دیار مینودری؛ نگین میراث فرهنگی و گردشگری
قزوین شاهراه ارتباطی کشور، پایتخت بخشی از تاریخ صفویان و محل زندگی و کار بسیاری از تجار مطرح کشور بوده، از طرفی خاندان‌های هنرمند و پزشکان نامدار ایرانی از این شهر برخاسته اند؛ قزوین شهری پر از خوراکی، غذاها و شیرینی های خوشمزه است و با داشتن بیشترین تعداد آثار تاریخی ثبت شده در کشور عنوان اول را به لحاظ کثرت آثار از آن خود دارد.
مسجد جامع عتیق قزوین، کاخ چهلستون، بازار و سرای سعدالسلطنه، عمارت باغ سپهدار، کلیسای کانتور، موزه مردم شناسی، سردر عالی قاپو، دروازه های تهران قدیم و درب کوشک، موزه قزوین، آرامگاه حمدالله مستوفی، مسجد مدرسه حیدریه، حمام قجر، خیابان سپه، حسینیه امینی ها، آب انبار سردار، مسجد مدرسه صالحیه، امامزاده حسین (ع) قزوین، مسجد النبی و سرای وزیر از شاخص ترین آثار دیدنی درون شهری هستند؛ همچنین آثاری چون قلعه الموت، دریاچه اوان، قلعه لمبسر در منطقه رودبار الموت و همچنین برج های دوگانه خرقان در منطقه آوج از دیگر آثار منحصر به فرد استان شناخته می شوند.
احداث اقامتگاه های بوم گردی در ۱۵ روستا، قزوین را به عنوان یکی از استان های شاخص مقصد گردشگری در کشور مطرح کرده و از دیگر سو نیز ۱۰۰ روستای استان دارای جاذبه ایستگاهی هستند و برای توقف و استراحت مسافران مناسب تشخیص داده شده اما با این حال و با وجود شعار سال های اخیر مسوولان قزوینی مبنی بر تبدیل این معبر به مقصد گردشگری اما این شهر همچنان دارای زیرساخت های مناسبی برای توسعه گردشگری نیست؛ مشکلاتی از قبیل کمبود هتل پنج و چهار ستاره مناسب، سرانه پایین فضای اقامتی بین اقامتگاه های موجود، عدم حمایت کافی از سرمایه گذاران بخش خصوصی از مشکلات این شهر در جذب گردشگر است.
