نگاه یك سویه به كلیپ مدارس خطا است

«حفیظ الله مشهور» روز پنجشنبه در گفت و گو با خبرنگار گروه دانشگاه و آموزش ایرنا اظهار داشت: باید یادمان باشد كه در قرن بیست و یكم زندگی می كنیم، قرنی كه قرن فناوری اطلاعات و ارتباطات نامیده می شود و سرعت دسترسی به اطلاعات چندرسانه ای حتی در دورافتاده ترین نقاط گاه به كسری از دقیقه هم نمی رسد.
وی به ریشه یابی تولید و پخش كلیپ های رقص و پایكوبی در برخی مدارس پرداخت و گفت: به نظر می رسد آنچه پس از پخش كلیپ های مربوط به موسیقی و رقص دانش آموزان در فضای رسانه ای كشور نمود پیدا كرد، اتهام زنی، تخریب های جناحی و پیدا كردن مقصر یا مقصرینی بودند كه برای فروكش كردن این قضیه باید معرفی می شدند.
وی اضافه كرد: اما آنچه در این میان مغفول ماند و یا حداقل كمتر به آن پرداخته شد، ریشه یابی بروز و ظهور چنین پدیده هایی در مدارس و جامعه بود.
مشهور تصریح كرد: نظریه پردازان آموزش و پرورش حتی از گذشته های دور بر این باور بوده اند كه مدارس رسمی به تنهایی هویت بخش جامعه دانش آموزی نیستند و گاه اثرگذاری عوامل بیرونی و یا به عبارتی مدارس نامرئی ممكن است سهم بسزایی را در این هویت بخشی داشته باشد.
وی جامعه، خانواده، فرهنگ های نوظهور، شبكه های ماهواره ای و در زمان حاضر فضای مجازی كه به تنهایی توان رقابت با همه عوامل دیگر را دارد، از مهمترین این عوامل برشمرد.

** نگاه سنتی به آموزش و پرورش
به گفته دبیر آموزش و پرورش شاید یكی از دلایلی كه سبب تاختن بر مدارس در این موضوع شد وجود نگاه سنتی به آموزش و پرورش باشد. همان نگاهی كه معلم را همچون گذشته تنها الگوی رفتاری و اخلاقی دانش آموز و شكل دهنده نوع تربیت و مشخص كننده باید و نبایدهای مسیر رشد دانش آموز می داند.
مشهور ادامه داد: اما واقعیت این است كه فضای جامعه امروز، تغییر سبك زندگی و رسانه های فراوان شرایط را تغییر داده اند.
به گفته وی شاید زمانی مدرسه در نبود سایر عوامل و یا اهمیت فراوانی كه در خانواده به آن داده می شد مشخص كننده بسیاری از رفتارهای دانش آموز بود و چه بسا در آن شرایط مقصر اصلی مشكلاتی این چنینی را می توانستیم عوامل مدرسه بدانیم. اما اگر امروز شما به عنوان یك معلم یا مدیر در یك مدرسه حضور داشته باشید به خوبی متوجه تغییرات خواهید شد.
كارشناس مسائل آموزش و پرورش تصریح كرد: پخش كلیپ رقص دانش آموزان شاید یكی از مواردی باشد كه به یكباره مورد توجه جامعه قرار گرفت اما شما در مدرسه هر روز شاهد مواردی خواهید بود كه بر اساس همان الگوهای بیرونی شكل گرفته اند.
مشهور افزود: شاید اشاره به نوع پوشش و حتی مدل اصلاح موی دانش آموزان از مثال هایی باشد كه گاه منجر به اصطكاك بین دانش آموز و مدرسه می شود و جالب اینكه در نهایت خانواده دانش آموز نیز آئین نامه های انظباطی و رسمی مدارس را برنمی تابد.
به عقیده این معلم زاویه دیگری كه این مسئله را می توان از آن بررسی كرد، توجه به حق انتخاب دانش آموز و یا در مقیاسی بزرگتر حق انتخاب كل جامعه و الگوپذیری آنها از منابع رسمی و تجویزی و یا سایر منابع غیر رسمی و در دسترس است.
مشهور عنوان كرد: باید به این نكته توجه داشت كه نمی توان كودك را در چهار دیواری مدرسه محصور داشت و چشم و گوش او را به آن چیزهایی كه بد می دانیم بست و فقط نسخه ای كه ما برایش تدارك دیده ایم را به خورد وی داد.
وی تاكید كرد: باید این واقعیت را درك كنیم كه برنامه های فرهنگی و آموزشی ما نیز یكی از منابعی است كه در رقابت با سایر منابع می تواند مورد انتخاب دانش آموز و خانواده واقع شود. این نگاه باعث خواهد شد كه به جای گشتن به دنبال متهمین در سطح مدارس، انگشت اتهام و یا ضعف در برنامه ریزی ها به سمت سازمان های فرهنگی، صدا و سیما و همه آنانی كه خوراك فرهنگی جامعه را تامین می كنند، برود.
به نظر این كارشناس آموزش شاید بتوان با چند بخشنامه و ممنوعیت برگزاری جشن ها در مدارسی كه سال هاست به گریزگاه بچه ها بدل شده و شور و نشاط از آن رخت بربسته، راه حل داد اما واقعیت این است كه جامعه و خانواده ها را نمی توان مجبور به پذیرش عقاید خود كرد بلكه تنها راه پیش رو، قوی ظاهر شدن در كنار سایر الگوهاست.

** تولیدكنندگان فرهنگی در مواجهه با كلیپ های مدارس چه كرده اند؟
این معلم ادامه داد: با مرور كلیپ های پخش شده به راحتی می توان دریافت كه بچه ها شاید هیچ دركی از محتوای نامناسب آهنگ پخش شده ندارند و صرفا ریتم شاد و انرژی بخش این آهنگ آنها را به شادی واداشته است. حال باید برنامه ریزان و ناظران تولیدات فرهنگی از خود سوال كنند در مواجهه با این موارد چه كرده اند؟
مشهور ادامه داد: آیا پافشاری بر سبك های قدیمی كه در جای خود ارزشمند است و تابو دانستن شادی در جامعه برای نسلی كه حق انتخاب های زیادی دارند، كارگر خواهد بود. آیا تولیداتی با محتوای ادبی و آموزنده در قالبی شاد كار دشواریست و نباید به سمت آن حركت كرد.
به گفته وی كافیست در یك اردوی خارج از مدرسه همراه دانش آموزان باشید. معمولا در این برنامه ها آوردن گوشی تلفن همراه با هماهنگی خانواده ها بلامانع است گردشی هرچند كوتاه در بین دانش آموزان شما را متوجه می كند كه میزان دسترسی به وبگاه های مختلف با خوراك هایی كه كسی مفید بودنشان را تایید نمی كند چقدر آسان و زیاد است.

** مدرسه به تنهایی خط مشی مشخص نمی كند
وی تصریح كرد: با تغییر سبك زندگی و تغییر ذائقه نسل جدید دیگر مدارسی كه از چندین دهه قبل هیچ تغییری جز فرسوده تر شدن ساختمان ها و تجهیزات شان رخ نداده نمی تواند به تنهایی خط مشی بچه ها را مشخص كند.
به عقیده این كارشناس مسائل آموزش و پرورش به روز شدن تولیدات هنری و فرهنگی، استفاده از تجربیات مدارس موفق دنیا، افزودن بر برنامه های مفرح مدارس و هزینه كردن درست در این امور، كودكان را مجاب به انتخابی خواهد كرد كه مدنظر ماست.
دانام**1883**