به سر می برد.
در پاسخ به سئوالم كه چرا به راموسه می آیی٬ می گفت كه احساس می كنم به آن ها نزدیك تر و خیالم راحت تر می شود.
سرانجام مقدمات مبادله آماده شد و روز پنجشنبه گذشته تعدادی از اتوبوس های حامل ساكنان فوعه و كفریا به منطقه الراشدین رسیدند و روز جمعه تعداد آن ها به 75 اتوبوس حامل پنج هزار شهروند سوری رسید.
اتوبوس های حامل تروریست های مضایا و زبدانی نیز جمعه شب وارد پایانه راموسه شدند.
روز شنبه برای پیدا كردن بنزین وارد شهر حلب شدیم كه خبر انفجار را شنیدیم، فوری به راموسه بازگشتیم، مانند همیشه شلوغ و تعدادی آمبولانس در كنار یك خاكریزمتوقف بود.
اخبار متفاوتی از آن سوی خاكریز می رسید، اطلاعات چندان دقیق و منسجم نبود.
با توجه به معطلی 72 ساعته اهالی كفریا و فوعه در اتوبوس ها و خاموش شدن موبایل ها امكان ارتباط با آنها نبود.
ابوحسین هم نتوانست با خانواده و دوستان خود كه دراتوبوس ها در محله الراشدین بودند٬ ارتباط برقراركند، فشارش افتاده بود و توان حركت نداشت، یكی از اهالی فوعه او را دلداری می داد.
خبرهای نگران كننده ای از محل انفجار می رسید٬ تروریستی تكفیری خود را میان كودكان و مادرانی كه برای دریافت مواد غذایی اطراف خودرو بمبگذاری شده٬ تجمع كرده بودند٬ منفجر كرده است.
شنبه شب اتوبوس ها وارد مركز اسكان موقت جبرین شدند٬ به علت شدت انفجار حتی یك اتوبوس سالم هم میان آن ها دیده نمی شد.
ابو حسین هر بار كه تعدادی اتوبوس وارد جبرین می شد امیدوار بود عزیزانش را ببیند اما ... شاید با گروه بعدی باشند.
انتقال اهالی فوعه و كفریا به مركز اسكان موقت جبرین پایان یافت ولی ابوحسین اثری از همسر و فرزندش نیافت، یكی از همشهریانش گفت كه آن ها را دیده است٬ زخمی شده اند.
ابوحسین به چند بیمارستان مراجعه كرده ولی تاكنون اثری از همسر و تنها فرزندش نیافته است، او آرزو می كرد٬ ' ای كاش در كفریا مانده بودند'.
سرنوشت ابوحسین و خانواده اش ، تنها نمونه ای از مصیبت های 6 ساله شهروندان سوری است كه حامیان تروریست های تكفیری و مدعیان غربی حقوق بشر برای مردم سوریه به ارمغان آورده اند و می خواهند با همدستی حاكمان دیكتاتورعرب حوزه خلیج فارس٬ دموكراسی را به آنها هدیه كنند.
مدعیان غربی حقوق بشر٬ امنیت و صلح جهانی كه كشته و یا زخمی شدن یكی از شهروندان خود را بر نمی تابند و یا برای حمله به دولت سوریه٬ حادثه ساختگی خان شیخون را طراحی و اجرا می كنند٬ چرا كشتار ده ها كودك مظلوم سوری توسط تروریست های تكفیری را نمی بینند و به سادگی از كنار آن می گذرند؟
سكوت مجامع بین المللی هم داستان دیگری دارد كه قلب هر انسان آزاده ای را به درد می آورد.
پنج هزار تن از اهالی شهرهای محاصره شده فوعه و كفریا در استان ادلب سوریه روز جمعه وارد استان حلب شدند.
ساكنان این منطقه پس از دوسال محاصره كامل با 75 دستگاه اتوبوس و 20 آمبولانس بامداد جمعه از فوعه و كفریا خارج شده بودند.
تروریست ها تكفیری این75 اتوبوس را در منطقه راشدین برای انجام آخرین مراحل تبادل متوقف كرده بودند كه براثر انفجار یك خودرو بمبگذاری شده ده ها تن از اهالی كفریا و فوعه به ویِِِژه كودكان و زنان كشته و یا زخمی شدند.
براساس آخرین آمارهای منتشر شده، تاكنون براثر این انفجار بیش از 160 تن جان خود را از دست داده و ده ها تن دیگر زخمی و یا مفقود شده اند.
به دلیل اینكه انفجار در منطقه تحت اشغال تروریست های تكفیری صورت گرفته است٬ دسترسی به آن ممكن نیست و انتقال كشته ها و زخمی های این انفجار به بیمارستان های مناطق تحت اشغال تروریست ها، نگرانی ها را نسبت به مفقود شدن آنها به منظور سرپوش گذاشتن بر ابعاد این جنایت تروریستی افزایش داده است.
براساس توافق به عمل آمده میان گروه های مسلح تروریستی و نیروهای مقاومت، قرار بود همزمان سه هزار و 800 تن شامل افراد مسلح و خانواده های آن ها از شهرهای مضایا، زبدانی، بقین و بلودان به مقصد استان ادلب خارج و هشت هزار تن از اهالی فوعه و كفریا به مقصد حلب خارج شوند.
طبق این توافق قرار بود اهالی فوعه وكفریا درمقابل خروج تروریست ها ازشهرهای زبدانی، مضایا و بلودان در حومه دمشق و آزادی صدها تروریست از زندان های سوریه، تخلیه شوند.
منابع محلی اعلام كرده بودند كه این توافق نامه با میانجیگری كشور قطر امضا شد و باید 15 تا 17 فروردین ماه اجرایی می شد.
سه شنبه گذشته در نخستین مرحله از اجرای این توافق 19 تروریست كه در اختیار كمیته های مردمی شهرهای فوعه و كفریا بودند در مقابل 12 زن و كودك ربوده شده و پیكر هفت شهید آزاد شدند.
پس از اشغال شهر ادلب در شمال غربی سوریه (هم مرز با تركیه) به دست تروریست های تكفیری٬ دو شهرفوعه و كفریا كه در 10 كیلومتری شمال شهر ادلب واقع هستند از 28 مارس 2015 به محاصره كامل تروریست ها درآمدند و از آن زمان به صورت روزانه هدف حمله های تروریستی قرار دارند.
شهرك ها و روستاهای بنش، طعوم، تفتناز، رام حمدان و معره مصرین اصلی ترین محل حضور تروریست هایی هستند كه دو شهرك شیعه نشین و محاصره شده فوعه و كفریا را هدف قرار می دهند.
كمك های محدود غذایی به ده ها هزار تن از اهالی فوعه و كفریا از طریق چتر صورت می گیرد و مردم در این دو شهر تحت محاصره تروریست ها از ابتدایی ترین امكانات زندگی و درمانی محروم هستند.
خاورم*6116*1324// انتشار دهنده: فردین پازوكی
حلب - ایرنا – كشتار بی رحمانه كودكان مظلوم سوری در منطقه الراشدین٬ نمونه ای از جنایت هائی است كه تروریست های تكفیری مورد حمایت غرب در شش سال گذشته در خاك سوریه بارها مرتكب شده اند.